Nec ambigitur eum praestantem ac subli- 25.1
mem sedem tenere et poetarum laudibus nomen
eius consulum ac regum nuncupationibus praedicari
et in arduis arcibus habere solium consecratum.
Denique propiores quosque de potestate eius 5
amplius trahere: corpora illa caelestia, quanto
finitima sunt ei, tanto amplius de deo capere;
multo minus, quae ab illis sunt secunda, et ad haec
usque terrena pro interuallorum modo indulgentia-
rum dei ad nos usque beneficia peruenire. Sed 10
cum credamus deum per omnia permeare et ad
nos et [ad] ultra potestatem sui numinis tendere,
quantum abest uel inminet, tantum existimandum
est eum amplius minusue rebus utilitatis dare.
Qua[m] re[m] rectius est atque honestius sic arbi- 15
trari: summam illam potestatem, sacratam caeli
penetralibus, et illis qui longissime separentur, et
proximis, una et eadem ratione et per se et per
alios opem salutis adferre, nec penetrantem atque
adeuntem specialiter singula nec indecore adtrec- 20
tantem comminus cuncta. Talis quippe humilitas
deiecti et minus sublimis officii, ne cum homine
quidem conuenit, qui sit uel paululum conscientiae
celsioris. Militiae principes et curiae proceres et
urbium ac domorum rectores dico numquam 25
commissuros esse, ut id suis manibus factum uelint,
quod sit curae leuioris fuscioris quodque possint
nihilo sequius facere dominorum imperia, minis-
teria seruulorum. Exemplo quale sit istud intellege.