<Runa genus teli significat> . . . <ru>nas
|
262.1
|
. . . <Ennius> . . . <"runat>a re-
|
|
<cedit", id est proeliata> . . . Naevi-
|
|
<us> . . . uṇt
|
|
. . . ad
|
5
|
. . . ṭesen
|
|
. . . <Ru>ctare
|
|
<non ructari dicendum est> . . . ụnt pro
|
|
. . . ịṇos igi-
|
|
<tur> . . . a scrib-
|
10
|
. . . <Fl>accus
|
|
. . . <"videtis alios ructa>re, ac
|
|
<respuere pulcherrima superbia"> . . . M. Cice-
|
|
<ro> . . . rupta
|
|
. . .<Resparsum> . . . significat
|
15
|
. . . <n>ovendia-
|
|
<li> . . . spargebatur.
|
|
. . . ṇo. Romani
|
|
<ludi> . . . e artificum
|
|
. . . ci . . coeperunt.
|
20
|
. . . q̣ụẹ alis civitatibus
|
|
. . . quod omnes, qui nunc
|
|
. . . sunt institu-
|
|
<ti> . . . <R>omanos. Ali aiunt
|
|
. . . <Matris> Magnae, ac po-
|
25
|
. . . in conferendis
|
|
. . . ros Romanos. Ali
|
|
. . . os equitando, iactu
|
|
. . . ḍilibus: paribusque etiam
|
|
. . . ludentibus fierent.
|
30
|
<Rubidus panis appella>tur parum coctus, cum
|
|
. . . Plautus in Casina:
|
|
<"in furnum calidum condit>o, atque ibi torreto
|
|
<me pro pane rubido"> . . <it>em scorteae ampullae
|
|
vetustate rugosae, et coloris eiusdem, rubidae di-
|
35
|
ci solent. Romanam portam vulgus appellat,
|
|
ubi ex epistylio defluit aqua; qui locus ab an-
|
|
tiquis appellari solitus est statuae Cinciae, quod
|
|
in eo fuit sepulcrum eius familiae. Sed porta
|
|
Romana instituta est a Romulo infimo clivo
|
40
|
Victoriae; qui locus gradibus in quadram formatus
|
|
est. Appellata autem Romana a Sabinis praecipue
|
|
quod ea proximus aditus erat Romam. Rutabu-
|
|
lum est, quo rustici in proruendo igne, pa-
|
|
nis coquendi gratia. Novius in Pico: "quid ego fa-
|
45
|
cerem? otiosi rodebam rutabulum." Naevius
|
|
obscenam viri partem describens: "vel quae spe-
|
|
rat se nupturam †viri† adulescentulo[s], ea licet
|
|
senile tractet retritum rutabulum." Ruta
|
|
caesa dicuntur, quae venditor possessionis, sui
|
50
|
usus gratia concidit, ruendoque contraxit.
|
|
Rutilium rufum significat. Cuius coloris stu-
|
|
diosae etiam antiquae mulieres fuerunt; un-
|
|
de traxerunt cognomina Rutilias, ut indi-
|
|
cat frequenter Afranius. Rutrum tenentis
|
55
|
iuvenis est effigies in Capitolio ephebi
|
|
more Graecorum harenam ruentis, exercita-
|
|
tionis gratia; quod signum Pompeius Bithynicus
|
|
ex Bithynia supellectilis regiae Romam de-
|
|
portavit. Rutundam aedem Vestae Num-
|
60
|
a Pompilius rex Romanorum consecrasse vi-
|
|
detur, quod eandem esse terram, qua vita homi-
|
|
num sustentaretur, crediderit: eamque pilae
|
|
forma[m] esse, ut sui simili templo dea cole-
|
|
retur. Ruscum est, ut ait Verrius, ampli-
|
65
|
us paullo herba, et exilius virgultis fru-
|
|
ticibusque, non dissimile iunco; cuius coloris rebus
|
|
uti mulieres solitas commemorat Cato Origi-
|
|
num lib. VII: "mulieres opertae auro purpuraque; arsinea,
|
265.1
|
rete, diadema, coronas aureas, ruscea †facile†,
|
|
galbeos, lineas, pelles, redimicula." Rupitias . . .
|
|
XII significat damnum dederit. Rodus, vel
|
|
raudus significat rem rudem et inperfectam;
|
5
|
nam saxum quoque raudus appellant poetae, ut Ac-
|
|
cius in Melanippo: "Constit[u]it, cognovit, sensit,
|
|
conlocat sese in locum celsum; hinc manibus rapere
|
|
roudus saxeum grande[m] et grave[m]"; et in Chry-
|
|
sippo: "Neque quisquam a telis vacuus, sed uti cuique
|
10
|
obviam fuerat, ferrum alius †saxio rudem†." Vulgus
|
|
quidem in usu habuit, non modo pro aere inperfec-
|
|
to, ut Lucilius, cum ait: "plumbi pa<u>xillum rodus li-
|
|
nique matexam"; sed etiam signato, quia in manci-
|
|
pando, cum dicitur: "rudusculo libram ferito", asse
|
15
|
tangitur libra. Cincius de verbis priscis sic ait:
|
|
"Quemadmodum omnis fere materia non deforma-
|
|
ta rudis appellatur, sicut vestimentum rude,
|
|
non perpolitum; sic aes infectum rudusculum. Apud
|
|
aedem Apollinis aes conflatum iacuit, id ad ru-
|
20
|
dus appellabant. In aestimatione censoria
|
|
aes infectum rudus appellatur. Rudiari ab eodem
|
|
dicuntur, qui saga nova poliunt. Hominem inperi-
|
|
tum rudem dicimus." Rudentes restes nauticae,
|
|
et asini, cum voces mittunt. Ruspari est
|
25
|
quaerere crebro, ut hoc versu indicatur: "et ego
|
|
ibo, ut latebras ruspans †rimeram aptimas†."
|
|
Rustica vinalia appellantur mense Augusto
|
|
XIIII Kal. Sept. Iovis dies festus, quia Latini bellum
|
|
gerentes adversus Mezentium, omnis vini liba-
|
30
|
tionem ei deo dedicaverunt. Eodem autem die Veneri
|
|
templa sunt consecrata, alterum ad Circum Ma-
|
|
ximum, alterum in luco Libitinensi, quia in eius
|
|
deae tutela sunt horti. Rustum ex rubus
|
|
* * *
|
35
|
<R littera> . . .
|
|
* * *
|
|
<Rorarios> . . .
|
|
* * *
|
|
* * *
|
40
|
<Robum> . . .
|
|
* * *
|
|
<Robigalia> . . .
|
266.1
|
* * *
|
|
<Rorarium vinum> . . .
