Sed omnia quae naturaliter et propterea
|
1.12.1
|
recte feruntur prouidentiae custodia gubernantur
|
|
nec ullius mali causa deo poterit adscribi. Quare
|
|
nec omnia ad fati sortem arbitratur esse referenda.
|
|
Ita enim definit: prouidentiam esse diuinam
|
5
|
sententiam, conseruatricem prosperitatis eius, cuius
|
|
causa tale suscepit officium; diuinam legem esse
|
|
fatum, per quod ineuitabiles cogitationes dei atque
|
|
incepta conplentur. Vnde si quid prouidentia geri-
|
|
tur, id agitur et fato, et quod fato terminatur
|
10
|
prouidentia debet susceptum uideri. Et primam
|
|
quidem prouidentiam esse summi exsuperantissi-
|
|
mique deorum omnium, qui non solum deos
|
|
caelicolas ordinauit, quos ad tutelam et decus per
|
|
omnia mundi membra dispersit, sed natura etiam
|
15
|
mortales eos, qui praestarent sapientia ceteris ter-
|
|
renis animantibus, ad aeuitatem temporis [s]edidit
|
|
fundatisque legibus reliquarum dispositionem ac
|
|
tutelam rerum, quas cotidie fieri necesse est, diis
|
|
ceteris tradidit. Vnde susceptam proui[de]nciam
|
20
|
dii secundae prouidentiae ita nauiter retinent, ut
|
|
omnia, etiam quae caelitus mortalibus exhibentur,
|
|
inmutabilem ordinationis paternae statum teneant.
|
|
Daemonas uero, quos Genios et Lares possumus
|
|
nuncupare, ministros deorum arbitra[n]tur custo-
|
25
|
desque hominum et interpretes, si quid a diis
|
|
uelint.
|
|
Nec sane omnia referenda esse ad uim fati
|
|
puta[n]t, sed esse aliquid in nobis et in fortuna esse
|
|
non nihil. Et fortunae quidem inprouidos casus
|
30
|
ignorari a nobis fatetur; instabile enim quiddam
|
|
et incurrens intercedere solere, quae consilio fuerint
|
|
et meditatione suscepta, quod non patiatur medi-
|
|
tata ad finem uenire. Et tunc quidem cum inpedi-
|
|
mentum istud utiliter prouenit, res illa felicitas
|
35
|
nominatur; at ubi repugnationes istae nociuae
|
|
erunt, infelicitas dicitur. Omnium uero terrenorum
|
|
nihil homine praestabilius prouidentia dedit.
|
|