Nam quodam significatu et animus huma- 15.1
nus etiam nunc in corpore situs daemon nuncupa-
tur:
    . . . dine hunc ardorem m<entibus> a<ddunt,
    Euryale, an sua cuique deus fit dira cupido?> 5
Igitur et bona cupido animi bonus deus est. Vnde
nonnulli arbitrantur, ut iam prius dictum est,
eudaemonas dici beatos, quorum daemon bonus
id est animus uirtute perfectus est. Eum nostra
lingua, ut ego interpretor, haud sciam an bono, 10
certe quidem meo periculo poteris Genium uocare,
quod is deus, qui est animus sui cuique, quamquam
sit inmortalis, tamen quodam modo cum homine
gignitur, ut eae preces, quibus Genium et genua
precantur, coniunctionem nostram nexumque uide- 15
antur mihi obtestari, corpus atque animum duobus
nominibus conprehendentes, quorum communio
et copulatio sumus.
  Est et secundo significatu species daemonum
animus humanus emeritis stipendiis uitae corpore 20
suo abiurans. Hunc uetere Latina lingua reperio
Lemurem dictitatum. Ex hisce ergo Lemuribus qui
posterorum suorum curam sortitus placato et
quieto numine domum possidet, Lar dicitur fami-
liaris; qui uero ob aduersa uitae merita nullis 25
[bonis] sedibus incerta uagatione ceu quodam
exilio punitur, inane terriculamentum bonis homi-
nibus, ceterum malis noxium, id genus plerique
Laruas perhibent. Cum uero incertum est, quae
cuique eorum sortitio euenerit, utrum Lar sit an 30
Larua, nomine Manem deum nuncupant: scilicet et
honoris gratia dei uocabulum additum est; quippe
tantum eos deos appellant, qui ex eodem numero
iuste ac prudenter curriculo uitae gubernato pro
numine postea ab hominibus praediti fanis et 35
caerimoniis uulgo aduertuntur, ut in Boeotia
Amphiaraus, in Africa Mopsus, in Aegypto Osiris,
alius alibi gentium, Aesculapius ubique.