Qui sit autem pessimus, eum non solum 2.16.1
turpem et damnosum et contemptorem deorum et
inmoderatum et inhumanam atque insociabilem
uitam ait uiuere, sed nec cum proximis secumue
congruere atque ideo non a ceteris modo, uerum 5
etiam a se discrepare nec aliis tantum, sed sibi
etiam inimicum esse et idcirco hunc talem neque
bonis nec omnino cuiquam nec sibi quidem amicum
esse. Sed eum pessimum uideri quem nulla maligni-
tatis superlatio possit excedere; hunc talem num- 10
quam in agendis rebus expedire se posse, non solum
propter inscientiam, sed quod ipse etiam sibimet
sit ignotus et quod malitia perfecta seditionem
mentibus pariat, inpediens incepta eius atque
meditata consilia nec permittens quicquam eorum 15
quae uolet. Pessimo quapropter deterrimoque non
ea tantum uitia quae contra naturam sunt pariunt
exsecrabilitatem, ut est inuidentia, ut est de alienis
incommodis gaudium, sed etiam quae natura non
respuit, uoluptatem dico atque aegritudinem, desi- 20
derium, amorem, misericordiam, metum, pudorem,
iracundiam. Idcirco autem hoc euenit, quod inmo-
deratum ingenium, in quaecumque proruerit,
modum non habet atque ideo semper ei aut deest
aliquid aut redundat. Hinc eiusmodi homini est 25
amor omni tenore corruptus, quod non solum
effrenatis cupiditatibus et inexplebili[s] siti haurire
auet omnia genera uoluptatis, sed quod ipso etiam
formae iudicio inrationabili errore distrahitur,
ignorans ueram pulchritudinem et corporis effetam 30
et eneruem et fluxam cutem deamans, nec saltem
coloratos sole aut exercitatione solidatos, sed opa-
cos umbra uel desidia molles et cura nimia
emedullatos artus magni facit.