|
|
* * *
|
|
<Romanus ager> . . .
|
5
|
* * *
|
|
ubi incubare posset auspicii repetendi causa.
|
|
Rogatio est, cum populus consulitur de uno pluribusve
|
|
hominibus, quod non ad omnis pertineat, et de una plu-
|
|
ribusve rebus, de quibus non omnibus sanciatur. Nam quod in
|
10
|
omnis homines resve populus scivit, lex appellatur.
|
|
Itaque Gallus Aelius ait: "inter legem et rogationem
|
|
hoc interest. Rogatio est genus legis; quae lex, non
|
|
continuo ea rogatio est. <rogatio> non potest non esse lex,
|
|
si modo iustis comitiis rogata est." Romulum
|
15
|
quidam <a> fico Ruminali, ali quod lupae ruma nutri-
|
|
tus est, appellatum esse ineptissime dixerunt. Quem
|
|
credibile est a virium magnitudine, item fratrem
|
|
eius appellatos. Romam appellatam esse Cephalon
|
|
Gergithius (qui de adventu Aeneae in Italiam videtur
|
20
|
conscribsisse) ait ab homine quodam comite
|
|
Aeneae. Eum enim occupato monte, qui nunc Palatinus
|
|
dicitur, urbem condidisse, atque eam Rhomen nominas-
|
|
se. Apollodorus in Euxenide ait, Aenea et Lavi-
|
|
nia natos Mayllem, Mulum, Rhomumque, atque ab
|
25
|
Romo urbi tractum nomen. Alcimus ait, Tyrrhenia
|
|
Aeneae natum filium Romulum fuisse, atque eo ortam
|
|
Albam Aeneae neptem, cuius filius nomine Rhodius
|
|
condiderit urbem Romam. Antigonus, Italicae
|
|
historiae scribtor, ait, Rhomum quendam nomine,
|
30
|
Iove conceptum, urbem condidisse in Palatio
|
|
Romaeque ei dedisse nomen . . . historiae Cumanae
|
|
compositor, Athenis quosdam profectos Sicyonem
|
|
Thespi[ad]asque; ex quibus porro civitatibus, ob inopiam
|
|
domiciliorum, conpluris profectos in exteras regio-
|
35
|
nes, delatos in Italiam, eosque multo errore nomi-
|
|
natos Aborigines; quorum subiecti qui fuerint †cae-
|
|
ximparum† viri, unicarumque virium imperio mon-
|
|
tem Palatium, in quo frequentissimi consederint,
|
|
appellavisse a viribus regentis Valentiam: quod no-
|
40
|
men adventu Euandri Aeneaeque in Italiam cum magna
|
269.1
|
Graece loquentium copia interpretatum, dici coeptum Rho-
|
|
men. Agathocles, Cyzicenarum rerum conscribtor, ait,
|
|
vaticinio Heleni inpulsum Aenean, Italiam petivisse
|
|
portantem suam secum neptem, Ascani filiam, nomine
|
5
|
Rhomen, eamque, ut Italia sint Phryges potiti et [h]is
|
|
regionibus maxime, quae nunc sunt vicinae Urbi,
|
|
prima<m> omnium consecrasse in Palatio Fidei templum;
|
|
in quo monte postea cum conderetur urbs, visam
|
|
esse iustam vocabuli Romae †nomen† causam eam quae priore,
|
10
|
unde ea locum dedicavisset Fidei. Ait quidem Aga-
|
|
thocles conplures esse auctores, qui dicant Aenean
|
|
sepultum in urbe Berecynthia proxime flumen
|
|
Nolon, atque ex eius progenie quendam nomine Rho-
|
|
mum venisse in Italiam, et urbem Romam nomina-
|
15
|
tam condidisse. Caltinus, Agathoclis Siculi qui res ges-
|
|
tas conscribsit, arbitratur e manu Troianorum fu-
|
|
gientium Ilio capto, cuidam fuisse nomen Latino, eumque
|
|
habuisse coniugem Rhomen, a qua, ut Italia sit po-
|
|
titus, urbem, quam condiderit, Romam appellavisse.
|
20
|
Lembos, qui appellatur Heraclides, existimat, re-
|
|
vertentibus ab Ilio Achivis, †quendam† tempestate
|
|
deiectos in Italiae regiones secutos Tiberis decur-
|
|
sum pervenisse, ubi nunc sit Roma; ibique propter tae-
|
|
dium navigationis, inpulsas captivas auctori-
|
25
|
tate virginis cuiusdam tempestivae nomine Rho-
|
|
mes, incendisse classem; atque ab ea necessitate
|
|
ibi manendi urbem conditam ab is, et potissimum
|
|
eius nomine eam appellatam, a cuius consilio eas
|
|
sedes sibi firmavissent. Galitas scribit, cum post
|
30
|
obitum Aeneae imperium Italiae pervenisset ad Latinum,
|
|
Telemachi Circaeque filium, isque ex Rhome suscepis-
|
|
set filios, Rhomum, Romulumque, urbi conditae in Pa-
|
|
latio causam fuisse appellandae potissimum Rho-
|
|
m . . .
|
35
|
isic̣ . . .
|
|
in ị . . .
|
|
exp̣ . . .
|
|
Rom . . .
|
|
lao . . .
|
40
|
tos . . .
|
|
pler . . .
|
|
mito<r> . . .
|
|
pepe<ri> . . .
|
|
dend . . .
|
45
|
atque . . . <Ro->
|
|
mam; . . .
|
|
omnes pṛ . . .
|
|
nominạ . . .
|
|
conpressa . . .
|
50
|
positos in . . .
|
|
mam montẹ . . .
|
|
sunt educạṭ<i> . . .
|
|
minati pot . . .
|
|
essent procreati . . .
|
55
|
restituisse regṇ . . .
|
|
per auguria decre . . .
|
|
naretque, ac deorum . . . <Ro->
|
|
mulum urbem conḍ . . .
|
|
potius quam Romuḷ<am> . . . <ut amplio->
|
60
|
re vocabuli signifi<catu prosperiora patriae>
|
|
suae ominaretur. R . . .
|
|
latam, Terentius quid ḍị . . .
|
|
deinde detortam vocạ . . .
|
|
credibile. ceterum caus . . .
|
65
|
nisse aịt Verrius ụ . . .
|
|
Romanam portam aṇṭẹ . . .
|
|
tatam ferunt, quae fuerit . . .
