Historia de Artemisia; deque eo certamine, quod aput Mausoli
|
10.18.pr.1
|
sepulcrum a scriptoribus inclutis decertatum est.
|
|
Artemisia Mausolum uirum amasse fertur supra omnis
|
1.1
|
amorum fabulas ultraque affectionis humanae fidem. Mauso-
|
2.1
|
lus autem fuit, ut M. Tullius ait, rex terrae Cariae, ut quidam
|
|
Graecarum historiarum scriptores, prouinciae praefectus,
|
|
<quem> σατράπην Graeci uocant. Is Mausolus, ubi fato per-
|
3.1
|
functus inter lamenta et manus uxoris funere magnifico
|
|
sepultus est, Artemisia, luctu atque desiderio mariti fla-
|
|
grans uxor, ossa cineremque eius mixta odoribus contusaque
|
|
in faciem pulueris aquae indidit ebibitque multaque alia
|
5
|
uiolenti amoris indicia fecisse dicitur. Molita quoque est
|
4.1
|
ingenti impetu operis conseruandae mariti memoriae sepul-
|
|
crum illud memoratissimum dignatumque numerari inter
|
|
septem omnium terrarum spectacula. Id monumentum
|
5.1
|
Artemisia cum dis manibus sacris Mausoli dicaret, agona,
|
|
id est certamen laudibus eius dicundis, facit ponitque
|
|
praemia pecuniae aliarumque rerum bonarum amplissima.
|
|
Ad eas laudes decertandas uenisse dicuntur uiri nobiles
|
6.1
|
ingenio atque lingua praestabili, Theopompus, Theodectes,
|
|
Naucrates; sunt etiam qui Isocratem ipsum cum his
|
|
certauisse memoriae mandauerint. Sed eo certamine uicisse
|
|
Theopompum iudicatum est. Is fuit Isocratis discipulus.
|
5
|
Exstat nunc quoque Theodecti tragoedia, quae inscribi-
|
7.1
|
tur Mausolus; in qua eum magis quam in prosa placuisse
|
|
Hyginus in exemplis refert.
|
|