Diuersae nobilium philosophorum sententiae de genere ac natura
|
9.5.pr.1
|
uoluptatis; uerbaque Hieroclis philosophi, quibus decreta Epicuri
|
|
insectatus est.
|
|
De uoluptate ueteres philosophi diuersas sententias dixe-
|
1.1
|
runt. Epicurus uoluptatem summum bonum esse ponit;
|
2.1
|
eam tamen ita definit: σαρκὸς εὐσταθὲς κατάστημα; Anti-
|
3.1
|
sthenes Socraticus summum malum dicit; eius namque hoc
|
|
uerbum est: μανείην μᾶλλον ἢ ἡσθείην. Speusippus uetusque
|
4.1
|
omnis Academia uoluptatem et dolorem duo mala esse
|
|
dicunt opposita inter sese, bonum autem esse, quod utrius-
|
|
que medium foret. Zeno censuit uoluptatem esse indifferens,
|
5.1
|
id est neutrum, neque bonum neque malum, quod ipse
|
|
Graeco uocabulo ἀδιάφορον appellauit. Critolaus Peripateti-
|
6.1
|
cus et malum esse uoluptatem ait et multa alia mala parere
|
|
ex sese, incurias, desidias, obliuiones, ignauias. Plato ante
|
7.1
|
hos omnis ita uarie et multiformiter de uoluptate disseruit,
|
|
ut cunctae istae sententiae, quas supra posui, uideantur ex
|
|
sermonum eius fontibus profluxisse; nam proinde unaqua-
|
|
que utitur, ut et ipsius uoluptatis natura fert, quae est
|
5
|
multiplex, et causarum, quas tractat, rerumque, quas ef-
|
|
ficere uult, ratio desiderat. Taurus autem noster, quotiens
|
8.1
|
facta mentio Epicuri erat, in ore atque in lingua habebat
|
|
uerba haec Hieroclis Stoici, uiri sancti et grauis: Ἡδονὴ
|
|
τέλος, πόρνης δόγμα· οὐκ ἔστιν πρόνοια, οὐδὲ πόρνης δόγμα.
|
|