Verba P. Nigidii, quibus dicit in nomine Valeri in casu uocandi 13.26.pr.1
primam syllabam acuendam esse; et item alia ex eiusdem uerbis
ad rectam scripturam pertinentia.
  P. Nigidii uerba sunt ex commentariorum grammaticorum 1.1
uicesimo quarto, hominis in disciplinis doctrinarum omnium
praecellentis: 'Deinde' inquit 'uoculatio qui poterit seruari,
si non sciemus in nominibus, ut "Valeri", utrum interro-
gandi an uocandi sint? Nam interrogandi secunda syllaba 5
superiore tonost quam prima, deinde nouissima deicitur; at
in casu uocandi summo tonost prima, deinde gradatim
descendunt.' Sic quidem Nigidius dici praecipit. Sed si quis 2.1
nunc Valerium appellans in casu uocandi secundum id
praeceptum Nigidii acuerit primam, non aberit, quin ride-
atur. 'Summum' autem 'tonum' προσῳδίαν acutam dicit et, 3.1
quem accentum nos dicimus, 'uoculationem' appellat et
'casum interrogandi' eum dicit, quem nunc nos genetiuum
dicimus.
  Id quoque in eodem libro Nigidiano animaduertimus: 'Si 4.1
"huius"' inquit '"amici" uel "huius magni" scribas, unum
"i" facito extremum; sin uero "hi magnei", "hi amicei" casu
multitudinis recto, tum ante "i" scribendum erit "e", atque id
ipsum facies in similibus.' Item: 'si "huius terrai" scribas, "i" 5
littera sit extrema, si "huic terrae", per "e" scribendum est.'
Item: '"mei" qui scribit in casu interrogandi, uelut cum
dicimus "mei studiosus", per "i" unum scribat, non per "e"; at
cum "mihei", tum per "e" et "i" scribendum est, quia dandi
casus est.' Haec nos auctoritate doctissimi hominis adducti 5.1
propter eos, qui harum quoque rerum scientiam quaerunt,
non praetermittenda existimauimus.