Quod P. Nigidius argutissime docuit nomina non positiua esse, sed 10.4.pr.1
naturalia.
  Nomina uerbaque non positu fortuito, sed quadam ui et 1.1
ratione naturae facta esse P. Nigidius in grammaticis com-
mentariis docet, rem sane in philosophiae discertationibus
celebrem. Quaeri enim solitum aput philosophos, φύσει τὰ 2.1
ὀνόματα sint ἢ θέσει. In eam rem multa argumenta dicit, cur 3.1
uideri possint uerba esse naturalia magis quam arbitraria.
Ex quibus hoc uisum est lepidum et festiuum: '"Vos"' 4.1
inquit 'cum dicimus, motu quodam oris conueniente cum
ipsius uerbi demonstratione utimur et labeas sensim pri-
mores emouemus ac spiritum atque animam porro uersum
et ad eos, quibuscum sermocinamur, intendimus. At contra 5
cum dicimus "nos", neque profuso intentoque flatu uocis
neque proiectis labris pronuntiamus, sed et spiritum et
labeas quasi intra nosmet ipsos coercemus. Hoc idem fit et
in eo, quod dicimus "tu", "ego" et "tibi" et "mihi". Nam
sicuti, cum adnuimus et abnuimus, motus quidam ille uel 10
capitis uel oculorum a natura rei, quam significat, non ab-
horret, ita in his uocibus quasi gestus quidam oris et spiritus
naturalis est. Eadem ratio est in Graecis quoque uocibus,
quam esse in nostris animaduertimus.'