M. Caesar M. Frontoni magistro suo salutem
|
|
Postquam vehiculum inscendi, postquam te salutavi, iter non
|
4.4.1.1
|
adeo incommodum fecimus, sed paululum pluviae aspersi sumus.
|
|
Sed priusquam ad villam venimus, Anagniam devertimus mille
|
|
fere passus a via. Deinde id 'oppidum anticum' vidimus, minutulum
|
|
quidem, sed multas res in se antiquas habet, aedes sanctasque
|
5
|
caerimonia<s> supra modum. Nullus angulus fuit, ubi delubrum
|
|
aut fanum aut templum non sit. Praeterea multi libri lintei, quod
|
|
ad sacra adtinet. Deinde in porta, cum eximus, ibi scriptum erat
|
|
bifariam sic: "Flamen sume samentum". Rogavi aliquem ex po-
|
|
pularibus quid illud verbum esset. Ait lingua Hernica pelliculam
|
10
|
de hostia, quam in apicem suum flamen cum in urbem introeat
|
|
inponit. Multa adeo alia didicimus quae vellemus scire; verum id
|
|
solum est quod nolimus, cum tu a nobis abes: ea nobis maxima
|
|
sollicitudo est.
|
|
Nunc tu postquam inde profectus es, utrumne in Aureliam
|
2.1
|
an in Campaniam abisti? Fac scribas mihi et an vindemias in-
|
|
choaveris, et an ad villam multitudinem librorum tuleris et illud
|
|
quoque, an me desideres, quod ego stulte requiro, quom tu certe
|
|
facis. Nunc tu, si me desideres atque si me ames, litteras tuas ad
|
5
|
me frequentes mittes, quod mihi solacium atque fomentum sit.
|
|
Nam decem partibus tuas litteras legere malim quam omnes
|
|
Marsicos aut Gauranos palmites: nam Signini quidem isti nimis
|
|
rancidos racemos et acidos acinos habent, quod vinum malim
|
|
quam mustum bibere. Praeterea istas uvas multo commodius passas
|
10
|
quam puberes manducare; nam profecto malim eas pedibus
|
|
calcare quam dentibus comesse. Sed tamen propitiae placataeque
|
|
sint et mihi pro istis iocularibus bonam veniam duint. Vale mihi
|
|
homo amicissime, suavissime, disertissime, magister dulcissime.
|
|
Quom videbis in dolio mustum fervere, in mentem tibi veniat
|
3.1
|
mihi sic in pectore tuum desiderium scatere et abundare et spumas
|
|
facere. Semper vale.
|
|