Exempla epistularum Alexandri regis et Aristotelis philosophi
|
20.5.pr.1
|
Graeca ita uti sunt edita; eaque in linguam Latinam uersa.
|
|
Commentationum suarum artiumque, quas discipulis
|
1.1
|
tradebat, Aristoteles philosophus, regis Alexandri magister,
|
|
duas species habuisse dicitur. Alia erant, quae nominabat
|
|
ἐξωτερικά, alia quae appellabat ἀκροατικά. Ἐξωτερικά dice-
|
2.1
|
bantur quae ad rhetoricas meditationes facultatemque argu-
|
|
tiarum ciuiliumque rerum notitiam conducebant, ἀκροατικά
|
3.1
|
autem uocabantur, in quibus philosophia remotior subtilior-
|
|
que agitabatur quaeque ad naturae contemplationes discep-
|
|
tationesue dialecticas pertinebant. Huic disciplinae, quam
|
4.1
|
dixi, ἀκροατικῇ tempus exercendae dabat in Lycio matuti-
|
|
num nec ad eam quemquam temere admittebat, nisi quorum
|
|
ante ingenium et eruditionis elementa atque in discendo
|
|
studium laboremque explorasset. Illas uero exotericas audi-
|
5.1
|
tiones exercitiumque dicendi eodem in loco uesperi faciebat
|
|
easque uulgo iuuenibus sine dilectu praebebat, atque eum
|
|
δειλινὸν περίπατον appellabat, illum alterum supra ἑωθινόν;
|
|
utroque enim tempore ambulans disserebat. Libros quoque
|
6.1
|
suos, earum omnium rerum conmentarios, seorsum diuisit,
|
|
ut alii 'exoterici' dicerentur, partim 'acroatici'.
|
|
Eos libros generis 'acroatici' cum in uulgus ab eo editos
|
7.1
|
rex Alexander cognouisset atque ea tempestate armis exerci-
|
|
tum omnem prope Asiam teneret regemque ipsum Darium
|
|
proeliis et uictoriis urgeret, in illis tamen tantis negotiis
|
|
litteras ad Aristotelem misit non eum recte fecisse, quod
|
5
|
disciplinas acroaticas, quibus ab eo ipse eruditus foret, libris
|
|
foras editis inuolgasset: 'Nam qua' inquit 'alia re praestare
|
8.1
|
ceteris poterimus, si ea, quae ex te accepimus, omnium pro-
|
|
sus fient communia? quippe ego doctrina anteire malim
|
|
quam copiis atque opulentiis.'
|
|
Rescripsit ei Aristoteles ad hanc sententiam: 'Acroaticos
|
9.1
|
libros, quos editos quereris et non proinde ut arcana ab-
|
|
sconditos, neque editos scito esse neque non editos, quoniam
|
|
his solis cognobiles erunt <, qui nos audiuerunt>.'
|
|
Exempla utrarumque litterarum sumpta ex Andronici
|
10.1
|
philosophi libro subdidi. An autem prosus in utriusque
|
|
epistula breuitatis elegantissimae filum tenuissimum * * *
|
|
Ἀλέξανδρος Ἀριστοτέλει εὖ πράττειν.
|
11.1
|
Οὐκ ὀρθῶς ἐποίησας ἐκδοὺς τοὺς ἀκροατικοὺς τῶν λόγων.
|
|
τίνι γὰρ δὴ διοίσομεν ἡμεῖς τῶν ἄλλων, εἰ καθ’ οὓς ἐπαιδεύθημεν
|
|
λόγους, οὗτοι πάντων ἔσονται κοινοί; Ἐγὼ δὲ βουλοίμην ἂν ταῖς
|
|
περὶ τὰ ἄριστα ἐμπειρίαις ἢ ταῖς δυνάμεσιν διαφέρειν. Ἔρρωσο.
|
5
|
Ἀριστοτέλης βασιλεῖ Ἀλεξάνδρῳ εὖ πράττειν.
|
12.1
|
Ἔγραψάς μοι περὶ τῶν ἀκροατικῶν λόγων οἰόμενος δεῖν
|
|
αὐτοὺς φυλάττειν ἐν ἀπορρήτοις. Ἴσθι οὖν αὐτοὺς καὶ ἐκδεδο-
|
|
μένους καὶ μὴ ἐκδεδομένους· ξυνετοὶ γάρ εἰσιν μόνοις τοῖς
|
|
ἡμῶν ἀκούσασιν. Ἔρρωσο, Ἀλέξανδρε βασιλεῦ.
|
5
|
Hoc ego uerbum ξυνετοὶ γάρ εἰσιν quaerens uno itidem
|
13.1
|
uerbo dicere aliud non repperi, quam quod est scriptum a
|
|
M. Catone in sexta origine: 'Itaque ego' inquit 'cognobiliorem
|
|
cognitionem esse arbitror.'
|
|