|
|
. . . ny-
|
270.1
|
. . . ạụṭa
|
|
. . . ṣe
|
|
. . . proxima
|
|
. . . ṃae
|
5
|
. . . <cu>ịusdam
|
|
. . . ep
|
|
. . . ama
|
|
. . . t ap-
|
|
. . . ịnium
|
10
|
. . . de
|
|
. . . ẹṃ quae
|
|
. . . ṭ requisi-
|
|
. . . pellatam
|
|
. . . tem quae
|
15
|
. . . Rumex
|
|
<genus teli simile spari Gallici, cuius> meminit Lucili-
|
|
<us . . . : "tum spara tum rumices portan>tur, tragula
|
|
<porro." Rumitant significat rumigera>ntur ut Nae-
|
|
<vius: "simul alius aliunde rum>itant inter
|
20
|
<sese." Ruminalem ficum appel>latam ait Varro
|
|
. . . ibus, quod sub ea ar-
|
|
<bore lupa mammam dederit> Remo et Romulo
|
|
. . . <Mamm>a autem rumis di-
|
|
<citur, unde et rustici haed>os subrimios vo-
|
25
|
<cant, quasi adhuc sub mamm>a. Alibi autem sunt
|
|
. . . ruminari solitum
|
|
. . . <Rumen est pars colli,> qua esca devoratur;
|
|
<unde rumare dicebatur,> quod nunc ruminare.
|
|
<Rumentum in augu>ralibus significare vi-
|
30
|
<detur> . . . <abrupti>ove: "dum verba anci-
|
|
. . . ṭerim vis canerit
|
|
. . . ọ augurio rumentum
|
|
. . . <Rhegium> . . . care oportere ait
|
|
Verrius id municipium, quod in freto e regione Siciliae
|
35
|
est; quoniam id dictum est a rumpendo, quod est Graece †pata-
|
|
iai†; eo quidem magis, quia in Gallia Cisalpina,
|
|
ubi forum Lepidi fuerat, Regium vocantur. "Rhondes
|
|
Icadionque" cum dixit Lucilius, duo nomina pirata-
|
|
rum posuit, tam infestum sibi corpus et valitudinem
|
40
|
referens, quam †levis sed† saluti navigantium.
|
|
Rhinocerotem quidam esse aiunt bovem Aegyptium.
|
|
Redemptores proprie atque antiqua consuetu-
|
|
dine dicebantur, qui, cum quid publice faciendum
|
|
<a>ut praebendum condixerant effecerantque, tum de-
|
45
|
mum pecunias accipiebant. Nam antiquitus emere
|
|
pro accipere ponebatur: at hi nunc dicuntur redempto-
|
|
res, qui quid conduxerunt praebendum utendumque.
|
|
†Redibitur†, tum id proprie dicitur, quod redditum est, inprobatumque,
|
|
et qui dedit, [id est quod] rursus coactus est habere id, quod
|
50
|
ante habuit. Rediviam quidam, ali reluvium ap-
|
|
pellant, cum circa unguis cutis se resolvit, †qui
|
|
at uere† est solvere. Titinius in Setina: "lassi-
|
|
tudo conservum, rediviae flagri"; et †Livi† "scabra
|
|
in legendo, reduviosave offendens". Redhos-
|
55
|
tire, referre gratiam. Na<e>vius in Lupo: "†Vel† Ve-
|
|
iens regem sal<u>ta[n]t Vib[a]e Albanum <A>mulium co-
|
|
miter senem sapientem, contra redhostis †mena-
|
|
lus†" et Accius in Amphitryone: "cedo ecquid †te-
|
|
redhosti titum cum eas sem† obiectet facilius."
|
60
|
Nam et hostire pro aequare posuerunt. Ennius in Cre-
|
|
sphonte: "Audi[s] atque auditis hostimentum adiun-
|
|
gito." et in Hectoris Lytris: "quae mea comminus ma-
|
|
chaera, atque hasta †hospius† manu." et Pacuius
|
|
in Teucro: "Nisi coerceo protervitates, atque hostio fe-
|
65
|
rociam." Redantruare dicitur in Saliorum exultatio-
|
|
nibus: "cum praesul amptruavit", quod est, motus edidit,
|
|
ei referuntur invicem idem motus. Lucilius: "praesul
|
|
ut amptruet inde, <ut> vulgus redamptruet †at†."
|
273.1
|
Pacuius: "Promerenda gratia simul cum videam Graios
|
|
nihil mediocriter redamptruare, opibusque sum-
|
|
mis persequi." Redivivum est ex vetusto renovatum.
|
|
Cicero lib. I in Verrem: "Utrum existimatis minus ope-
|
5
|
ris esse unam columnam efficere ab integro novam
|
|
nullo lapide redivivo?" Redarguisse per e
|
|
litteram Scipio Africanus Pauli filius dicitur enunti-
|
|
asse, ut idem etiam pertisum. cuius meminit Lucilius, cum
|
|
ait: "Quo facetior videare, et scire plus quam cae-
|
10
|
teri, pertisum hominem, non pertaesum †dicere; ferum
|
|
nam genus†." Redimiculum vocant mulieres catel-
|
|
lam, qua[m] maxima utantur ornatus causa. Reus
|
|
nunc dicitur, qui causam dicit: et item qui quid promisit
|
|
sponditve ac debet. At Gallus Aelius lib. II signi-
|
15
|
ficationum verborum, quae ad ius pertinent, ait: "Re-
|
|
us est, qui cum altero litem contestatam habet, sive
|
|
is egit, sive cum eo actum est. Reus stipulando est
|
|
idem qui stipulator dicitur, quippe suo nomine ab
|
|
altero †quibus pepulatus† est, non is qui alteri adstipula-
|
20
|
tus est. Reus promittendo est, qui suo nomine al-
|
|
teri quid promisit, qui pro altero quid promisit." At Capi-
|
|
to Ateius in eadem quidem opinione est, sed exemplo
|
|
adiuvat interpretationem, Numa in secunda tabu-
|
|
la secunda lege, in qua scriptum est: "quid horum fuit unum
|
25
|
iudici arbitrove reove eo die diffensus esto."
|
|
†nunc uterque actorum reiqu[a]e in iudicio me vocatur†;
|
|
itemque accusator de vi accitur more vetere,
|
|
et consuetudine antiqua. Rivus vulgo ap-
|
|
pellatur tenuis fluor aquae, non spe consiliove
|
30
|
factus, verum naturali suo inpetu. Sed hi rivi di-
|
|
cuntur, qui manu facti sunt, sive super terram fossa,
|
|
sive †super† specu; cuius vocabuli origo ex Graeco
|
|
pendet. Retanda locantur Pomptina flumi-
|
|
n<a> . . .
|
35
|
ap̣ . . .
|
|
Rit<us> . . .
|
|
ne a . . .
|
|
istic. <Plautus in Menaechmis: "Certe haec mulier can->
|
|
terinọ <ritu astans somniat."> . . .
|
40
|
homi . . .
