Defensus error a Vergilii uersibus, quos arguerat Iulius Hyginus gram- 5.8.pr.1
maticus; et ibidem, quid sit lituus; deque ἐτυμολογίᾳ uocis eius.
    Ipse Quirinali lituo paruaque sedebat 1.1
    subcinctus trabea laeuaque ancile gerebat.
In his uersibus errasse Hyginus Vergilium scripsit, tamquam
non animaduerterit deesse aliquid hisce uerbis:
    ipse Quirinali lituo. 5
'Nam si nihil' inquit 'deesse animaduerterimus, uidetur ita 2.1
dictum, ut fiat "lituo et trabea subcinctus", quod est' inquit
'absurdissimum; quippe cum lituus sit uirga breuis in parte,
qua robustior est, incurua, qua augures utuntur, quonam
modo "subcinctus lituo" uideri potest?' 5
  Immo ipse Hyginus parum animaduertit sic hoc esse 3.1
dictum, ut pleraque dici per defectionem solent. Veluti cum 4.1
dicitur 'M. Cicero homo magna eloquentia' et 'Q. Roscius
histrio summa uenustate', non plenum hoc utrumque neque
perfectum est, sed enim pro pleno atque perfecto auditur.
Vt Vergilius alio in loco: 5.1
    uictorem Buten inmani corpore,
id est corpus inmane habentem, et item alibi:
    in medium geminos inmani pondere caestus
    proiecit 5
ac similiter:
      domus sanie dapibusque cruentis,
    intus opaca, ingens.
Sic igitur id quoque uideri dictum debet: 'Picus Quirinali 6.1
lituo erat', sicuti dicimus: 'statua grandi capite erat'. Et 7.1
'est' autem et 'erat' et 'fuit' plerumque absunt cum ele-
gantia sine detrimento sententiae.
  Et quoniam facta litui mentio est, non praetermittendum 8.1
est, quod posse quaeri animaduertimus, utrum lituus augura-
lis a tuba, quae lituus appellatur, an tuba a lituo augurum
lituus dicta sit; utrumque enim pari forma et pariter in- 9.1
curuum est. Sed si, ut quidam putant, tuba a sonitu lituus 10.1
appellata est ex illo Homerico uerbo:
    λίγξε βιός,
necesse est ita accipi, ut uirga auguralis a tubae similitudine
lituus uocetur. Vtitur autem uocabulo isto Vergilius et pro 11.1
tuba:
    et lituo pugnas insignis obibat et hasta.