SEDITIO APVLEIANA
  Nihilo minus Apuleius Saturninus Gracchanas 2.4.1
adserere leges non destitit. tantum animorum viro
Marius dabat, qui nobilitati semper inimicus, consulatu
suo praeterea confisus * * *. occiso palam comitiis
A. Ninnio competitore tribunatus subrogare conatus 5
est in eius locum C. Gracchum, hominem sine tribu,
sine notore, sine nomine; sed subdito titulo in familiam
ipse se adoptabat. cum tot tantisque ludibriis exsultaret
inpune, rogandis Gracchorum legibus ita vehementer
incubuit, ut senatum quoque cogeret in verba iurare, 10
cum abnuentibus aqua et igni interdicturum mina-
retur. unus tamen exstitit, qui mallet exilium. igitur
post Metelli fugam omni nobilitate perculsa cum iam
tertium annum dominaretur, eo vesaniae progressus
est, ut consularia quoque comitia nova caede turbaret. 15
quippe ut satellitem furoris sui Glauciam consulem
faceret, C. Memmium competitorem interfici iussit,
et in eo tumultu regem ex satellitibus suis se appella-
tum laetus accepit. tum vero iam conspiratione sena-
tus, ipso quoque iam Mario consule, quia tueri non 20
poterat, adverso, directae in foro acies; pulsus inde
Capitolium invasit. sed cum abruptis fistulis obsideretur
senatuique per legatos paenitentiae fidem faceret, ab
arce degressus cum ducibus factionis receptus in curiam
est. ibi eum facta inruptione populus fustibus saxisque 25
coopertum in ipsa quoque morte laceravit.