| SEDITIO DRVSIANA | |
| Postremo Livius Drusus non tribunatus modo | 2.5.1 |
| viribus, sed ipsius etiam senatus auctoritate totiusque | |
| Italiae consensu easdem leges adserere conatus, dum | |
| aliud captat ex alio, tantum conflavit incendium, ut | |
| nec prima illius flamma posset sustineri et subita morte | 5 |
| correptus hereditarium in posteros suos bellum pro- | |
| pagaret. iudiciaria lege Gracchi diviserant populum | |
| Romanum et bicipitem ex una fecerant civitatem. equi- | |
| tes Romani tanta potestate subnixi, ut qui fata fortu- | |
| nasque principum haberent in manu, interceptis vec- | 10 |
| tigalibus peculabantur suo iure rem publicam; senatus | |
| exilio Metelli, damnatione Rutili debilitatus omne decus | |
| maiestatis amiserat. in hoc statu rerum pares opibus | |
| animis dignitate—unde et nata [Livio Druso] aemu- | |
| latio accesserat—equitem Servilius Caepio, senatum | 15 |
| Livius Drusus adserere. signa et aquilae et vexilla | |
| deerant: ceterum sic urbe in una quasi in binis castris | |
| dissidebatur. prior Caepio in senatum impetu facto | |
| reos ambitus Scaurum et Philippum principes nobili- | |
| tatis elegit. his ut motibus resisteret Drusus, plebem | 20 |
| ad se Gracchanis legibus, isdemque socios ad plebem | |
| spe civitatis erexit. exstat vox ipsius, nihil se ad largi- | |
| tionem ulli reliquisse, nisi si quis aut caenum dividere | |
| vellet aut caelum. aderat promulgandi dies, cum subito | |
| tanta vis hominum undique apparuit, ut hostium ad- | 25 |
| ventu obsessa civitas videretur. ausus tamen obrogare | |
| legibus consul Philippus, sed adprehensum faucibus | |
| viator non ante dimisit quam sanguis in os et oculos | |
| redundaret. sic per vim latae iussaeque leges, sed | |
| pretium rogationis statim socii flagitare, cum interim | 30 |
| inparem Drusum aegrumque rerum temere motarum | |
| matura, ut in tali discrimine, mors abstulit. nec ideo | |
| minus socii promissa Drusi a populo Romano reposcere | |
| armis desierunt. |