Quae ratio obseruatioque officiorum esse debeat inter patres filiosque 2.2.pr.1
in discumbendo sedendoque atque id genus rebus domi forisque,
si filii magistratus sint et patres priuati; superque ea re Tauri
philosophi dissertatio et exemplum ex historia Romana petitum.
  Ad philosophum Taurum Athenas uisendi cognoscendique 1.1
eius gratia uenerat V. C., praeses Cretae prouinciae, et cum
eo simul eiusdem praesidis pater. Taurus sectatoribus com- 2.1
modum dimissis sedebat pro cubiculi sui foribus et cum
assistentibus nobis sermocinabatur. Introiuit prouinciae 3.1
praeses et cum eo pater; assurrexit placide Taurus et post 4.1
mutuam salutationem resedit. Allata mox una sella est, 5.1
quae in promptu erat, atque, dum aliae promebantur, ap-
posita est. Inuitauit Taurus patrem praesidis, uti sederet.
Atque ille ait: 'Sedeat hic potius, qui populi Romani magi- 6.1
stratus est.' 'Absque praeiudicio' inquit Taurus 'tu in- 7.1
terea sede, dum inspicimus quaerimusque, utrum conueniat
tene potius sedere, qui pater es, an filium, qui magistratus
est.' Et, cum pater assedisset appositumque esset aliud filio 8.1
quoque eius sedile, uerba super ea re Taurus facit cum
summa, dii boni, honorum atque officiorum perpensatione.
  Eorum uerborum sententia haec fuit: In publicis locis 9.1
atque muneribus atque actionibus patrum iura cum filiorum,
qui in magistratu sunt, potestatibus collata interquiescere
paululum et coniuere, sed cum extra rempublicam in domes-
tica re atque uita sedeatur, ambuletur, in conuiuio quoque 5
familiari discumbatur, tum inter filium magistratum et
patrem priuatum publicos honores cessare, naturales et
genuinos exoriri. 'Hoc igitur,' inquit 'quod ad me uenistis, 10.1
quod colloquimur nunc, quod de officiis disceptamus, priuata
actio est. Itaque utere apud me his honoribus prius, quibus
domi quoque uestrae te uti priorem decet.'
  Haec atque alia in eandem sententiam Taurus grauiter 11.1
simul et comiter disseruit. Quid autem super huiuscemodi 12.1
patris atque filii officio apud Claudium legerimus, non esse
ab re uisum est, ut adscriberemus. Posuimus igitur uerba 13.1
ipsa Quadrigarii ex annali eius sexto transscripta: 'Deinde
facti consules Sempronius Graccus iterum Q. Fabius Maxi-
mus, filius eius, qui priore anno erat consul. Ei consuli pater
proconsul obuiam in equo uehens uenit neque descendere 5
uoluit, quod pater erat, et, quod inter eos sciebant maxima
concordia conuenire, lictores non ausi sunt descendere iubere.
Vbi iuxta uenit, tum consul ait: "quid postea?"; lictor ille,
qui apparebat, cito intellexit, Maximum proconsulem de-
scendere iussit. Fabius imperio paret et filium collaudauit, 10
cum imperium, quod populi esset, retineret.'