|
|
inaṭ . . .
|
|
telo . . .
|
|
alioqui . . .
|
|
tionem . . .
|
45
|
lorum rạ . . .
|
|
litum e . . .
|
|
remoṛạ . . . <Retractare est rursus tracta->
|
|
re. Ra<bidus a rabie dictus, qui morbus caninus est.>
|
|
Catullu<s . . . : "abit in quiete mol->
|
50
|
li rabidus <furor animi."> . . . <Ravi coloris>
|
|
appellantur q<ui sunt inter flavos et caesios> . . .
|
|
ravo sub con . . .
|
|
quod genus homin<um Plautus appellat ravistellos:>
|
|
"Sed quis haec est <mulier et ille ravistellus qui>
|
55
|
venit?" Rate<s vocantur tigna inter se conligata,>
|
|
quae per aquam agaṇ<tur; Quo quidem vocabulo>
|
|
interdum etiam na<ves ipsae significantur.>
|
|
Afranius in Epistula: . . . "<per->
|
|
culsam ratem." Item . . . <signi->
|
60
|
ficarint etiam reṃ . . . <Accius in Neopto->
|
|
lemo: "Atque ego repeṛc̣ . . .
|
|
et alio loco: "Sed iam prop . . .
|
|
tes salum." Radere ge<nas> . . .
|
|
lege XII, id est, unguibus . . . <Rabula>
|
65
|
dicitur in multis in<ten>tus nẹg<otiis paratusque ad ra->
|
|
dendum quid auferundụ<mque, vel est ita dictus,>
|
|
quia acrior sit in nẹg<otiis agendis quasi rabiosus.>
|
|
. . .
|
274.1
|
. . . <Raudusculana porta appellata qu>od
|
|
<rudis et inpolita sit relicta, vel quia> aere
|
|
. . . tatum,
|
|
. . . <m>ạncipa-
|
5
|
. . . ṭ se li-
|
|
. . . genus
|
|
. . . enim
|
|
. . . ci atque
|
|
. . . ṇvene
|
10
|
. . . s M.
|
|
. . . lerio
|
|
. . . <Rasores fidicines appel>ḷạbant,
|
|
. . . entur, quia
|
|
<videntur chordas ictu radere> . . . ạṛtifi-
|
15
|
. . . <Ratitum quadrantem> . . . Tarqui-
|
|
. . . et Oppius
|
|
. . . ịn eo, et tri-
|
|
<ente ratis fuerit effigies,> ụt navis in as-
|
|
<se> . . . quoque ratitum
|
20
|
. . . ratiti Antonius
|
|
. . . trientes putat,
|
|
. . . <pa>rs assis sit, quin
|
|
. . . nulla sic, sed se-
|
|
. . . <sex>tans, nec hac re ra-
|
25
|
. . . ṇạ ac legionum unam
|
|
. . . ṣịgnificat, quod hi pe-
|
|
. . . e ratio cum his putaretur
|
|
. . . ẹṣsent. Ravim anti-
|
|
<qui dicebant pro raucitate.> Plautus: "Ubi si quid pos-
|
30
|
<cam, usque ad ravim pos>cam." Item: "experiuravi her-
|
|
<cle omnia ad raucam rav>ịm." et in Artemone: "et
|
|
. . . <ravim." Caeciliu>ṣ in Hypobolimaeo: "Prius
|
|
<ad ravim> c̣ịtam feceris." Ratus sum
|
|
significat putavi, sed alioqui pro firmo, certo po-
|
35
|
nitur ratus et ratum. Ennius: "Occiduntur, ubi potitur ratus
|
|
Romulus praedam"; et Accius in Melanippo: "Neque
|
|
ratum est, quod dicas, neque quae agitas, dicendi est locus."
|
|
R. duobus in conpluribus orationibus, cum de actis †disser-
|
|
ti cuius etiam†, perscribi solet, id est rationum relatarum,
|
40
|
quod his tabulis docentur iudices, quae publice data
|
|
atque accepta sint. Raviliae a ravis oculis, quemad-
|
|
modum a caesiis caesullae. Ratumenna porta
|
|
a nomine eius appellata est, qui ludicro certamine
|
|
quadrigis victor, †clarusci† generis iuvenis Ve-
|
45
|
is, consternatis equis excussus Romae perit; qui
|
|
equi feruntur non ante constitisse, quam pervenirent
|
|
in Capitolium, conspectumque fictilium quadrigarum,
|
|
quae erant in fastigio Iovis templi, quas faciendas
|
|
locaverant Romani Veienti cuidam artis figulinae
|
50
|
prudenti. Quae bello sunt reciperatae; quia in fur-
|
|
nace adeo creverant, ut eximi nequirent: idque
|
|
prodigium portendere videbatur, in qua civitate
|
|
eae fuissent, omnium eam futuram potentissimam.
|
|
Reciperatio est, ut ait Gallus Aelius, cum inter popu-
|
55
|
lum et reges nationesque et civitates peregrinas
|
|
lex convenit, quomodo per reciperatores red-
|
|
dantur res reciperenturque, resque privatas inter se
|
|
persequantur. Reciprocare pro ultro citroque posce-
|
|
re usi sunt antiqui, quia procare est poscere.
|
60
|
Pacuius in Teucro: "†Rapido, reciproco, percito, augusto
|
|
citare, rectem, reciprocare† undaeque gremiis sub-
|
|
iectare, adfigere." Plautus in Astraba: "Quasi tolle-
|
|
no aut pilum Graecum reciproceis plana via."
|
|
Recellere reclinare, et excellere, in altum extol-
|
65
|
lere. Recinium omne vestimentum quadratum [h]i
|
|
qui XII interpretati sunt, esse dixerunt †vir toga†
|
|
mulieres utebantur, praetextam clavo purpureo.
|
|
unde reciniati mimi planipedes. Quam rem dili-
|
277.1
|
genter exsequitur Santra lib. II de antiquitate ver-
|
|
borum. †Reconductae fecerit, et† condere urbem,
|
|
facere, aedificare, ut Cincius testatur in libro de
|
|
verbis priscis. Ricae et riculae vocantur parva
|
5
|
ricinia, ut palliola ad usum capitis facta. Gran<ius>
|
|
quidem ait esse muliebre cingulum capitis, quo
|
|
pro vitta flaminica redimiatur. Rectae appel-
|
|
lantur vestimenta virilia, quae patres liberis
|
|
suis conficienda curant ominis causa: ita usur-
|
10
|
pata quod a stantibus et in altitudinem texuntur.
