Quid significet et quid a nostris appellatum sit, quod 'axioma'
|
16.8.pr.1
|
dialectici dicunt; et quaedam alia, quae prima in disciplina
|
|
dialectica traduntur.
|
|
Cum in disciplinas dialecticas induci atque imbui uel-
|
1.1
|
lemus, necessus fuit adire atque cognoscere, quas uocant
|
|
dialectici εἰσαγωγάς. Tum, quia in primo περὶ ἀξιωμάτων
|
2.1
|
discendum, quae M. Varro alias 'profata', alias 'proloquia'
|
|
appellat, commentarium de proloquiis L. Aelii, docti hominis,
|
|
qui magister Varronis fuit, studiose quaesiuimus eumque in
|
|
Pacis bibliotheca repertum legimus. Sed in eo nihil edocen-
|
3.1
|
ter neque ad instituendum explanate scriptum est, fecisse-
|
|
que uidetur eum librum Aelius sui magis admonendi, quam
|
|
aliorum docendi gratia.
|
|
Redimus igitur necessario ad Graecos libros. Ex quibus
|
4.1
|
accepimus ἀξίωμα esse his uerbis: λεκτὸν αὐτοτελὲς ἀπόφαντον
|
|
ὅσον ἐφ’ αὑτῷ. Hoc ego supersedi uertere, quia nouis et in-
|
5.1
|
conditis uocibus utendum fuit, quas pati aures per insolen-
|
|
tiam uix possent. Sed M. Varro in libro de lingua Latina ad
|
6.1
|
Ciceronem quarto uicesimo expeditissime ita finit: 'Pro-
|
|
loquium est sententia, in qua nihil desideratur.'
|
|
Erit autem planius, quid istud sit, si exemplum eius
|
7.1
|
dixerimus. Ἀξίωμα igitur, siue id 'proloquium' dicere placet,
|
|
huiusmodi est: 'Hannibal Poenus fuit'; 'Scipio Numantiam
|
|
deleuit'; 'Milo caedis damnatus est'; 'neque bonum est
|
|
uoluptas neque malum'; et omnino, quicquid ita dicitur
|
8.1
|
plena atque perfecta uerborum sententia, ut id necesse sit
|
|
aut uerum aut falsum esse, id a dialecticis ἀξίωμα appella-
|
|
tum est, a M. Varrone, sicuti dixi, 'proloquium', a M. autem
|
|
Cicerone 'pronuntiatum', quo ille tamen uocabulo tantisper
|
5
|
uti se adtestatus est, 'quoad melius' inquit 'inuenero.'
|
|
Sed quod Graeci συνημμένον ἀξίωμα dicunt, id alii nostro-
|
9.1
|
rum 'adiunctum', alii 'conexum' dixerunt. Id 'conexum'
|
|
tale est: 'si Plato ambulat, Plato mouetur'; 'si dies est, sol
|
|
super terras est'. Item quod illi συμπεπλεγμένον, nos uel
|
10.1
|
'coniunctum' uel 'copulatum' dicimus, quod est huiusce-
|
|
modi: 'P. Scipio, Pauli filius, et bis consul fuit et triumphauit
|
|
et censura functus est et collega in censura L. Mummii fuit'.
|
|
In omni autem coniuncto si unum est mendacium, etiamsi
|
11.1
|
cetera uera sunt, totum esse mendacium dicitur. Nam si ad
|
|
ea omnia, quae de Scipione illo uera dixi, addidero 'et
|
|
Hannibalem in Africa superauit', quod est falsum, uniuersa
|
|
quoque illa, quae coniuncte dicta sunt, propter hoc unum,
|
5
|
quod falsum accesserit, quia simul dicentur, uera non erunt.
|
|
Est item aliud, quod Graeci διεζευγμένον ἀξίωμα, nos
|
12.1
|
'disiunctum' dicimus. Id huiuscemodi est: 'aut malum est
|
|
uoluptas aut bonum aut neque bonum neque malum est'.
|
|
Omnia autem, quae disiunguntur, pugnantia esse inter sese
|
13.1
|
oportet, eorumque opposita, quae ἀντικείμενα Graeci dicunt,
|
|
ea quoque ipsa inter se aduersa esse. Ex omnibus, quae
|
|
disiunguntur, unum esse uerum debet, falsa cetera. Quod si
|
14.1
|
aut nihil omnium uerum aut omnia pluraue, quam unum,
|
|
uera erunt aut quae disiuncta sunt, non pugnabunt aut
|
|
quae opposita eorum sunt, contraria inter sese non erunt,
|
|
tunc id disiunctum mendacium est et appellatur παρα-
|
5
|
διεζευγμένον, sicuti hoc est, in quo, quae opposita, non sunt
|
|
contraria: 'aut curris aut ambulas aut stas'. Nam ipsa
|
|
quidem inter se aduersa sunt, sed opposita eorum non
|
|
pugnant; 'non ambulare' enim et 'non stare' et 'non currere'
|
|
contraria inter sese non sunt, quoniam 'contraria' ea dicun-
|
10
|
tur, quae simul uera esse non queunt; possis enim simul
|
|
eodemque tempore neque ambulare neque stare neque
|
|
currere.
|
|
Sed hoc iam breue ex dialectica libamentum dedisse nunc
|
15.1
|
satis erit, atque id solum addendum admonendumque est,
|
16.1
|
quod huius disciplinae studium atque cognitio in principiis
|
|
quidem taetra et aspernabilis insuauisque esse et inutilis
|
|
uideri solet, sed, ubi aliquantum processeris, tum denique et
|
|
emolumentum eius in animo tuo dilucebit, et sequetur quae-
|
5
|
dam discendi uoluptas insatiabilis, cui sane nisi modum
|
17.1
|
feceris, periculum non mediocre erit, ne, ut plerique alii, tu
|
|
quoque in illis dialecticae gyris atque maeandris tamquam
|
|
apud Sirenios scopulos consenescas.
|
|