SEDITIO APVLEIANA
|
|
Nihilo minus Apuleius Saturninus Gracchanas
|
2.4.1
|
adserere leges non destitit. tantum animorum viro
|
|
Marius dabat, qui nobilitati semper inimicus, consulatu
|
|
suo praeterea confisus * * *. occiso palam comitiis
|
|
A. Ninnio competitore tribunatus subrogare conatus
|
5
|
est in eius locum C. Gracchum, hominem sine tribu,
|
|
sine notore, sine nomine; sed subdito titulo in familiam
|
|
ipse se adoptabat. cum tot tantisque ludibriis exsultaret
|
|
inpune, rogandis Gracchorum legibus ita vehementer
|
|
incubuit, ut senatum quoque cogeret in verba iurare,
|
10
|
cum abnuentibus aqua et igni interdicturum mina-
|
|
retur. unus tamen exstitit, qui mallet exilium. igitur
|
|
post Metelli fugam omni nobilitate perculsa cum iam
|
|
tertium annum dominaretur, eo vesaniae progressus
|
|
est, ut consularia quoque comitia nova caede turbaret.
|
15
|
quippe ut satellitem furoris sui Glauciam consulem
|
|
faceret, C. Memmium competitorem interfici iussit,
|
|
et in eo tumultu regem ex satellitibus suis se appella-
|
|
tum laetus accepit. tum vero iam conspiratione sena-
|
|
tus, ipso quoque iam Mario consule, quia tueri non
|
20
|
poterat, adverso, directae in foro acies; pulsus inde
|
|
Capitolium invasit. sed cum abruptis fistulis obsideretur
|
|
senatuique per legatos paenitentiae fidem faceret, ab
|
|
arce degressus cum ducibus factionis receptus in curiam
|
|
est. ibi eum facta inruptione populus fustibus saxisque
|
25
|
coopertum in ipsa quoque morte laceravit.
|
|