Non hactenus esse 'faciem', qua uolgo dicitur.
|
13.30.pr.1
|
Animaduertere est pleraque uerborum Latinorum ex ea
|
1.1
|
significatione, in qua nata sunt, decessisse uel in aliam longe
|
|
uel in proximam eamque decessionem factam esse consue-
|
|
tudine et inscitia temere dicentium, quae, cuimodi sint, non
|
|
didicerint. Sicuti quidam faciem esse hominis putant os
|
2.1
|
tantum et oculos et genas, quod Graeci πρόσωπον dicunt,
|
|
quando facies sit forma omnis et modus et factura quaedam
|
|
corporis totius a faciendo dicta, ut ab aspectu species et a
|
|
fingendo figura. Itaque Pacuuius in tragoedia, quae Niptra
|
3.1
|
inscribitur, 'faciem' dixit hominis pro corporis longitudine:
|
|
'aetate' inquit 'integra,
|
|
feroci ingenio, facie procera uirum.'
|
|
Non solum autem in hominum corporibus, sed etiam in
|
4.1
|
rerum cuiusquemodi aliarum 'facies' dicitur. Nam montis et
|
|
caeli et maris facies, si tempestiue dicatur, probe dicitur.
|
|
Sallustii uerba sunt ex historia secunda: 'Sardinia in Africo
|
5.1
|
mari facie uestigii humani in orientem quam occidentem
|
|
latior prominet.' Ecce autem id quoque in mentem uenit,
|
6.1
|
quod etiam Plautus in Poenulo 'faciem' pro totius corporis
|
|
colorisque habitu dixit. Verba Plauti haec sunt:
|
|
set earum nutrix qua sit facie, mi expedi.—
|
|
statura non magna, corpore aquilost.—ipsa east.—
|
5
|
specie uenusta, ore atque oculis pernigris.—
|
|
formam quidem hercle uerbis depinxti probe!
|
|
Praeterea memini Quadrigarium in undeuicesimo 'faciem'
|
7.1
|
pro statura totiusque corporis figura dixisse.
|
|