"Si ita indulges otio, plane quam breviter
|
2.1.1
|
exponam nec invitus priorum recordabor. primum
|
|
Siciliam nobilem vidi, domesticam Cereris. fecundam
|
|
deinde Creten, patriam Tonantis, et a latere vicinas
|
|
Cycladas salutavi. inde me Rhodos <tenuit> et ab re-
|
2.1
|
gressu Aegyptium pelagus, ut ora Nili viderem et popu-
|
|
lum semper in templis otiosum peregrinae deae sistra
|
|
pulsantem. inde rursus Italiam redii, et taedio maris
|
3.1
|
cum mediterranea concupissem, secutus Gallicas Alpes
|
|
[et] lustro populos aquilone pallentes. inde sol occidens
|
|
placuit: flecto cursum. sed statim par horrore, par ver-
|
|
tice, par ille nivibus Alpinis Pyrenaeus excepit. vides,
|
4.1
|
hospes, quae spatia caeli peragraverim, quae maris
|
|
quaeve terrarum. non aliter mehercules, si conferre
|
|
parvis magna licet, sacer ille iuvenis terras pervolitavit,
|
|
cui Terra mater capaces oneraverat frugibus amictus, et
|
5
|
cum alite serpente currum ipsa iunxisset, nisi toto orbe
|
|
peragrato vetuit suas redire serpentes. liceat ergo
|
5.1
|
tandem fatigato hic aliquando subcumbere. si Scythes
|
|
essem, iam plaustra solvissem; si vagus gubernator,
|
|
iam dicata pelagi deae prora penderet. quousque
|
|
vagabimur? an semper hospites erimus? ferae cubile
|
5
|
prospiciunt et aves senescunt in nido. si fata Romam
|
6.1
|
negant patriam, saltim hic manere contingat. quid, quod
|
|
consuetudo res fortis est. et ecce iam familiaritate
|
|
continua civitas nobis ipsa blanditur, quae, si quid
|
|
credis mihi qui multa cognovi, omnium [rerum] quae
|
5
|
ad quietem eliguntur gratissima est. populum vides,
|
7.1
|
o hospes et amice, probum, frugi, quietum, tarde qui-
|
|
dem, sed iudicio hospitalem. caelum peculiariter tem-
|
|
peratum miscet vices, et notam veris totus annus imi-
|
|
tatur. terra fertilis campis et magis collibus—nam
|
8.1
|
Italiae vites adfectat et comparat areas—serotino non
|
|
erubescit autumno. si quid ad rem pertinet, civitas
|
|
ipsa generosissimis auspiciis instituta: nam praeter
|
|
Caesaris vexilla, quae portat, triumphos, unde nomen
|
5
|
accepit, adest etiam peregrina nobilitas. quippe si vetera
|
9.1
|
templa respicias, hic ille colitur corniger praedo,
|
|
qui Tyriam virginem portans dum per tota maria
|
|
lascivit, hic amisit et substitit, et eius quam ferebat
|
|
oblitus subito nostrum litus adamavit".
|
5
|