Initia rerum esse tria arbitratur Plato: deum 1.5.1
et materiam inabsolutam, informem, nulla specie
nec qualitatis significatione distinctam, rerumque
formas, quas ἰδέας idem uocat.
  Sed haec de Deo sentit, quod sit incorporeus. Is 5
unus, ait, ἀπερίμετρος, genitor rerumque omnium
exstructor, beatus et beatificus, optimus, nihil
indigens, ipse conferens cuncta. Quem quidem
caelestem pronuntiat, indictum, innominabilem, et
ut ait ipse, ἀόρατον, ἀδάμαστον; cuius naturam 10
inuenire difficile est; si inuenta sit, in multos eam
enuntiari non posse. Platonis haec uerba sunt:
θεὸν εὑρεῖν τε ἔργον, εὑρόντα τὲ εἰς πολλοὺς ἐκφέρειν
ἀδύνατον.
  Materiam uero inprocreabilem incorruptamque 15
commemorat, non ignem neque aquam nec aliud
de principiis et absolutis elementis esse, sed ex
omnibus primam, figurarum capacem fictionique
subiectam, adhuc rudem et figurationis qualitate
uiduatam, deus artifex conformat uniuersam. 20
Infinitam uero idcirco, quod ei sit interminata
magnitudo; nam quod infinitum est indistinctam
magnitudinis habet finem; atque ideo, cum uiduata
sit fine, infinibilis recte uideri potest. Sed neque
corpoream [sed] nec sane incorpoream concedit 25
esse; ideo autem non putat corpus, quod omne
corpus specie qualicumque non careat; sine corpore
uero esse non potest dicere, quod nihil incorporale
corpus exhibeat; sed ui et ratione sibi eam uideri
corpoream, atque ideo nec tactu solo neque tamen 30
sola opinione cogitationis intellegi. Namque cor-
pora, propter insignem euidentiam sui, simili
indicio cognosci; sed quae substantiam non habent
corporum, ea cogitationibus uideri; unde adul-
terata opinione ambiguam materiae huius intellegi 35
qualitatem.