Have mi magister optime
|
|
Si quid somni redit post vigilias, de quibus questus es, oro
|
3.9.1.1
|
te, scribe mihi; et illud oro te: primum valetudini operam da. Tum
|
|
securim Tenediam, quam minaris, abde aliquo ac reconde nec tu
|
|
consilium causarum dimiseris, aut tum simul omnia ora taceant.
|
|
Graece nescio quid ais te conpegisse, quod ut aeque pauca
|
2.1
|
a te scripta placeat tibi. Tune es, qui me nuper concastigabas, cur
|
|
Graece scriberem? Mihi vero nunc potissimum Graece scribendum
|
|
est. 'Quam ob rem', rogas? Volo periculum facere, an id, quod non
|
|
didici, facilius obsecundet mihi, quoniam quidem illud, quod didici,
|
5
|
deserit. Sed si me amares, misisses mihi istud novicium, quod
|
|
placere ais. Ego vero te vel invitum istic lego; et quidem hac re
|
|
una vivo et resto.
|
|
Materiam cruentam misisti mihi. Necdum legi Coelianum
|
3.1
|
excerptum, quod misisti, nec legam prius quam sensus ipse venatus
|
|
fuero. Sed me Caesaris oratio unceis unguibus adtinet. Nunc
|
|
denique sentio quantum operis sit ternos vel quinos versus in die
|
|
exornare et aliquid diu scribere.
|
5
|
Vale, spiritus meus. Ego non ardeam tuo amore, qui mihi hoc
|
4.1
|
scripseris? Quid faciam? Non possum insistere. At mihi anno
|
|
priore datum fuit hoc eodem loco eodemque tempore matris
|
|
desiderio peruri. Id desiderium hoc anno tu mihi accendis.
|
|
Salutat te domina mea.
|
5
|