| Quod apte Chrysippus et graphice imaginem Iustitiae modulis | 14.4.pr.1 |
| coloribusque uerborum depinxit. | |
| Condigne mehercule et condecore Chrysippus in librorum, | 1.1 |
| qui inscribuntur περὶ καλοῦ καὶ ἡδονῆς, primo os et oculos | |
| Iustitiae uultumque eius seueris atque uenerandis uer- | |
| borum coloribus depinxit. Facit quippe imaginem Iustitiae | 2.1 |
| fierique solitam esse dicit a pictoribus rhetoribusque anti- | |
| quioribus ad hunc ferme modum: 'forma atque filo uirginali, | |
| aspectu uehementi et formidabili, luminibus oculorum acri- | |
| bus, neque humilis neque atrocis, sed reuerendae cuiusdam | 5 |
| tristitiae dignitate.' Ex imaginis autem istius significatione | 3.1 |
| intellegi uoluit iudicem, qui Iustitiae antistes est, oportere | |
| esse grauem, sanctum, seuerum, incorruptum, inadulabilem | |
| contraque improbos nocentesque inmisericordem atque in- | |
| exorabilem erectumque et arduum ac potentem, ui et maie- | 5 |
| state aequitatis ueritatisque terrificum. Verba ipsa Chrysippi | 4.1 |
| de Iustitia scripta haec sunt: Παρθένος δὲ εἶναι λέγεται κατὰ | |
| σύμβολον τοῦ ἀδιάφθορος εἶναι καὶ μηδαμῶς ἐνδιδόναι τοῖς | |
| κακούργοις μηδὲ προσίεσθαι μήτε τοὺς ἐπιεικεῖς λόγους μήτε | |
| παραίτησιν καὶ δέησιν μήτε κολακείαν μήτε ἄλλο μηδὲν τῶν | 5 |
| τοιούτων· οἷς ἀκολούθως καὶ σκυθρωπὴ γράφεται καὶ συνεστηκὸς | |
| ἔχουσα τὸ πρόσωπον καὶ ἔντονον καὶ δεδορκὸς βλέπουσα, ὥστε | |
| τοῖς μὲν ἀδίκοις φόβον ἐμποιεῖν, τοῖς δὲ δικαίοις θάρσος, τοῖς μὲν | |
| προσφιλοῦς ὄντος τοῦ τοιούτου προσώπου, τοῖς δὲ ἑτέροις προσ- | |
| άντους. | 10 |
| Haec uerba Chrysippi eo etiam magis ponenda existimaui, | 5.1 |
| ut prompta ad considerandum iudicandumque sint, quoniam | |
| legentibus ea nobis delicatiorum quidam disciplinarum philo- | |
| sophi Saeuitiae imaginem istam esse, non Iustitiae, dixerunt. |