Quod 'elegantia' apud antiquiores non de amoeniore ingenio, sed de
|
11.2.pr.1
|
nitidiore cultu atque uictu dicebatur, eaque in uitio ponebatur.
|
|
'Elegans' homo non dicebatur cum laude, set id fere
|
1.1
|
uerbum ad aetatem M. Catonis uitii non laudis fuit. Est nam-
|
2.1
|
que hoc animaduertere cum in quibusdam aliis tum in libro
|
|
Catonis, qui inscriptus est carmen de moribus. Ex quo libro
|
|
uerba haec sunt: 'Auaritiam omnia uitia habere putabant:
|
|
sumptuosus, cupidus, elegans, uitiosus, inritus qui habe-
|
5
|
batur, is laudabatur'; ex quibus uerbis apparet 'elegantem'
|
3.1
|
dictum antiquitus non ab ingenii elegantia, sed qui nimis
|
|
lecto amoenoque cultu uictuque esset.
|
|
Postea 'elegans' reprehendi quidem desiit, sed laude nulla
|
4.1
|
dignabatur, nisi cuius elegantia erat moderatissima. Sic M.
|
|
Tullius L. Crasso et Q. Scaeuolae non meram elegantiam,
|
|
sed multa parsimonia mixtam laudi dedit: 'Crassus' inquit
|
|
'erat parcissimus elegantium, Scaeuola parcorum elegan-
|
5
|
tissimus.'
|
|
Praeterea ex eodem libro Catonis haec etiam sparsim et
|
5.1
|
intercise commeminimus: 'Vestiri' inquit 'in foro honeste
|
|
mos erat, domi quod satis erat. Equos carius quam coquos
|
|
emebant. Poeticae artis honos non erat. Si quis in ea re
|
|
studebat aut sese ad conuiuia adplicabat, "crassator" uoca-
|
5
|
batur.' Illa quoque ex eodem libro praeclarae ueritatis
|
6.1
|
sententia est: 'Nam uita' inquit 'humana prope uti ferrum
|
|
est. Si exerceas, conteritur; si non exerceas, tamen robigo
|
|
interficit. Item homines exercendo uidemus conteri; si
|
|
nihil exerceas, inertia atque torpedo plus detrimenti facit
|
5
|
quam exercitio.'
|
|