Qua ratione uerbis quibusdam uocabulisque ueteres immiserint 'h'
|
2.3.pr.1
|
litterae spiritum.
|
|
'H' litteram siue illam spiritum magis quam litteram dici
|
1.1
|
oportet, inserebant eam ueteres nostri plerisque uocibus
|
|
uerborum firmandis roborandisque, ut sonus earum esset
|
|
uiridior uegetiorque; atque id uidentur fecisse studio et
|
|
exemplo linguae Atticae. Satis notum est Atticos ἱχθύν et
|
2.1
|
ἵππον et multa itidem alia contra morem gentium Graeciae
|
|
ceterarum inspirantis primae litterae dixisse. Sic 'lachrumas',
|
3.1
|
sic 'sepulchrum', sic 'ahenum', sic 'uehemens', sic 'incohare',
|
|
sic 'helluari', sic 'halucinari', sic 'honera', sic 'honestum'
|
|
dixerunt. In his enim uerbis omnibus litterae seu spiritus
|
4.1
|
istius nulla ratio uisa est, nisi ut firmitas et uigor uocis
|
|
quasi quibusdam neruis additis intenderetur.
|
|
Sed quoniam 'aheni' quoque exemplo usi sumus, uenit
|
5.1
|
nobis in memoriam Fidum Optatum, multi nominis Romae
|
|
grammaticum, ostendisse mihi librum Aeneidos secundum
|
|
mirandae uetustatis emptum in sigillariis uiginti aureis,
|
|
quem ipsius Vergili fuisse credebatur. In quo duo isti uersus
|
5
|
cum ita scripti forent:
|
|
uestibulum ante ipsum primoque in limine Pyrrus
|
|
exultat telis et luce coruscus aena,
|
|
additam supra uidimus 'h' litteram et 'ahena' factum. Sic in
|
6.1
|
illo quoque Vergili uersu in optimis libris scriptum in-
|
|
uenimus:
|
|
aut foliis undam trepidi despumat aheni.
|
|