| Ceterum profana philosophiae turba inperi- | 3.1 |
| torum, uana sanctitudinis, priua uerae rationis, | |
| inops religionis, inpos ueritatis, scrupulosissimo | |
| cultu, insolentissimo spretu deos neglegit, pars in | |
| superstitione, pars in contemptu timida uel tumida. | 5 |
| Hos namque cunctos deos in sublimi aetheris uer- | |
| tice locatos, ab humana contagione procul discretos | |
| plurimi sed non rite uenerantur, omnes sed inscie | |
| metuunt, pauci sed impie diffitentur. Quos deos | |
| Plato existimat naturas incorporalis, animalis, | 10 |
| neque fine ullo neque exordio, sed prorsus ac retro | |
| aeuiternas, <a> corporis contagione suapte natura | |
| remotas, ingenio ad summam beatitudinem per- | |
| fecto, nullius extrarii boni participatione sed ex sese | |
| bonas et ad omnia conpetentia sibi promptu | 15 |
| facili, simplici, libero, absoluto. Quorum parentem, | |
| qui omnium rerum dominator atque auctor est, | |
| solutum ab omnibus nexibus patiendi aliquid | |
| gerendiue, nulla uice ad alicuius rei munia obstric- | |
| tum, cur e[r]go nunc dicere exordiar, cum Plato | 20 |
| caelesti facundia praeditus, aequiperabilia diis in- | |
| mortalibus disserens, frequentissime praedicet hunc | |
| solum maiestatis incredibili quadam nimietate et | |
| ineffabili non posse penuria sermonis humani | |
| quauis oratione uel modice conprehendi, uix | 25 |
| sapientibus uiris, cum se uigore animi, quantum | |
| licuit, a corpore remouerunt, intellectum huius | |
| dei, id quoque interdum, uelut in artissimis tenebris | |
| rapidissimo coruscamine lumen candidum inter- | |
| micare? | 30 |
| Missum igitur hunc locum faciam, in quo non | |
| mihi [quidem] tantum, sed ne Platoni quidem meo | |
| quiuerunt ulla uerba pro amplitudine rei suppetere, | |
| [f]ac iam rebus mediocritatem meam [in] longe | |
| superantibus receptui canam tandemque orationem | 35 |
| de caelo in terram deuocabo. In qua praecipuum | |
| animal homines sumus, quamquam plerique se | |
| incuria uerae disciplinae ita omnibus erroribus ac | |
| piacularibus deprauauerint, sceleribus inbuerint | |
| et prope exesa mansuetudine generis sui inmane | 40 |
| efferarint, ut possit uideri nullum animal in terris | |
| homine postremius. Sed nunc non de errorum | |
| disputatione, sed de naturae distributione disse- | |
| rimus. |