|
|
Remancipatam Gallus Aelius esse ait, quae manci-
|
|
pata sit ab eo, cui in manum convenerit. Rie-
|
|
nes quos nunc vocamus, antiqui nefrundines ap-
|
|
pellabant, quia Graeci νεφροὺς eos vocant. Pla-
|
15
|
utus in Satyrione: "Male tibi evenisse video;
|
|
glaber erat tamquam rien." Refriva faba
|
|
dicitur, ut ait Cincius quoque, quae ad sacrificium re-
|
|
ferri solet domum ex segete auspici causa; qua-
|
|
si revocant fruges, ut domum datantes† tevir-
|
20
|
tico† ad rem divinam faciendam. Aelius dubitat,
|
|
an ea sit, quae prolata in segetem domum referatur,
|
|
an quae refrigatur, quod est torreatur. Sed opinionem
|
|
Cinci adiuvat, quod in sacrificis publicis, cum puls
|
|
fabata dis datur, nominatur refriva. Remeare
|
25
|
redire: ut commeare, ultro citro ire. Unde com-
|
|
meatus dari dicitur, id est tempus, quo ire, redire qui possit;
|
|
ut Afranius in Emancipato: "Vetuit me sine
|
|
mercede prosum †paucius† remeare in ludum." Re-
|
|
meligines et remorae †memorando† dictae sunt
|
30
|
in Plauto in Casina: "Nam quid illae nunc tam diu intus
|
|
remorantur remeligines?", ab Afranio in Prodito:
|
|
"remeligo a Laribus missa sum †hanc† quae cursum
|
|
cohib<eam."> . . .
|
|
non maṇ . . .
|
35
|
inno . . . <"odioss->
|
|
aeque su<nt, remoramque faciunt rei priuatae et>
|
|
publi<cae." Lucilius: "quaenam vox ex te resonans>
|
|
meo gṛ<adu remoram facit?" Remurinus ager>
|
|
dictus, <quia possessus est a Remo, et habitatio Remi>
|
40
|
Remu . . .
|
|
ṃum cụ . . .
|
|
tatam a . . .
|
|
de urb<e condenda fuerit auspicatus> . . .
|
|
rum qu . . .
|
45
|
testis eṣṭ . . .
|
|
iter inuc̣ . . . <Remores>
|
|
remorẹ . . . <Rima->
|
|
ri, quaere<re valde, ut in rimis quoque> . . .
|
|
qui te rimaṇ . . .
|
50
|
Ennius lib. XỊ: . . .
|
|
utrique." Re<millum dicitur quasi repandum.>
|
|
Lucilius: "Suda . . .
|
|
remillum" et Afra<nius:> . . . <"co->
|
|
xendice pergam" . . . <Re->
|
55
|
morbescat En<nius> . . . <in mor->
|
|
bum reccidat. R<efutare significat redargue->
|
|
re. Pacuius in He<r>mi<ona:> . . .
|
|
quas glorin et . . .
|
|
rietas humanuṃ . . . <compositum a fando, versa A>
|
60
|
littera in U, <tamquam AU in U mutatum est in>
|
|
recludere. Rena?<ncitur> . . . <sig->
|
|
nificare ait rep<rehenderit. Unde adhuc nos>
|
|
dicimus nanciscitur et <nactus, id est adeptus. Reor>
|
|
existimo, et quaecuṃ<que ab eo declinantur,>
|
65
|
quorum passiva aucto . . . <Remulco>
|
|
<dicitur, cum scaphae remis navis magn>a tra-
|
278.1
|
<hitur. Rigidum et praeter modum frigidum si>g̣ṇificat,
|
|
<et durum> . . . ugido
|
|
. . . rigido
|
|
. . . o ferro.
|
5
|
<Regifugium dies notatur in fastis a. d.> VI Kal.
|
|
. . . <dict>us quia
|
|
<eo die rex Tarquinius fugerit e Roma> . . quod fal-
|
|
. . . et Tul-
|
|
. . . t Salios
|
10
|
. . . <sacri>ficium in
|
|
. . . ṇoverit
|
|
. . . <dies ta>les no-
|
|
<tari Q. R. C. F.> . . . q̣ụando rex
|
|
<comitiassit fas> . . . cit his
|
15
|
. . . nec in
|
|
. . . <E>truria.
|
|
. . . Kal. Iun. is
|
|
. . . legi debet cum
|
|
. . . ẹ nefasto fastus.
|
20
|
<Regia> . . . quod in fanum a poṇ-
|
|
<tifice> . . . ṭant, quod in ea sa-
|
|
<cra fiunt quaedam a rege sol>ita usurpari.
|
|
. . . uae fiunt fori co-
|
|
. . . civitate aliquem
|
25
|
. . . <po>ṭestate, sed non
|
|
. . . um, qui homini talis
|
|
. . . ẹptus fulguris fit,
|
|
. . . uli, quo regiae fe-
|
|
. . . <R>eglescit, cum dixit
|
30
|
<Plautus, significat crescit, h>ọc versu: "vix super-
|
|
. . . e misero mihi ac
|
|
. . . ṇde etiam glires
|
|
dicti videntur, quibus corpus pinguitudine adcre-
|
|
scit. Reapse est reipsa. Pacuius in Armorum iudi-
|
35
|
cio: "Si no<n> est ingratum reapse, quod feci bene." Re-
|
|
gimen pro regimento usurpant poetae. Ennius lib.
|
|
XVI: "Primus senex bradyn in regimen bellique pe-
|
|
ritus." Relegati dicuntur proprie, quibus ignomi-
|
|
niae, aut poenae causa necesse est ab urbe Roma,
|
40
|
aliove quo loco abesse lege †senatuique† consul-
|
|
to, aut edicto magistratuus; ut etiam Aelius
|
|
Gallus indicat. Religiosus est non mod[ic]o de-
|
|
orum sanctitatem magni aestimans, sed etiam officio-
|
|
sus adversus homines. Dies autem religiosi, quibus,
|
45
|
nisi quod necesse est, nefas habetur facere: quales
|
|
sunt sex et triginta atri qui appellantur, et Allien-
|
|
sis, atque [h]i, quibus mundus patet. †esse† Gallus Ae-
|
|
lius, quod homini ita facere non liceat, ut si id
|
|
faciat, contra deorum voluntatem videatur fa-
|
50
|
cere. Quo in genere sunt haec: in aedem Bonae deae
|
|
virum introire; adversus †mysticiae† legem ad
|
|
populum ferre; die nefasto apud praetorem lege
|
|
agere. Inter sacrum autem, et sanctum, et religiosum dif-
|
|
ferentias bellissime refert: sacrum aedificium,
|
55
|
consecratum deo; sanctum murum, qui sit circum oppidum; re-
|
|
ligiosum sepulcrum, ubi mortuus sepultus aut
|
|
humatus sit, satis constare ait; sed ita †portione†
|
|
quadam, et temporibus eadem videri posse.
