| Igitur homines ratione gaudentes, oratione | 4.1 |
| pollentes, inmortalibus animis, moribundis mem- | |
| bris, leuibus et anxiis mentibus, brutis et obnoxiis | |
| corporibus, dissimillimis moribus, similibus erro- | |
| ribus, peruicaci audacia, pertinaci spe, casso labore, | 5 |
| fortuna caduca, singillatim mortales, cunctim | |
| tamen uniuerso genere perpetui, uicissim suffi- | |
| cienda prole mutabiles, uolucri tempore, tarda | |
| sapientia, cita morte, querula uita, terras incolunt. | |
| Habetis interim bina animalia: deos ab homini- | 10 |
| bus plurimum differentis loci sublimitate, uitae | |
| perpetuitate, naturae perfectione, nullo inter se | |
| propinquo communicatu, cum et habitacula summa | |
| ab infimis tanta intercapedo fastigii dispescat et | |
| uiuacitas illic aeterna et indefecta sit, hic caduca | 15 |
| et subsiciua, et ingenia illa ad beatitudinem subli- | |
| mata sint, haec ad miserias infimata. Quid igitur? | |
| Nullone conexu natura se uinxit, sed in diuinam | |
| et humanam partem partitam se et interruptam | |
| ac ueluti debilem passa est? Nam, ut idem Plato | 20 |
| ait, nullus deus miscetur hominibus, sed hoc | |
| praecipuum eorum sublimitatis specimen est, quod | |
| nulla adtrectatione nostra contaminantur. Pars | |
| eorum tantummodo obtutu hebeti uisuntur, ut | |
| sidera, de quorum adhuc et magnitudine et colori- | 25 |
| bus homines ambigunt, ceteri autem solo intellectu | |
| neque prompto noscuntur. Quod quidem mirari | |
| super diis inmortalibus nequaquam congruerit, | |
| cum alioquin et inter homines, qui fortunae | |
| munere opulenti elatus et usque ad regni nutabilem | 30 |
| suggestum et pendulum tribunal euectus est, raro | |
| aditu sit, longe remotis arbitris in quibusdam | |
| dignitatis suae penetralibus degens. Parit enim | |
| conuersatio contemptum, raritas conciliat admira- | |
| tionem. | 35 |