Nam cum quattuor sint elementa notis-
|
8.1
|
sima, ueluti quadrifariam natura magnis partibus
|
|
disterminata, sintque propria animalia terrarum,
|
|
<aquarum>, flammarum,—siquidem Aristoteles
|
|
auctor est in fornacibus flagrantibus quaedam [pro-
|
5
|
pria] animalia, pennulis apta uolitare totumque
|
|
aeuum suum in igni deuersari, cum eo exoriri
|
|
cumque eo extingui,—praeterea cum totiuga
|
|
sidera, ut iam prius dictum est, sursum in aethere,
|
|
id est in ipso liquidissimo ignis ardore, conpareant,
|
10
|
cur hoc solum quartum elementum aëris, quod
|
|
tanto spatio intersitum est, cassum ab omnibus,
|
|
desertum a cultoribus suis natura pateretur, quin
|
|
in eo quoque aëria animalia gignerentur, ut in igni
|
|
flammida, in unda fluxa, in terra glebulenta? Nam
|
15
|
quidem qui aues aëri attribuet, falsum sententiae
|
|
meritissimo dixeris, quippe [quae aues] nulla earum
|
|
ultra Olympi uerticem sublimatur. Qui cum
|
|
excellentissimus omnium perhibeatur, tamen alti-
|
|
tudinem perpendiculo si metiare, ut geometrae
|
20
|
autumant, <decem> stadia altitudo fastigii non
|
|
aequiperat, cum sit aëris agmen inmensum usque
|
|
ad citimam lunae helicem, quae porro aetheris
|
|
sursum uersus exordium est. Quid igitur tanta uis
|
|
aëris, quae ab humillimis lunae anfractibus usque
|
25
|
ad summum Olympi uerticem interiacet? Quid
|
|
tandem? Vacabitne animalibus suis atque erit ista
|
|
naturae pars mortua ac debilis? Immo enim si
|
|
sedulo aduertas, ipsae quoque aues [per] terrestre
|
|
animal, non aërium rectius perhibeantur. Enim
|
30
|
semper illis uictus omnis in terra, ibidem pabulum,
|
|
ibidem cubile, tantum quod aëra proximum terrae
|
|
uolitando transuerberant. Ceterum cum illis fessa
|
|
sunt remigia pinnarum, terra ceu portus est.
|
|