|
|
Siquidem quod sacrum est, idem lege aut insti-
|
60
|
tuto maiorum sanctum esse puta[n]t, <ut> violari id sine
|
|
poena non possit. Idem religiosum quoque esse,
|
|
†qui non iam† sit aliquid, quod ibi homini fa-
|
|
cere non liceat; quod si faciat, adversus deorum
|
|
voluntatem videatur facere. Similiter de mu-
|
65
|
ro, et sepulcro debere observari, ut eadem
|
|
et sacra, et sancta, et religiosa fiant, sed quomo-
|
281.1
|
do [quod] supra expositum est, cum de sacro diximus.
|
|
Repotia postridie nuptias apud novum ma-
|
|
ritum cenatur, quia quasi reficitur potatio. Pacu-
|
|
vius in Iliona: "Ab eo depulsum mamma paedago-
|
5
|
gandum accipit repotialis Liber." Repagula
|
|
sunt, ut Verrius ait, quae patefaciundi gratia
|
|
[qua] ita figuntur, ut ex contrario quae oppangun-
|
|
tur. Cicero in Verrem lib. IIII: "Postea convolsis re-
|
|
pagulis, effractisque valvis demoliri signum,
|
10
|
ac vectibus labefactari conantur." Quae poetae
|
|
interdum repages appellant. Repudium Ver-
|
|
rius ait dictum, quod fit ob rem pudendam. Acci-
|
|
us: "Repudio eiecta ab Argis iam dudum ex-
|
|
sulo." Repedare recedere. Pacuius: "Paulum
|
15
|
repeda, gnate, a vestibulo gradum." Repasti-
|
|
nari ager is dicitur, ut Verrius existimat,
|
|
cuius natura mutatur fodiendo, cum aut silvester
|
|
excodicatur, aut lapis mollitur frangendo,
|
|
ut fiat †pascui†, vel pecoribus herba, vel homi-
|
20
|
nibus satione. Cato in ea, quam scribsit de
|
|
suis virtutibus contra Thermum: "Ego iam
|
|
a principio in parsimonia, atque in duritia,
|
|
atque industria omnem adulescentiam meam
|
|
abstinui agro colendo, saxis Sabinis, silicibus
|
25
|
repastinandis, atque conserendis." Afranius
|
|
in Repudiato: "Repastina †serati senex fugis†."
|
|
Reluere resolvere, repignerare. Caecilius
|
|
in Carine: "Ut aurum et vestem, quod matris fu-
|
|
it, reluat, quod viva ipsi opposuit pignori."
|
30
|
Resignare antiqui pro rescribere ponebant,
|
|
ut adhuc subsignare dicimus pro subscribe-
|
|
re. Cato de spoliis, ne figerentur, nisi quae de
|
|
ho<ste capta essent: "Sed tum ubi ii dimissi sunt,>
|
|
reụ<ertantur resignatis vectigalibus."> . . .
|
35
|
nar . . .
|
|
requi . . .
|
|
alia ụ . . .
|
|
quod n . . .
|
|
rebu<s> . . .
|
40
|
indic . . .
|
|
tertium . . .
|
|
ranorum . . .
|
|
positi . . .
|
|
nisi a . . .
|
45
|
vocaba . . .
|
|
cretuṃ . . . <re->
|
|
sulta; ṛ . . . <Restibilis ager>
|
|
dicitur, qui bien<nio continuo seritur farreo spi->
|
|
co, id est arist<ato, quod ne fiat, solent qui praedia lo->
|
50
|
cant, exciperẹ. <Reses> . . . <ignavus, quia>
|
|
residet. Acciụ<s> . . .
|
|
residuos, sumṃ . . . <Afranius>
|
|
in Rosa: "praeterea . . .
|
|
Pacuius in arm<orum iudicio:> . . .
|
55
|
"tuque te desider . . .
|
|
nos hic esse mạ . . .
|
|
Resecrare, resol<vere religione> . . .
|
|
reus populum co<mitiis oraverat per deos,>
|
|
ut eo periculo lị<beraretur, iubebat magi->
|
60
|
stratus eam resecr<are.> . . .
|
|
se liberarent inst . . .
|
|
innocensque esset, caụ . . .
|
|
est, ne eidem iterum . . .
|
|
animadvertisti . . .
|
65
|
cumque comitia esse . . .
|
|
. . . ṭ
|
282.1
|
. . . ạut
|
|
. . . ịure
|
|
. . . ut
|
|
. . . ḍica
|
5
|
. . . <Plautus: "Resecroque, mater, quod du>ḍum ob-
|
|
<secraveram"> . . . ror
|
|
. . . <R>es con-
|
|
<perendinata> . . . <significat iu>dicium
|
|
<in diem tertium constitutum. Rava>m? vocem
|
10
|
. . . <raucam et> parum
|
|
<liquidam, proxime canum latratum son>antem;
|
|
<unde etiam causidicum pugnacite>ṛ loquen-
|
|
<tem rabulam appellabant, ut est apud> Lucilium:
|
|
. . . ịt ravi
|
15
|
. . . elli, nisi
|
|
. . . Plautum, qui
|
|
<ait in Aulularia: "Ubi si qui>ḍ poscam, usque
|
|
<ad ravim poscam prius." Et ali>bi: "Expurga-
|
|
<bo hercle . . . omnia ad rauc>ạṃ ravim."
|
20
|
<Rosea in agro Reatino cam>p̣us appellatur,
|
|
<quod in eo arva rore hu>ṃida semper seruentur.
|
|
<Rediculi fanum extra portam> Capenam Cornifi-
|
|
<cius> . . . <p>ṛọpterea appel-
|
|
<latum esse, quia accedens ad U>rbem Hannibal,
|
25
|
<ex eo loco redierit quibus>ḍam visis perterritus.
|
|
<Reserari> . . . ṭ dici ab eo, quae de-
|
|
. . . ịne patefiant
|
|
. . . et declusa sint re-
|
|
. . . neque dicantur fustes,
|
30
|
. . . ṭur foribus. Pacuius in:
|
|
. . . pandite valvas
|
|
. . . ṭ complectar. Rema-
|
|
nant, repetunt. Ennius lib. I: "desunt, rivos
|
|
camposque rem<an>ant." Refert cum dicimus,
|
35
|
errare nos ait Verrius: esse enim rectum rei
|
|
fert, dativo scilicet, non ablativo casu; sed
|
|
esse iam usu possessum. Ridiculus proprie
|
|
dicitur, qui in rebus turpibus ridetur.
