Biantis de re uxoria syllogismum non posse uideri ἀντιστρέφειν. 5.11.pr.1
  Existimant quidam etiam illud Biantis, uiri sapientis ac 1.1
nobilis, responsum consimile esse atque est Protagorion
illud, de quo dixi modo, ἀντιστρέφον. Nam cum rogatus 2.1
esset a quodam Bias, deberetne uxorem ducere, an uitam
uiuere caelibem: ἤτοι inquit καλὴν ἄξεις ἢ αἰσχράν· καὶ εἰ
καλήν, ἕξεις κοινήν, εἰ δὲ αἰσχράν, ἕξεις ποινήν· ἐκάτερον δὲ οὐ
ληπτέον· οὐ γαμητέον ἄρα. 5
  Sic autem hoc rursum conuertunt: Εἰ μὲν καλὴν ἄξω, οὐχ 3.1
ἕξω ποινήν· εἰ δὲ αἰσχράν, οὐχ ἕξω κοινήν· γαμητέον ἄρα. Sed 4.1
minime hoc esse uidetur ἀντιστρέφον, quoniam ex altero
latere conuersum frigidius est infirmiusque. Nam Bias pro- 5.1
posuit non esse ducendam uxorem propter alterutrum in-
commodum, quod necessario patiendum erit ei, qui duxerit.
Qui conuertit autem, non ab eo se defendit incommodo, 6.1
quod adest, sed carere se altero dicit, quod non adest. Satis 7.1
est autem tuendae sententiae, quam Bias dixit, quod eum,
qui duxit uxorem, pati necesse est ex duobus incommodis
alterum, ut aut κοινήν habeat aut ποινήν.
  Sed Fauorinus noster, cum facta esset forte mentio syl- 8.1
logismi istius, quo Bias usus est, cuius prima protasis est:
ἤτοι καλὴν ἄξεις ἢ αἰσχράν, non ratum id neque iustum diiunc-
tiuum esse ait, quoniam non necessum sit alterum ex
duobus, quae diiunguntur, uerum esse, quod in proloquio 9.1
diiunctiuo necessarium est. Eminentia enim quadam signi-
ficari formarum turpes et pulcrae uidentur. 'Est autem' 10.1
inquit 'tertium quoque inter duo ista, quae diiunguntur,
cuius rationem prospectumque Bias non habuit. Inter enim 11.1
pulcherrimam feminam et deformissimam media forma
quaedam est, quae et a nimiae pulcritudinis periculo et a
summae deformitatis odio uacat; qualis a Quinto Ennio in 12.1
Melanippa perquam eleganti uocabulo "stata" dicitur, quae
neque κοινή futura sit neque ποινή.' Quam formam modicam 13.1
et modestam Fauorinus non mi hercule inscite appellabat
'uxoriam'. Ennius autem in ista, quam dixit, tragoedia 14.1
eas fere feminas ait incolumi pudicitia esse, quae stata
forma forent.