Plato tres amores hoc genere dinumerat,
|
2.14.1
|
quod sit unus diuinus cum incorrupta mente et
|
|
uirtutis ratione conueniens, non paenitendus;
|
|
alter degeneris animi et corruptissimae uoluptatis;
|
|
tertius ex utroque permixtus, mediocris ingenii
|
5
|
et cupidinis modicae. Animas uero fusciores inpelli
|
|
cupidine corporum unumque illis propositum esse,
|
|
ut eorum usura potiantur atque eiusmodi uoluptate
|
|
et delectatione ardorem suum mulceant; illas uero
|
|
<quae> facetae et urbanae sint animas bonorum
|
10
|
deamare et studere illis factumque uelle, uti quam
|
|
plurimum potiantur bonis artibus et meliores
|
|
praestantioresque reddantur. Medias ex utroque
|
|
constare nec delectationibus corporum prorsus
|
|
carere et lepidis animarum ingeniis capi posse. Vt
|
15
|
ille igitur amor taeterrimus et inhumanissimus
|
|
atque turpis non ex rerum natura, sed aegritudine
|
|
corporali morboque colligitur, sic ille diuinus, deo-
|
|
rum munere beneficioque concessus, adspirante
|
|
caelesti cupidine in animos hominum credatur
|
20
|
uenire. Est amoris tertia species, quam diximus
|
|
mediam, diuini atque terreni proximitate collectus
|
|
nexuque et consortio parili copulatus, et ut rationi
|
|
propinquus est diuinus ille, ita terrenus ille cupidini
|
|
iunctus est <et> uoluptati.
|
25
|