Quae ratio obseruatioque officiorum esse debeat inter patres filiosque
|
2.2.pr.1
|
in discumbendo sedendoque atque id genus rebus domi forisque,
|
|
si filii magistratus sint et patres priuati; superque ea re Tauri
|
|
philosophi dissertatio et exemplum ex historia Romana petitum.
|
|
Ad philosophum Taurum Athenas uisendi cognoscendique
|
1.1
|
eius gratia uenerat V. C., praeses Cretae prouinciae, et cum
|
|
eo simul eiusdem praesidis pater. Taurus sectatoribus com-
|
2.1
|
modum dimissis sedebat pro cubiculi sui foribus et cum
|
|
assistentibus nobis sermocinabatur. Introiuit prouinciae
|
3.1
|
praeses et cum eo pater; assurrexit placide Taurus et post
|
4.1
|
mutuam salutationem resedit. Allata mox una sella est,
|
5.1
|
quae in promptu erat, atque, dum aliae promebantur, ap-
|
|
posita est. Inuitauit Taurus patrem praesidis, uti sederet.
|
|
Atque ille ait: 'Sedeat hic potius, qui populi Romani magi-
|
6.1
|
stratus est.' 'Absque praeiudicio' inquit Taurus 'tu in-
|
7.1
|
terea sede, dum inspicimus quaerimusque, utrum conueniat
|
|
tene potius sedere, qui pater es, an filium, qui magistratus
|
|
est.' Et, cum pater assedisset appositumque esset aliud filio
|
8.1
|
quoque eius sedile, uerba super ea re Taurus facit cum
|
|
summa, dii boni, honorum atque officiorum perpensatione.
|
|
Eorum uerborum sententia haec fuit: In publicis locis
|
9.1
|
atque muneribus atque actionibus patrum iura cum filiorum,
|
|
qui in magistratu sunt, potestatibus collata interquiescere
|
|
paululum et coniuere, sed cum extra rempublicam in domes-
|
|
tica re atque uita sedeatur, ambuletur, in conuiuio quoque
|
5
|
familiari discumbatur, tum inter filium magistratum et
|
|
patrem priuatum publicos honores cessare, naturales et
|
|
genuinos exoriri. 'Hoc igitur,' inquit 'quod ad me uenistis,
|
10.1
|
quod colloquimur nunc, quod de officiis disceptamus, priuata
|
|
actio est. Itaque utere apud me his honoribus prius, quibus
|
|
domi quoque uestrae te uti priorem decet.'
|
|
Haec atque alia in eandem sententiam Taurus grauiter
|
11.1
|
simul et comiter disseruit. Quid autem super huiuscemodi
|
12.1
|
patris atque filii officio apud Claudium legerimus, non esse
|
|
ab re uisum est, ut adscriberemus. Posuimus igitur uerba
|
13.1
|
ipsa Quadrigarii ex annali eius sexto transscripta: 'Deinde
|
|
facti consules Sempronius Graccus iterum Q. Fabius Maxi-
|
|
mus, filius eius, qui priore anno erat consul. Ei consuli pater
|
|
proconsul obuiam in equo uehens uenit neque descendere
|
5
|
uoluit, quod pater erat, et, quod inter eos sciebant maxima
|
|
concordia conuenire, lictores non ausi sunt descendere iubere.
|
|
Vbi iuxta uenit, tum consul ait: "quid postea?"; lictor ille,
|
|
qui apparebat, cito intellexit, Maximum proconsulem de-
|
|
scendere iussit. Fabius imperio paret et filium collaudauit,
|
10
|
cum imperium, quod populi esset, retineret.'
|
|