* * * 13.23.pr.1
  Conprecationes deum inmortalium, quae ritu Romano 1.1
fiunt, expositae sunt in libris sacerdotum populi Romani et
in plerisque antiquis orationibus. In his scriptum est: 'Luam 2.1
Saturni, Salaciam Neptuni, Horam Quirini, Virites Quirini,
Maiam Volcani, Heriem Iunonis, Moles Martis Nerienemque
Martis.' Ex quibus id, quod postremum posui, sic plerosque 3.1
dicere audio, ut primam in eo syllabam producant, quo
Graeci modo dicunt Νηρεΐδας. Sed qui proprie locuti sunt,
primam correptam dixerunt, tertiam produxerunt. Est enim 4.1
rectus casus eius uocabuli, sicut in libris ueterum scriptum
est, 'Nerio', quamquam M. Varro in satura Menippea, quae
inscribitur Σκιομαχία, non 'Nerio', sed 'Nerienes' uocatiue
dicit in his uersibus: 5
    te Anna ac Peranna, Panda Cela, te Pales,
    Nerienes <et> Minerua, Fortuna ac Ceres.
Ex quo nominandi quoque casum eundem fieri necessum 5.1
est. Sed Nerio a ueteribus sic declinabatur quasi Anio: nam 6.1
perinde ut 'Anienem', sic 'Nerienem' dixerunt tertia syllaba
producta. Id autem, siue 'Nerio' siue 'Nerienes' est, Sabinum 7.1
uerbum est, eoque significatur uirtus et fortitudo. Itaque ex 8.1
Claudiis, quos a Sabinis oriundos accepimus, qui erat egregia
atque praestanti fortitudine, 'Nero' appellatus est. Sed id 9.1
Sabini accepisse a Graecis uidentur, qui uincula et firma-
menta membrorum νεῦρα dicunt, unde nos quoque Latine
'neruos' appellamus. Nerio igitur Martis uis et potentia et 10.1
maiestas quaedam esse Martis demonstratur.
  Plautus autem in Truculento coniugem esse Nerienem 11.1
Martis dicit, atque id sub persona militis in hoc uersu:
    Mars peregre adueniens salutat Nerienem uxorem suam.
  Super ea re audiui non incelebrem hominem dicere nimis 12.1
comice Plautum inperito et incondito militi falsam nouam-
que opinionem tribuisse, ut Nerienem coniugem esse Martis
putaret. Sed id perite magis quam comice dictum intelleget, 13.1
qui leget Cn. Gellii annalem tertium, in quo scriptum est
Hersiliam, cum apud T. Tatium uerba faceret pacemque
oraret, ita precatam esse: 'Neria Martis, te obsecro, pacem
da, te uti liceat nuptiis propriis et prosperis uti, quod de tui 5
coniugis consilio contigit, uti nos itidem integras raperent,
unde liberos sibi et suis, posteros patriae pararent.' 'De tui' 14.1
inquit 'coniugis consilio' Martem scilicet significans; per
quod apparet non esse id poetice a Plauto dictum, sed eam
quoque traditionem fuisse, ut Nerio a quibusdam uxor esse
Martis diceretur. Inibi autem animaduertendum est, quod 15.1
Gellius 'Neria' dicit per 'a' litteram, non 'Nerio' neque
'Nerienes'. Praeter Plautum etiam praeterque Gellium 16.1
Licinius Imbrex, uetus comoediarum scriptor, in fabula,
quae Neaera inscripta est, ita scripsit:
    nolo ego Neaeram te uocent, set Nerienem,
    cum quidem Mauorti es in conubium data. 5
Ita autem se numerus huiusce uersus habet, ut tertia in eo 17.1
nomine syllaba contra quam supra dictum est corripienda
sit; cuius sonitus quanta aput ueteres indifferentia sit,
notius est, quam ut plura in id uerba sumenda sint. Ennius 18.1
autem in primo annali in hoc uersu:
    Nerienem Mauortis et Herem,
si, quod minime solet, numerum seruauit, primam syllabam
intendit, tertiam corripuit. 5
  Ac ne id quidem praetermittendum puto, cuicuimodi est, 19.1
quod in commentario quodam Seruii Claudii scriptum in-
uenimus, 'Nerio' dictum quasi 'Neirio', hoc est sine ira et
cum placiditate, ut eo nomine mitem tranquillumque fieri
Martem precemur; 'ne' enim particula, ut apud Graecos, ita 5
plerumque in Latina quoque lingua priuatiuast.