De ciuitatum uero constitutione et de
|
2.24.1
|
obseruatione regendarum rerum publicarum ita
|
|
censet Plato. Iam principio ciuitatis formam
|
|
definit ad hunc modum: ciuitatem esse conuictum
|
|
inter se hominum plurimorum, in quibus sint
|
5
|
regentes alii, ceteri inferiores, coniuncti inter se
|
|
concordia et inuicem sibi opem atque auxilium
|
|
deferentes, isdem legibus, rectis tamen, officia sua
|
|
temperantes; unamque ciuitatem isdem moenibus
|
|
illam futuram, ut eadem uelle atque eadem nolle
|
10
|
incolarum mentes adsueuerint. Quare suadendum
|
|
est fundatoribus rerum publicarum, ut usque ad
|
|
id locorum plebes suas augeant, dum rectori omnes
|
|
noti esse possunt nec sibimet incogniti; sic enim
|
|
fiet ut omnes una mente sint inuicemque sibi
|
15
|
factum uelint. Magnam sane ciuitatem non
|
|
habitantium multitudine eorumque magis uirtuti-
|
|
bus niti oportet; uires enim non corporis nec
|
|
pecuniae collectas dominatione multorum existi-
|
|
mandas putat cum uecordia inpotentiaque, sed
|
20
|
cum decreto communi uirtutibus omnibus ornati
|
|
uiri incolae et omnes fundati legibus obsecuntur.
|
|
Ceteras uero, quae non ad hunc modum forent
|
|
constitutae, non arbitrabatur sanas ciuitates, sed
|
|
taetras et morbis tumentes. Res publicas eas
|
25
|
demum fundatas ratione dicebat esse, quae ordi-
|
|
natae ad instar animarum forent, ut pars optima,
|
|
quae prudentia sapientiaque praecellit, imperitet
|
|
multitudini et, ut illa totius habet curam corporis,
|
|
ita prudentiae dilectus tueatur uniuersae commoda
|
30
|
ciuitatis. Fortitudo etiam, pars uirtutis secunda,
|
|
ut ui sua adpetentiam castigat et reprimit, ita in
|
|
ciuitate uigilet. Excubitorum loco quidem militet
|
|
iuuentus pro utilitate cunctorum, sed inquietos et
|
|
indomitos ac propterea pessimos ciues refrenet,
|
35
|
contineat ac, si necesse sit, frangat potioris ex
|
|
consilii disciplina. Illam uero desideriorum tertiam
|
|
partem plebi et agricolis parem ducit, quam existi-
|
|
mat moderatis utilitatibus sustinendam. At enim
|
|
rem publicam negat posse consistere, nisi is qui
|
40
|
imperitat habeat sapientiae studium, aut is ad
|
|
imperandum deligatur quem esse inter omnes
|
|
sapientissimum constat.
|
|