M. Caesar M. Frontoni magistro suo salutem
  Postquam vehiculum inscendi, postquam te salutavi, iter non 4.4.1.1
adeo incommodum fecimus, sed paululum pluviae aspersi sumus.
Sed priusquam ad villam venimus, Anagniam devertimus mille
fere passus a via. Deinde id 'oppidum anticum' vidimus, minutulum
quidem, sed multas res in se antiquas habet, aedes sanctasque 5
caerimonia<s> supra modum. Nullus angulus fuit, ubi delubrum
aut fanum aut templum non sit. Praeterea multi libri lintei, quod
ad sacra adtinet. Deinde in porta, cum eximus, ibi scriptum erat
bifariam sic: "Flamen sume samentum". Rogavi aliquem ex po-
pularibus quid illud verbum esset. Ait lingua Hernica pelliculam 10
de hostia, quam in apicem suum flamen cum in urbem introeat
inponit. Multa adeo alia didicimus quae vellemus scire; verum id
solum est quod nolimus, cum tu a nobis abes: ea nobis maxima
sollicitudo est.
  Nunc tu postquam inde profectus es, utrumne in Aureliam 2.1
an in Campaniam abisti? Fac scribas mihi et an vindemias in-
choaveris, et an ad villam multitudinem librorum tuleris et illud
quoque, an me desideres, quod ego stulte requiro, quom tu certe
facis. Nunc tu, si me desideres atque si me ames, litteras tuas ad 5
me frequentes mittes, quod mihi solacium atque fomentum sit.
Nam decem partibus tuas litteras legere malim quam omnes
Marsicos aut Gauranos palmites: nam Signini quidem isti nimis
rancidos racemos et acidos acinos habent, quod vinum malim
quam mustum bibere. Praeterea istas uvas multo commodius passas 10
quam puberes manducare; nam profecto malim eas pedibus
calcare quam dentibus comesse. Sed tamen propitiae placataeque
sint et mihi pro istis iocularibus bonam veniam duint. Vale mihi
homo amicissime, suavissime, disertissime, magister dulcissime.
  Quom videbis in dolio mustum fervere, in mentem tibi veniat 3.1
mihi sic in pectore tuum desiderium scatere et abundare et spumas
facere. Semper vale.