De nominibus deorum populi Romani Diouis et Vediouis.
|
5.12.pr.1
|
In antiquis precationibus nomina haec deorum inesse
|
1.1
|
animaduertimus: 'Diouis' et 'Vediouis'; est autem etiam
|
2.1
|
aedes Vediouis Romae inter arcem et Capitolium. Eorum
|
3.1
|
nominum rationem esse hanc comperi: 'Iouem' Latini ueteres
|
4.1
|
a 'iuuando' appellauere eundemque alio uocabulo iuncto
|
|
'patrem' dixerunt. Nam quod est elisis aut inmutatis quibus-
|
5.1
|
dam litteris 'Iupiter', id plenum atque integrum est 'Iouis-
|
|
pater'. Sic et 'Neptunuspater' coniuncte dictus est <et>
|
|
'Saturnuspater' et 'Ianuspater' et 'Marspater'—hoc enim
|
|
est 'Marspiter'—itemque Iouis 'Diespiter' appellatus, id est
|
5
|
diei et lucis pater. Idcircoque simili nomine Iouis 'Diouis'
|
6.1
|
dictus est et 'Lucetius', quod nos die et luce quasi uita ipsa
|
|
afficeret et iuuaret. 'Lucetium' autem Iouem Cn. Naeuius in
|
7.1
|
libris belli Poenici appellat.
|
|
Cum Iouem igitur et Diouem a iuuando nominassent,
|
8.1
|
eum contra deum, qui non iuuandi potestatem, sed uim
|
|
nocendi haberet—nam deos quosdam, ut prodessent, cele-
|
|
brabant, quosdam, ut ne obessent, placabant—, 'Vediouem'
|
|
appellauerunt dempta atque detracta iuuandi facul-
|
5
|
tate. 'Ve' enim particula, quae in aliis atque aliis uocabulis
|
9.1
|
uaria, tum per has duas litteras, tum 'a' littera media in-
|
|
missa dicitur, duplicem significatum eundemque inter sese
|
|
diuersum capit. Nam et augendae rei et minuendae ualet,
|
10.1
|
sicuti aliae particulae plurimae; propter quod accidit, ut
|
|
quaedam uocabula, quibus particula ista praeponitur, am-
|
|
bigua sint et utroqueuersum dicantur, ueluti 'uescum',
|
|
'uehemens' et 'uegrande', de quibus alio in loco uberiore
|
5
|
tractatu facto admonuimus; 'uesani' autem et 'uecordes' ex
|
|
una tantum parte dicti, quae priuatiua est, quam Graeci
|
|
κατὰ στέρησιν dicunt.
|
|
Simulacrum igitur dei Vediouis, quod est in aede, de qua
|
11.1
|
supra dixi, sagittas tenet, quae sunt uidelicet partae ad
|
|
nocendum. Quapropter eum deum plerumque Apollinem
|
12.1
|
esse dixerunt; immolaturque ritu humano capra, eiusque
|
|
animalis figmentum iuxta simulacrum stat.
|
|
Propterea Vergilium quoque aiunt multae antiquitatis
|
13.1
|
hominem sine ostentationis odio peritum numina laeua in
|
|
georgicis deprecari significantem uim quandam esse huiusce-
|
|
modi deorum in laedendo magis quam in iuuando potentem.
|
|
Versus Vergilii sunt:
|
5
|
in tenui labor; at tenuis non gloria, si quem
|
|
numina laeua sinunt auditque uocatus Apollo.
|
|
In istis autem diis, quos placari oportet, uti mala a nobis uel
|
14.1
|
a frugibus natis amoliantur, Auruncus quoque habetur et
|
|
Robigus.
|
|