| SEDITIO TIBERI GRACCHI | |
| Primam certaminum facem <Ti.> Gracchus accen- | 2.2.1 |
| dit, genere, forma, eloquentia facile princeps. sed hic, | |
| sive Mancinianae deditionis, quia sponsor foederis | |
| fuerat, contagium timens et inde popularis, sive aequo | |
| et bono ductus, quia depulsam agris suis plebem mise- | 5 |
| ratus est, ne populus gentium victor orbisque posses- | |
| sor laribus ac focis suis exsularet, quacumque mente | |
| rem ausus ingentem, postquam rogationis dies aderat, | |
| ingenti stipatus agmine rostra conscendit, nec deerat | |
| obvia manu tota inde nobilitas; et tribuni in partibus. | 10 |
| sed ubi intercedentem legibus suis C. Octavium videt | |
| Gracchus, contra fas collegii, ius potestatis iniecta | |
| manu depulit rostris, adeoque praesenti metu mortis | |
| exterruit, ut abdicare se magistratu cogeretur. sic trium- | |
| vir creatus dividendis agris cum ad perpetranda coepta | 15 |
| die comitiorum prorogari sibi vellet imperium, obvia | |
| nobilitas manu eorum, quos agris moverat. caedes | |
| a foro coepit. inde cum in Capitolium profugisset | |
| plebemque ad defensionem salutis suae manu caput | |
| tangens hortaretur, praebuit speciem regnum sibi et | 20 |
| diadema poscentis, atque ita duce Scipione Nasica, | |
| concitato in arma populo, quasi iure oppressus est. |