BELLVM CVM SEXTO POMPEIO
|
|
Sublatis percussoribus Caesaris supererat Pompei
|
2.18.1
|
domus. alter iuvenum in Hispania occiderat, alter fuga
|
|
evaserat contractisque infelicis belli reliquiis, cum
|
|
insuper ergastula armasset, Siciliam Sardiniamque
|
|
habebat; iam et classe medium mare insederat. o quam
|
5
|
diversus a patre! ille Cilicas exstinxerat, hic se piratica
|
|
tuebatur. Puteolos, Formias, Volturnum, totam deni-
|
|
que Campaniam, Pontias et Aenariam, ipsa Tiberini
|
|
fluminis ora populatus est. subinde congressus Caesa-
|
|
ris naves et incendit et [e]mersit; nec ipse tantum, sed
|
10
|
Menas et Menecrates, foeda servitia, quos classi praefe-
|
|
cerat, praedabundi per litora cuncta volitabant. ob haec
|
|
tot prospera centum bubus auratis Peloro litavit spiran-
|
|
temque equum cum auro in fretum misit, dona Neptuno
|
|
[hoc putabant], ut se maris rector in suo mari regnare
|
15
|
pateretur. eo denique discriminum ventum est, ut foe-
|
|
dus et pax cum hoste—si modo hostis Pompei filius—
|
|
tamen feriretur. quantum id, sed breve gaudium fuit,
|
|
cum in Baiani litoris mole de reditu eius et bonorum
|
|
restitutione convenit, cumque invitante ipso in navem
|
20
|
discubitum est, et ille sortem suam increpitans "hae
|
|
sunt" inquit "carinae meae"; haud incomiter, quod,
|
|
cum in celeberrima parte urbis, Carinis, pater eius
|
|
habitasset, ipsius domus et penates in navi penderent.
|
|
sed inportunitate Antonii et Pompeianorum bonorum,
|
25
|
quorum sector ille fuerat, praeda devorata possessio
|
|
manere non poterat: detrectare coepit foederis pactum.
|
|
itaque et ille ad arma rursus, et [in] totis imperii viri-
|
|
bus classis in iuvenem comparata est, cuius molitio ipsa
|
|
magnifica. quippe interciso Herculanae viae limite
|
30
|
refossisque litoribus Lucrinus lacus mutatus in portum
|
|
eique interrupto medio additus est Avernus, ut in
|
|
illa aquarum quiete classis exercita imaginem belli
|
|
navalis agitaret. tanta mole belli petitus in Siculo freto
|
|
iuvenis oppressus est, magnique famam ducis ad inferos
|
35
|
secum tulisset, si nihil temptasset ulterius; nisi quod
|
|
magnae indolis signum est sperare semper. perditis
|
|
enim rebus profugit Asiamque velis petit, venturus
|
|
ibi in manus hostium et catenas et, quod miserri-
|
|
mum est fortibus viris, ad hostium arbitrium sub
|
40
|
percussore moriturus. non alia post Xerxen miserabilior
|
|
fuga. quippe modo trecentarum quinquaginta navium
|
|
dominus cum sex septemve fugiebat exstincto praeto-
|
|
riae navis lumine, anulis in mare abiectis, pavens atque
|
|
respectans, et tamen non timens ne periret.
|
45
|