Exempla epistularum Alexandri regis et Aristotelis philosophi 20.5.pr.1
Graeca ita uti sunt edita; eaque in linguam Latinam uersa.
  Commentationum suarum artiumque, quas discipulis 1.1
tradebat, Aristoteles philosophus, regis Alexandri magister,
duas species habuisse dicitur. Alia erant, quae nominabat
ἐξωτερικά, alia quae appellabat ἀκροατικά. Ἐξωτερικά dice- 2.1
bantur quae ad rhetoricas meditationes facultatemque argu-
tiarum ciuiliumque rerum notitiam conducebant, ἀκροατικά 3.1
autem uocabantur, in quibus philosophia remotior subtilior-
que agitabatur quaeque ad naturae contemplationes discep-
tationesue dialecticas pertinebant. Huic disciplinae, quam 4.1
dixi, ἀκροατικῇ tempus exercendae dabat in Lycio matuti-
num nec ad eam quemquam temere admittebat, nisi quorum
ante ingenium et eruditionis elementa atque in discendo
studium laboremque explorasset. Illas uero exotericas audi- 5.1
tiones exercitiumque dicendi eodem in loco uesperi faciebat
easque uulgo iuuenibus sine dilectu praebebat, atque eum
δειλινὸν περίπατον appellabat, illum alterum supra ἑωθινόν;
utroque enim tempore ambulans disserebat. Libros quoque 6.1
suos, earum omnium rerum conmentarios, seorsum diuisit,
ut alii 'exoterici' dicerentur, partim 'acroatici'.
  Eos libros generis 'acroatici' cum in uulgus ab eo editos 7.1
rex Alexander cognouisset atque ea tempestate armis exerci-
tum omnem prope Asiam teneret regemque ipsum Darium
proeliis et uictoriis urgeret, in illis tamen tantis negotiis
litteras ad Aristotelem misit non eum recte fecisse, quod 5
disciplinas acroaticas, quibus ab eo ipse eruditus foret, libris
foras editis inuolgasset: 'Nam qua' inquit 'alia re praestare 8.1
ceteris poterimus, si ea, quae ex te accepimus, omnium pro-
sus fient communia? quippe ego doctrina anteire malim
quam copiis atque opulentiis.'
  Rescripsit ei Aristoteles ad hanc sententiam: 'Acroaticos 9.1
libros, quos editos quereris et non proinde ut arcana ab-
sconditos, neque editos scito esse neque non editos, quoniam
his solis cognobiles erunt <, qui nos audiuerunt>.'
  Exempla utrarumque litterarum sumpta ex Andronici 10.1
philosophi libro subdidi. An autem prosus in utriusque
epistula breuitatis elegantissimae filum tenuissimum * * *
    Ἀλέξανδρος Ἀριστοτέλει εὖ πράττειν. 11.1
  Οὐκ ὀρθῶς ἐποίησας ἐκδοὺς τοὺς ἀκροατικοὺς τῶν λόγων.
τίνι γὰρ δὴ διοίσομεν ἡμεῖς τῶν ἄλλων, εἰ καθ’ οὓς ἐπαιδεύθημεν
λόγους, οὗτοι πάντων ἔσονται κοινοί; Ἐγὼ δὲ βουλοίμην ἂν ταῖς
περὶ τὰ ἄριστα ἐμπειρίαις ἢ ταῖς δυνάμεσιν διαφέρειν. Ἔρρωσο. 5
    Ἀριστοτέλης βασιλεῖ Ἀλεξάνδρῳ εὖ πράττειν. 12.1
  Ἔγραψάς μοι περὶ τῶν ἀκροατικῶν λόγων οἰόμενος δεῖν
αὐτοὺς φυλάττειν ἐν ἀπορρήτοις. Ἴσθι οὖν αὐτοὺς καὶ ἐκδεδο-
μένους καὶ μὴ ἐκδεδομένους· ξυνετοὶ γάρ εἰσιν μόνοις τοῖς
ἡμῶν ἀκούσασιν. Ἔρρωσο, Ἀλέξανδρε βασιλεῦ. 5
  Hoc ego uerbum ξυνετοὶ γάρ εἰσιν quaerens uno itidem 13.1
uerbo dicere aliud non repperi, quam quod est scriptum a
M. Catone in sexta origine: 'Itaque ego' inquit 'cognobiliorem
cognitionem esse arbitror.'