|
|
"Rideo, inquit Galba can-
|
40
|
terio" proverbium est, quod Sinnius
|
|
Capito ita interpretatur, [ni]si qui
|
|
principio rei alicuius inchoatae deficiunt
|
|
animo. Sulpicius Galba, cum in provinciam
|
|
exiens, ad portam ipsam canterium suum anim-
|
45
|
advertisset cecidisse: rideo, inquit, can-
|
|
teri, te iam lassum esse, cum tam longum iter
|
|
iturus, vix id sis ingressus. Retricibus
|
|
cum ait Cato in ea, quam scribsit, cum edisser-
|
|
tavit Fulvi Nobilioris censuram, significa-
|
50
|
t aquam eo nomine, quae est supra viam Ar-
|
|
deatinam inter lapidem secundum et tertium; qua
|
|
inrigantur horti infra viam Ardeatinam et
|
|
Asinariam usque ad Latinam. Recepticium ser-
|
|
vum, Cato in suasione legis Voconiae cum ait,
|
55
|
significat, qui ob vitium redhibitus sit: "ubi
|
|
irata facta est, servum recepticium sectari
|
|
atque flagitare virum iubet." Rogat est
|
|
consulit populum, vel petit ab eo, ut id scis-
|
|
cat, quod ferat. Unde nos quoque in consue-
|
60
|
tudine habemus pro petere et orare. Cato
|
|
in dissuasione, ne lex Baebia derogaretur,
|
|
ait: "hoc potius agam, quod hic rogat." Restat
|
|
pro distat ait . . . Ennium ponere, cum is dicat: "Im-
|
285.1
|
petus haut longe mediis regionibus restat."
|
|
Ruri esse, non rure dicendum, testis est Terenti-
|
|
us in Phormione, cum ait: "ruri se contine-
|
|
bat, ibi agrum de nostro patre." Religioni
|
5
|
est quibusdam porta Carmentali egredi; et
|
|
in aede Iani, quae est extra eam, senatum habe-
|
|
ri; quod ea egressi sex et trecenti Fabii apud
|
|
Cremeram omnes interfecti sunt, cum in aede Ia-
|
|
ni senatus consultum factum esset, uti proficiscerentur.
|
10
|
Retiario pugnanti adversus murmillo-
|
|
nem, cantatur: "Non te peto, piscem peto. quid
|
|
me fugis, Galle?" quia murmillonicum genus
|
|
armaturae Gallicum est, ipsique murmillo-
|
|
nes ante Galli appellabantur; in quorum ga-
|
15
|
leis piscis effigies inerat. Hoc autem genus pu-
|
|
gnae institutum videtur a Pittaco, uno ex
|
|
septem sapientibus, qui adversus Phrynonem
|
|
dimicaturus propter controversias finium,
|
|
quae erant inter Atticos et Mitylenaeos, re-
|
20
|
te occulte lato inpedivit Phrynonem. Re-
|
|
signatum aes dicitur militi, cum ob delictum aliquod
|
|
iussu tribuni militum, <ne stipendium ei detur,> in ta- bulas refertur. [Re]sig-
|
|
nare enim antiqui pro scribere interdum pone-
|
|
bant. Rituales nominantur Etruscorum libri,
|
25
|
in quibus perscribtum est, quo ritu condantur ur-
|
|
bes, arae, aedes sacrentur, qua sanctitate muri, quo
|
|
iure portae, quomodo tribus, curiae, centuriae
|
|
distribuantur, exercitus constituant<ur>, ordinentur,
|
|
ceteraque eiusmodi ad bellum ac pacem pertinen-
|
30
|
tia. Rutilae canes, id est non procul a rubro
|
|
colore, immolantur, ut ait Ateius Capito, cana-
|
|
rio sacrificio pro frugibus deprecandae saevitiae cau-
|
|
sa sideris caniculae. Religionis praecipuae ha-
|
|
betur censorịṣ . . .
|
35
|
Varro exe . . .
|
|
or; cum ṇạ . . .
|
|
admodum ịạṃ ḅ . . .
|
|
dicia cum ịạṃ . . .
|
|
quae inprọḅ . . .
|
40
|
re hominiṣ . . .
|
|
iudicium fieṛị . . . <A. Postu->
|
|
mius Q. Ful<vius> . . .
|
|
amiserat i . . .
|
|
bum ocular . . .
|
45
|
libri Sibyllin<i> . . .
|
|
blicae suppli . . .
|
|
Ti. Semproniu<s> . . .
|
|
fides labefac . . .
|
|
cum esset aedili<s> . . .
|
50
|
condempnatọ . . .
|
|
co erant concre . . .
|
|
L. Aemili Pauli ạẹ . . .
|
|
fuit, laboravit . . .
|
|
amissione capit<is> . . .
|
55
|
et P. Corneli Sc<ipionis> . . .
|
|
opilius, post cons . . .
|
|
fuit vadatus . . .
|
|
constat. M. Valẹ<rius Messalla, C. Cassius Lon->
|
|
ginus censores q̣ . . .
|
60
|
tia fuerat famosụ . . .
|
|
in Capitolio in ara . . .
|
|
sico nata fuerat ịu . . .
|
|
tam ficum, infamesque . . . <sine>
|
|
ullo pudicitiae respẹ<ctu> . . .
|
65
|
L. Corneli Lentuli C. <Censorini> . . .
|
|
Lentulus iudicio puḅ<lico> . . .
|
|
fuerat. plurimi itaq<ue> . . .
|
|
. . . Ḷ. Mummi
|
286.1
|
. . . ae in agen-
|
|
. . . <nul>ḷạ soluta poe-
|
|
<na> . . . severitate
|
|
. . . et Q. Fulvi No-
|
5
|
<bilioris> . . . <Ap. Claudi Pulc>ṛi fuit no-
|
|
. . . ụịribus notis
|
|
. . . <C>aecili Metelli
|
|
. . . senatus ad sum-
|
|
. . . ṭres, et eo lu-
|
10
|
. . . claritatem.
|
|
<Redinunt significat redeunt.> Ennius:
|
|
. . . <re>dinunt." In
|
|
. . . t eunt feri-
|
|
. . . t. Regium est,
|
15
|
<quod aut est, aut fuit regis,> ut servus
|
|
<regius> . . . Numae Pompili
|
|
. . . <Regale est di>gnum rege.
