Hominem ab stirpe ipsa neque absolute
|
2.3.1
|
malum nec bonum nasci, sed ad utrumque procliue
|
|
ingenium eius esse; habere semina quidem quae-
|
|
dam utrarumque rerum cum nascendi origine
|
|
copulata, quae educationis disciplina in partem
|
5
|
alteram debeant emicare; doctoresque puerorum
|
|
nihil antiquius curare oportet quam ut amatores
|
|
uirtutum uelint esse, moribus, institutis eos ad id
|
|
prorsus inbuere, ut regere et regi discant magistra
|
|
iustitia. Quare praeter cetera induci ad hoc eos
|
10
|
oportere, ut sciant quae sequenda fugiendaque
|
|
sint, esse honesta et turpia, <plena> illa uolup-
|
|
tatis ac laudis haec[tenus] dedecoris ac turpitu-
|
|
dinis; honesta eadem, quae sunt bona, confidenter
|
|
optare nos oportere. Tria genera ingeniorum ab
|
15
|
eo sunt conprehensa, quorum praestans et egregium
|
|
appellat unum, alterum deterrimum pessimumque,
|
|
tertium ex utroque modice temperatum medium
|
|
nuncupauit; mediocritatis huius uult esse parti-
|
|
cipes puerum docilem et uirum progredientem
|
20
|
ad modestiam eundemque commodum ac uenus-
|
|
tum. Eiusmodi quippe medietatis inter uirtutes
|
|
et uitia intercedere dicebat tertium quiddam, ex
|
|
quo alia laudanda, alia culpanda essent. Inter
|
|
scientiam <et inscientiam> ualidam <alteram
|
25
|
opinionem,> alteram falsam peruicaciae uanitate
|
|
iactatam, inter pudicitiam libidinosamque uitam
|
|
abstinentiam et intemperantiam posuit, fortitudini
|
|
ac timori medios pudorem et ignauiam fecit.
|
|
Horum quippe, quos mediocres uult uideri, neque
|
30
|
sinceras esse uirtutes nec uitia tamen mera et
|
|
intemperata, sed hinc atque inde permixta esse.
|
|