Sumpta historia ex Herodoti libro super fidicine Arione.
|
16.19.pr.1
|
Celeri admodum et cohibili oratione uocumque filo tereti
|
1.1
|
et candido fabulam scripsit Herodotus super fidicine illo
|
|
Arione. 'Vetus' inquit 'et nobilis Arion cantator fidibus fuit.
|
2.1
|
Is loco et oppido Methymnaeus, terra atque insula omni
|
3.1
|
Lesbius fuit. Eum Arionem rex Corinthi Periander amicum
|
4.1
|
amatumque habuit artis gratia. Is inde a rege proficiscitur
|
5.1
|
terras inclutas Siciliam atque Italiam uisere. Vbi eo uenit
|
6.1
|
auresque omnium mentesque in utriusque terrae urbibus
|
|
demulsit, in quaestibus istic et uoluptatibus amoribusque
|
|
hominum fuit. Is tum postea grandi pecunia et re bona
|
7.1
|
multa copiosus Corinthum instituit redire, nauem igitur et
|
8.1
|
nauitas ut notiores amicioresque sibi Corinthios delegit.'
|
|
Sed eos Corinthios homine accepto nauique in altum pro-
|
9.1
|
uecta praedae pecuniaeque cupidos cepisse consilium de
|
|
necando Arione. Tum illum ibi pernicie intellecta pecuniam
|
10.1
|
ceteraque sua, ut haberent, dedisse, uitam modo sibi ut
|
|
parcerent, orauisse. Nauitas precum eius harum commiseri-
|
11.1
|
tum esse illactenus, ut ei necem adferre per uim suis manibus
|
|
temperarent, sed imperauisse, ut iam statim coram desiliret
|
|
praeceps in mare. 'Homo' inquit 'ibi territus spe omni uitae
|
12.1
|
perdita id unum postea orauit, ut, priusquam mortem ob-
|
|
peteret, induere permitterent sua sibi omnia indumenta et
|
|
fides capere et canere carmen casus illius sui consolabile.
|
|
Feros et inmanes nauitas prolubium tamen audiendi subit;
|
13.1
|
quod orauerat, impetrat. Atque ibi mox de more cinctus,
|
14.1
|
amictus, ornatus stansque in summae puppis foro carmen,
|
|
quod "orthium" dicitur, uoce sublatissima cantauit. Ad
|
15.1
|
postrema cantus cum fidibus ornatuque omni, sicut stabat
|
|
canebatque, iecit sese procul in profundum. Nauitae haut-
|
|
quaquam dubitantes, quin perisset, cursum, quem facere
|
|
coeperant, tenuerunt. Sed nouum et mirum et pium facinus
|
16.1
|
contigit.' Delphinum repente inter undas adnauisse fluitan-
|
|
tique sese homini subdidisse et dorso super fluctus edito
|
|
uectauisse incolumique eum corpore et ornatu Taenarum in
|
|
terram Laconicam deuexisse. Tum Arionem prorsus ex eo
|
17.1
|
loco Corinthum petiuisse talemque Periandro regi, qualis
|
|
delphino uectus fuerat, inopinanti sese optulisse eique rem,
|
|
sicuti acciderat, narrauisse. Regem istaec parum credidisse,
|
18.1
|
Arionem, quasi falleret, custodiri iussisse, nauitas requisitos
|
19.1
|
ablegato Arione dissimulanter interrogasse, ecquid audis-
|
|
sent in his locis, unde uenissent, super Arione; eos dixisse
|
20.1
|
hominem, cum inde irent, in terra Italia fuisse eumque illic
|
|
bene agitare et studiis delectationibusque urbium florere at-
|
|
que in gratia pecuniaque magna opulentum fortunatumque
|
|
esse. Tum inter haec eorum uerba Arionem cum fidibus et
|
21.1
|
indumentis, cum quibus se in salum eiaculauerat, exstitisse,
|
|
nauitas stupefactos conuictosque ire infitias non quisse.
|
22.1
|
Eam fabulam dicere Lesbios et Corinthios, atque esse fabulae
|
23.1
|
argumentum, quod simulacra duo aenea ad Taenarum
|
|
uiserentur, delphinus uehens et homo insidens.
|
|