|
|
<Romanos in lib. XI. annal. Graio>s appellat Enni-
|
|
<us: "contendunt Grae>c̣os, Grai<os> memo-
|
20
|
<rare solent sos . . . li>ngua longos per
|
|
. . . "Hispane non Ro-
|
|
<mane memoretis loqui me."> . . ẹ cum Romulus ur-
|
|
. . . ịnae locutus sit
|
|
. . . gentis fuerit
|
25
|
. . . ṇione mutata
|
|
. . . icat origo eius
|
|
. . . <u>surpatio. Rigido
|
|
. . . Ennius iocatus videtur
|
|
. . . ḷi est enim a manis no-
|
30
|
. . . re usus est. Et lib. II:
|
|
. . . i caerula prata", cae-
|
|
. . . et alibi: "Inde parum
|
|
. . . ulabant", Parum insulam
|
|
refert. Item: "Unum [u]surum surus ferre, ta-
|
35
|
men defendere possunt." Suri autem sunt fus-
|
|
tes, et hypocoristicos surculi. Requeapse
|
|
Scipio Africanus, Paulli filius, cum pro aede Ca-
|
|
storis dixit, hac conpositione usus est: "quibus
|
|
de hominibus ego saepe, atque in multis locis
|
40
|
opera, factis, consiliis, reque eapse [saepe] bene
|
|
meritus siem", id est et re ipsa. Respublica multa-
|
|
rum civitatum pluraliter dixit C. Gracchus in ea,
|
|
quam conscripsit de lege Penni et peregri-
|
|
nis, cum ait: "eae nationes, cum aliis rebus, per ava-
|
45
|
ritiam atque stultitiam, res publicas suas ami-
|
|
serunt." "Recto fronte ceteros sequi si norit."
|
|
Cato in dissertatione consulatus. Antiquae
|
|
id consuetudinis fuit, ut cum ait Ennius quoque:
|
|
"a stirpe supremo", et: "Ilia dia nepos", et: "lupus
|
50
|
feta", et: "nulla metus." Etiam in commentariis
|
|
sacrorum pontificalium frequenter est hic ovis,
|
|
et haec agnus, ac porcus. quae non ut vitia, sed
|
|
ut antiquam consuetudinem testantia, de-
|
|
bemus accipere. Recipie apud Catonem, pro
|
55
|
recipiam, ut alia eiusmodi complura. Redemp-
|
|
titavere item, ut clamitavere, Cato idem
|
|
in ea, qua egit de signis et tabulis: "honorem
|
|
†temptavere†", ait, "libere facta benefactis non
|
|
redemptitavere." Repulsior secunda conla-
|
60
|
tione dixit Cato in ea, quae est contra Cornelium
|
|
apud populum: "ecquis incultior, religiosior,
|
|
desertior, publicis negotis repulsior?" Ra-
|
|
tissima quoque ab his quae rata dicimus; unde
|
|
etiam rationes dictae. Cato in Q. Thermum: "Er-
|
65
|
ga rempublicam multa beneficii ratissima atque
|
|
gratissima." Regillis tunicis, albis, et reti-
|
|
culis luteis utrisque <re>ctis, textis susum ver-
|
|
sum a stantibus, pridie nuptiarum diem virgi-
|
289.1
|
nes indutae cubitum ibant ominis causa; ut eti-
|
|
am in togis virilibus dandis observari solet.
|
|
Rapi simulatur virgo ex gremio matris, aut,
|
|
si ea non est, ex proxima necessitudine, cum ad
|
5
|
virum traditur, quod videlicet ea res feliciter Romu-
|
|
lo cessit. Rapi solet fax, qua praelucente no-
|
|
va nupta deducta est, ab utri<u>sque amicis, ne
|
|
aut uxor eam sub lecto viri ea nocte ponat,
|
|
aut vir in sepulcro conburendam curet; quo
|
10
|
utroque mors propinqua alterius utrius
|
|
captari putatur. Ritus est mos conprobatus
|
|
in administrandis sacrificiis. Receptus
|
|
mos est, quem sua sponte civitas alienum ad-
|
|
scivit. Religiosi dicuntur, qui faciendarum prae-
|
15
|
termittendarumque rerum divinarum secundum morem
|
|
civitatis dilectum habent, nec se superstitio-
|
|
nibus inplicant. Renovativum fulgur vo-
|
|
catur, cum ex aliquo fulgure functio fieri
|
|
coepit, si factum est simile fulgur, quod
|
20
|
idem significet. Referri diem prodictam,
|
|
id est anteferri, religiosum est, ut ait
|
|
Veranius in eo, qui est auspiciorum de comi-
|
|
tiis: idque exemplo conprobat L. Iuli et P.
|
|
Licini censorum, qui id fecerint sine ullo decre-
|
25
|
to augurum, et ob id lustrum parum felix fue-
|
|
rit. Regalia exta appellantur, quae poten-
|
|
tibus insperatum honorem pollicentur; priva-
|
|
tis et humilioribus hereditates; filio fami-
|
|
liae dominationem. Respicere avem est in
|
30
|
auspicando, unde quis avem prospexit, cum
|
|
eodem revertitur. Religiosum ac sacrum
|
|
est, ut templa omnia, atque aedes, quae etiam
|
|
sacratae dicuntur; ad quod per se religiosum
|
|
est non utile . . .
|
35
|
quod ea non . . .
|
|
Reus, cum pro u . . .
|
|
nius in eo, qu . . .
|
|
cit pro se a . . .
|
|
to tuo uti p . . . <Rosci appella->
|
40
|
ri solent, in <omnibus perfecti artibus, quod Roscius>
|
|
comoedus in <sua arte unus tam perfectus fuit, ut ei>
|
|
nihil deesseṭ . . . <ut lib. I>
|
|
de oratore ạị<t Cicero . . . Rustica vinalia>
|
|
mense Augu<sto> . . .
|
45
|
quod eodem ille . . .
|
|
est iumenta . . .
|
|
omnes horti in <tutela Veneris> . . .
|
|
Raucos appella . . . <a ravi, id est>
|
|
ab ariditate f̣ạ<ucium . . . spi->
|
50
|
carum aristae insp̣ . . .
|
|
menta rava appel<la> . . .
|
|
docet. Rica est ṿ<estimentum quadratum,>
|
|
fimbriatum, purp̣<ureum, quo flaminicae pro>
|
|
palliolo, mitrai . . .
|
55
|
existimat. Titi<us . . . quod ex lana fiat>
|
|
sucida alba vest<imentum dici ricam, idque esse>
|
|
triplex, quod conf̣<iciant virgines inge->
|
|
nuae, patrimae, m<atrimae, cives> . . .
|
|
tum lavetur aqua pẹ . . . <caeru->
|
60
|
leum. Respici avis . . .
|
|
ficio, quasi finis inp . . .
|
|
comitia perfecta sum . . . <sacer->
|
|
dotes suo more, alisque . . . <religio->
|
|
nem luci, in quo sacra fa<c> . . .
|
65
|
latoribus ingeniculato . . .
|
|
vinum in caput infun<d> . . .
|
|
catione. Remisso . . .
|
|