Sed posteaquam Socrates homines reliquit, 1.3.1
quaesiuit unde proficeret et ad Pythagorae disci-
plinam se contulit; quam etsi ratione diligenti et
magnifica instructam uidebat, rerum tamen conti-
nentiam et castitatem magis cupiebat imitari; et, 5
quod Pythagoreorum ingenium adiutum disciplinis
aliis sentiebat, ad Theodorum Cyrenas, ut geome-
triam disceret, est profectus et astrologiam adusque
Aegyptum iuit petitum, ut inde prophetarum
etiam ritus addisceret. Et ad Italiam iterum uenit 10
et Pythagoreos Eury[ta]tum Tarentinum et senio-
rem Archytam sectatus <est>. Atque ad Indos
et Magos intendisset animum, nisi tunc eum bella
uetuissent. Dialectica quapropter inuenta Parme-
nidae ac Zenonis studiosius exsecutus, ita omnibus 15
quae admirationi sunt singula suos libros expleuit,
ut primus tripertitam philosophiam copularet,
sibique inuicem necessarias partes nec pugnare
inter se tantummodo, sed etiam mutuis adiuuare
auxiliis ostenderet. Nam quamuis de diuersis offi- 20
cinis haec ei essent philosophiae membra suscepta,
naturalis a Pythagoreis, de Eleaticis rationalis
atque moralis ex ipso Socratis fonte, unum tamen
ex omnibus et quasi proprii partus corpus effecit;
et, cum principes harum familiarum inpolitas sen- 25
tentias et inchoatas auditoribus tradidissent, eas
hic, cum ratione limando tum ad orationis augustae
honestissimam speciem induendo, perfectas atque
etiam admirabiles fecit.