Verba M. Varronis ex libro quinto et uicesimo humanarum, quibus 17.3.pr.1
contra opinionem uolgariam interpretatus est Homeri uersum.
  In sermonibus forte, quos de temporibus rerum ad usus 1.1
hominum repertarum agitabamus, adulescens quispiam non
indoctus sparti quoque usum in terra Graecia diu incogni-
tum fuisse dixit multisque post Ilium captum tempestatibus
ex terra Hispania aduectum. Riserunt hoc ad inludendum ex 2.1
iis, qui ibi aderant, unus atque alter, male homines litterati,
quod genus ἀγοραίους Graeci appellant, atque eum, qui id
dixerat, librum legisse Homeri aiebant, cui uersus hic forte
deesset: 5
    καὶ δὴ δοῦρα σέσηπε νεῶν καὶ σπάρτα λέλυνται.
  Tum ille prorsum inritatus: 'non' inquit 'meo libro uersus, 3.1
sed uobis plane magister defuit, si creditis in eo uersu σπάρτα
id significare, quod nos "spartum" dicimus.' Maiorem illi 4.1
risum subiciunt, neque id destiterunt, nisi liber ab eo pro-
latus esset M. Varronis uicesimus quintus humanarum, in
quo de isto Homeri uerbo a Varrone ita scriptum est: 'Ego
σπάρτα apud Homerum non plus "spartum" significare puto 5
quam σπάρτους, qui dicuntur in agro Thebano nati. In
Graecia sparti copia modo coepit esse ex Hispania. Neque
ea ipsa facultate usi Liburni; set hi plerasque naues loris
suebant, Graeci magis cannabo et stuppa ceterisque satiuis
rebus, a quibus σπάρτα appellabant.' Quod cum ita Varro 5.1
dicat, dubito hercle, an posterior syllaba in eo uerbo, quod
apud Homerum est, acuenda sit, nisi quia uoces huiusmodi,
cum ex communi significatione in rei certae proprietatem
concedunt, diuersitate accentuum separantur. 5