Initia rerum esse tria arbitratur Plato: deum
|
1.5.1
|
et materiam inabsolutam, informem, nulla specie
|
|
nec qualitatis significatione distinctam, rerumque
|
|
formas, quas ἰδέας idem uocat.
|
|
Sed haec de Deo sentit, quod sit incorporeus. Is
|
5
|
unus, ait, ἀπερίμετρος, genitor rerumque omnium
|
|
exstructor, beatus et beatificus, optimus, nihil
|
|
indigens, ipse conferens cuncta. Quem quidem
|
|
caelestem pronuntiat, indictum, innominabilem, et
|
|
ut ait ipse, ἀόρατον, ἀδάμαστον; cuius naturam
|
10
|
inuenire difficile est; si inuenta sit, in multos eam
|
|
enuntiari non posse. Platonis haec uerba sunt:
|
|
θεὸν εὑρεῖν τε ἔργον, εὑρόντα τὲ εἰς πολλοὺς ἐκφέρειν
|
|
ἀδύνατον.
|
|
Materiam uero inprocreabilem incorruptamque
|
15
|
commemorat, non ignem neque aquam nec aliud
|
|
de principiis et absolutis elementis esse, sed ex
|
|
omnibus primam, figurarum capacem fictionique
|
|
subiectam, adhuc rudem et figurationis qualitate
|
|
uiduatam, deus artifex conformat uniuersam.
|
20
|
Infinitam uero idcirco, quod ei sit interminata
|
|
magnitudo; nam quod infinitum est indistinctam
|
|
magnitudinis habet finem; atque ideo, cum uiduata
|
|
sit fine, infinibilis recte uideri potest. Sed neque
|
|
corpoream [sed] nec sane incorpoream concedit
|
25
|
esse; ideo autem non putat corpus, quod omne
|
|
corpus specie qualicumque non careat; sine corpore
|
|
uero esse non potest dicere, quod nihil incorporale
|
|
corpus exhibeat; sed ui et ratione sibi eam uideri
|
|
corpoream, atque ideo nec tactu solo neque tamen
|
30
|
sola opinione cogitationis intellegi. Namque cor-
|
|
pora, propter insignem euidentiam sui, simili
|
|
indicio cognosci; sed quae substantiam non habent
|
|
corporum, ea cogitationibus uideri; unde adul-
|
|
terata opinione ambiguam materiae huius intellegi
|
35
|
qualitatem.
|
|