* * *
|
19.8.pr.1
|
Adulescentulus Romae, priusquam Athenas concederem,
|
1.1
|
quando erat a magistris auditionibusque obeundis otium,
|
|
ad Frontonem Cornelium uisendi gratia pergebam sermoni-
|
|
busque eius purissimis bonarumque doctrinarum plenis
|
|
fruebar. Nec umquam factum est, quotiens eum uidimus
|
5
|
loquentemque audiuimus, quin rediremus fere cultiores
|
|
doctioresque. Veluti fuit illa quodam die sermocinatio illius
|
2.1
|
leui quidem de re, sed a Latinae tamen linguae studio non
|
|
abhorrens. Nam cum quispiam familiaris eius, bene eruditus
|
3.1
|
homo et tum poeta inlustris, liberatum esse se aquae inter-
|
|
cutis morbo diceret, quod 'harenis calentibus' esset usus, tum
|
|
adludens Fronto 'morbo quidem' inquit 'cares, sed uerbi
|
|
uitio non cares. Gaius enim Caesar, ille perpetuus dicta-
|
5
|
tor, Cn. Pompei socer, a quo familia et appellatio Caesarum
|
|
deinceps propagata est, uir ingenii praecellentis, sermonis
|
|
praeter alios suae aetatis castissimi, in libris, quos ad
|
|
M. Ciceronem de analogia conscripsit, "harenas" uitiose dici
|
|
existimat, quod "harena" numquam multitudinis numero
|
10
|
appellanda sit, sicuti neque "caelum" neque "triticum";
|
|
contra autem "quadrigas", etiamsi currus unus, equorum
|
4.1
|
quattuor iunctorum agmen unum sit, pluratiuo semper
|
|
numero dicendas putat sicut "arma" et "moenia" et "comi-
|
|
tia" et "inimicitias", nisi quid contra ea dicis, poetarum
|
|
pulcherrime, quo et te purges et non esse id uitium de-
|
5
|
monstres.'
|
|
'De "caelo"' inquit ille 'et "tritico" non infitias eo, quin
|
5.1
|
singulo semper numero dicenda sint, neque de "armis" et
|
|
"moenibus" et "comitiis", quin figura multitudinis per-
|
|
petua censeantur; uidebimus autem potius de "inimicitiis" et
|
6.1
|
"quadrigis". Ac fortassean de "quadrigis" ueterum auctori-
|
|
tati concessero, "inimicitiam" tamen, sicuti "inscientiam"
|
|
et "inpotentiam" et "iniuriam", quae ratio est, quam-
|
|
obrem C. Caesar uel dictam esse a ueteribus uel dicendam
|
5
|
a nobis non putat, quando Plautus, linguae Latinae decus,
|
|
"deliciam" quoque ἑνικῶς dixerit pro deliciis?
|
|
"mea" inquit "uoluptas, mea delicia."
|
|
"Inimicitiam" autem Q. Ennius in illo memoratissimo libro
|
|
dixit:
|
10
|
"eo <ego>" inquit "ingenio natus sum:
|
|
amicitiam atque inimicitiam in frontem promptam gero."
|
|
Sed enim "harenas" parum Latine dici quis, oro te, alius
|
|
aut scripsit aut dixit? Ac propterea peto, ut, si Gai Caesaris
|
|
liber prae manibus est, promi iubeas, ut quam confidenter
|
15
|
hoc dicat, aestimari a te possit.'
|
|
Tunc prolato libro de analogia primo uerba haec ex eo
|
7.1
|
pauca memoriae mandaui. Nam cum supra dixisset neque
|
8.1
|
'caelum' 'triticum' ue neque 'harenam' multitudinis signifi-
|
|
cationem pati, 'num tu' inquit 'harum rerum natura accidere
|
|
arbitraris, quod "unam terram" ac "plures terras" et
|
|
"urbem" et "urbes" et "imperium" et "imperia" dicamus,
|
5
|
neque "quadrigas" in unam nominis figuram redigere neque
|
|
"harenam" in multitudinis appellationem conuertere pos-
|
|
simus?'
|
|
His deinde uerbis lectis ibi Fronto ad illum poetam
|
9.1
|
'uideturne tibi' inquit 'C. Caesar de statu uerbi contra te
|
|
satis aperte satisque constanter pronuntiasse?' Tunc per-
|
10.1
|
motus auctoritate libri poeta: 'si a Caesare' inquit 'ius
|
|
prouocandi foret, ego nunc ab hoc Caesaris libro prouocas-
|
|
sem. Sed quoniam ipse rationem sententiae suae reddere
|
|
supersedit, nos te nunc rogamus, ut dicas, quam esse causam
|
5
|
uitii putes et in "quadriga" dicenda et in "harenis".' Tum
|
11.1
|
Fronto ita respondit: '"Quadrigae" semper, etsi multiiugae
|
|
non sunt, multitudinis tamen numero tenentur, quoniam
|
|
quattuor simul equi iuncti "quadrigae" quasi "quadriiugae"
|
|
uocantur, neque debet prorsus appellatio equorum plurium
|
5
|
includi in singularis numeri unitatem. Eandemque rationem
|
12.1
|
habet "harena", sed in specie dispari; nam cum "harena"
|
|
singulari numero dicta multitudinem tamen et copiam
|
|
significet minimarum, ex quibus constat, partium, indocte et
|
|
inscite "harenae" dici uidentur, tamquam id uocabulum
|
5
|
indigeat numeri amplitudine, cum ei singulariter dicto
|
|
ingenita sit naturalis sui multitudo. Sed haec ego' inquit
|
|
'dixi, non ut huius sententiae legisque fundus subscriptor-
|
|
que fierem, sed ut ne Caesaris, uiri docti, opinionem
|
|
ἀπαραμύθητον destituerem. Nam cur "caelum" semper ἑνικῶς
|
13.1
|
dicatur, "mare" et "terra" non semper, et "puluis", "uentus"
|
|
et "fumus" non semper, cur "indutias" et "caerimonias"
|
|
scriptores ueteres nonnumquam singulari numero appel-
|
|
lauerint, "ferias" et "nundinas" et "inferias" et "exsequias"
|
5
|
numquam, cur "mel" et "uinum" atque id genus cetera
|
|
numerum multitudinis capiant, "lac" non capiat, quaeri,
|
14.1
|
inquam, ista omnia et enucleari et extundi ab hominibus
|
|
negotiosis in ciuitate tam occupata non queunt. Quin his
|
|
quoque ipsis, quae iam dixi, demoratos uos esse uideo alicui,
|
|
opinor, negotio destinatos. Ite ergo nunc et, quando forte
|
15.1
|
erit otium, quaerite, an "quadrigam" et "harenas" dixerit e
|
|
cohorte illa dumtaxat antiquiore uel oratorum aliquis uel
|
|
poetarum, id est classicus adsiduusque aliquis scriptor, non
|
|
proletarius.'
|
5
|
Haec quidem Fronto requirere nos iussit uocabula non
|
16.1
|
ea re, opinor, quod scripta esse in ullis ueterum libris
|
|
existumaret, sed ut nobis studium lectitandi in quaerendis
|
|
rarioribus uerbis exerceret. Quod unum ergo rarissimum
|
17.1
|
uidebatur, inuenimus 'quadrigam' numero singulari dictam
|
|
in libro saturarum M. Varronis, qui inscriptus est Ecdeme-
|
|
ticus. 'Harenas' autem πληθυντικῶς dictas minore studio
|
18.1
|
quaerimus, quia praeter C. Caesarem, quod equidem memi-
|
|
nerim, nemo id doctorum hominum dedit.
|
|