Errare istos, qui spe et fiducia latendi peccent, cum latebra peccati 12.11.pr.1
perpetua nulla sit; et super ea re Peregrini philosophi sermo et
Sophocli poetae sententia.
  Philosophum nomine Peregrinum, cui postea cognomentum 1.1
Proteus factum est, uirum grauem atque constantem, uidimus,
cum Athenis essemus, deuersantem in quodam tugurio
extra urbem. Cumque ad eum frequenter uentitaremus,
multa hercle dicere eum utiliter et honeste audiuimus. 5
In quibus id fuit, quod praecipuum auditu meminimus.
  Virum quidem sapientem non peccaturum esse dicebat, 2.1
etiamsi peccasse eum dii atque homines ignoraturi forent.
Non enim poenae aut infamiae metu non esse peccandum 3.1
censebat, sed iusti honestique studio et officio. Si qui tamen 4.1
non essent tali uel ingenio uel disciplina praediti, uti se ui
sua ac sponte facile a peccando tenerent, eos omnis tunc
peccare procliuius existimabat, cum latere posse id pecca-
tum putarent inpunitatemque ex ea latebra sperarent; 'at 5.1
si sciant' inquit 'homines nihil omnium rerum diutius posse
celari, repressius pudentiusque peccabitur.' Propterea uer- 6.1
sus istos Sophocli, prudentissimi poetarum, in ore esse
habendos dicebat:
    πρὸς ταῦτα κρύπτε μηδέν, ὡς ἅπανθ’ ὁρῶν
    καὶ πάντ’ ἀκούων πάντ’ ἀναπτύσσει χρόνος. 5
  Alius quidam ueterum poetarum, cuius nomen mihi nunc 7.1
memoriae non est, Veritatem Temporis filiam esse dixit.