Quod Vergilius a Nolanis ob aquam sibi non permissam sustulit e 6.20.pr.1
uersu suo 'Nolam' et posuit 'oram'; atque ibi quaedam alia de
iucunda consonantia litterarum.
  Scriptum in quodam commentario repperi uersus istos a 1.1
Vergilio ita primum esse recitatos atque editos:
    talem diues arat Capua et uicina Veseuo
    Nola iugo;
postea Vergilium petisse a Nolanis, aquam uti duceret in 5
propincum rus, Nolanos beneficium petitum non fecisse,
poetam offensum nomen urbis eorum, quasi ex hominum
memoria, sic ex carmine suo derasisse 'oram' que pro 'Nola'
mutasse atque ita reliquisse:
      et uicina Veseuo 10
    ora iugo.
  Ea res uerane an falsa sit, non laboro; quin tamen melius 2.1
suauiusque ad aures sit 'ora' quam 'Nola,' dubium id non
est. Nam uocalis in priore uersu extrema eademque in 3.1
sequenti prima canoro simul atque iucundo hiatu tractim
sonat. Est adeo inuenire apud nobiles poetas huiuscemodi 4.1
suauitatis multa, quae appareat nauata esse, non fortuita;
sed praeter ceteros omnis apud Homerum plurima. Vno 5.1
quippe in loco tales tamque hiantes sonitus in assiduis
uocibus pluribus facit:
    ἡ δ’ ἑτέρη θέρεϊ προρέει εἰκυῖα χαλάζῃ
    ἢ χιόνι ψυχρῇ ἢ ἐξ ὕδατος κρυστάλλῳ, 5
atque item alio in loco:
    λᾶαν ἄνω ὤθεσκε ποτὶ λόφον.
  Catullus quoque elegantissimus poetarum in hisce uer- 6.1
sibus:
    minister vetuli puer Falerni,
    inger mi calices amariores,
    ut lex Postumiae iubet magistrae, 5
    ebria acina ebriosioris,
cum dicere 'ebrio' posset, <et> quod erat usitatius 'acinum'
in neutro genere appellare, amans tamen hiatus illius
Homerici suauitatem 'ebriam' dixit propter insequentis 'a'
litterae concentum. Qui 'ebriosa' autem Catullum dixisse 10
putant aut 'ebrioso'—nam id quoque temere scriptum in-
uenitur—, in libros scilicet de corruptis exemplaribus factos
inciderunt.