CAPITVLA LIBRI SEXTI
  I Admiranda quaedam ex annalibus sumpta de P. Afri- pr.6.1.1
cano superiore.
  II De Caeselli Vindicis pudendo errore, quem offendimus 2.1
in libris eius, quos inscripsit lectionum antiquarum.
  III Quid Tiro Tullius, Ciceronis libertus, reprehenderit in 3.1
M. Catonis oratione, quam pro Rodiensibus in senatu dixit;
et quid ad ea, quae reprehenderat, responderimus.
  IV Cuiusmodi seruos et quam ob causam Caelius Sabinus, 4.1
iuris ciuilis auctor, pilleatos uenundari solitos scripserit; et
quae mancipia sub corona more maiorum uenierint; atque
id ipsum 'sub corona' quid sit.
  V Historia de Polo histrione memoratu digna. 5.1
  VI Quid de quorundam sensuum naturali defectione 6.1
Aristoteles scripserit.
  VII An 'affatim', quasi 'admodum', prima acuta pronun- 7.1
tiandum sit; et quaedam itidem non incuriose tractata super
aliarum uocum accentibus.
  VIII Res ultra fidem tradita super amatore delphino et 8.1
puero amato.
  IX 'Peposci' et 'memordi', 'pepugi' et 'spepondi' et 9.1
'cecurri' plerosque ueterum dixisse, non, uti postea recep-
tum est dicere, per 'o' aut per 'u' litteram in prima syllaba
positam, atque id eos Graecae rationis exemplo dixisse;
praeterea notatum, quod uiri non indocti neque ignobiles 5
a uerbo 'descendo' non 'descendi', sed 'descendidi'
dixerunt.
  X <Vt> 'ususcapio' copulate recto uocabuli casu dicitur, 10.1
ita 'pignoriscapio' coniuncte eadem uocabuli forma dictum
esse.
  XI Neque 'leuitatem' neque 'nequitiam' ea significa- 11.1
tione esse, qua in uulgi sermonibus dicuntur.
  XII De tunicis chirodytis; quod earum <usum> P. Afri- 12.1
canus Sulpicio Galo obiecit.
  XIII Quem 'classicum' dicat M. Cato, quem 'infra 13.1
classem'.
  XIV De tribus dicendi generibus; ac de tribus philosophis, 14.1
qui ab Atheniensibus ad senatum Romam legati sunt.
  XV Quam seuere moribus maiorum in fures uindicatum 15.1
sit; et quid scripserit Mucius Scaeuola super eo, quod
seruandum datum commodatumue esset.
  XVI Locus exscriptus ex satura M. Varronis, quae περὶ 16.1
ἐδεσμάτων inscripta est, de peregrinis ciborum generibus; et
appositi uersus Euripidi, quibus delicatorum hominum
luxuriantem gulam confutauit.
  XVII Sermo habitus cum grammatico insolentiarum et 17.1
inperitiarum pleno de significatione uocabuli, quod est 'ob-
noxius'; deque eius uocis origine.
  XVIII De obseruata custoditaque apud Romanos iuris- 18.1
iurandi sanctimonia; atque inibi de decem captiuis, quos
Romam Hannibal deiurio ab his accepto legauit.
  XIX Historia ex annalibus sumpta de Tiberio Graccho, 19.1
Gracchorum patre, tribuno plebis; atque inibi tribunicia
decreta cum ipsis uerbis relata.
  XX Quod Vergilius a Nolanis ob aquam sibi non per- 20.1
missam sustulit e uersu suo 'Nolam' et posuit 'oram'; atque
ibi quaedam alia de iucunda consonantia litterarum.
  XXI 'Quoad uiuet' 'quoad' que 'morietur' cur id ipsum 21.1
temporis significent, cum ex duobus sint facta contrariis.
  XXII Quod censores equum adimere soliti sunt equitibus 22.1
corpulentis et praepinguibus; quaesitumque, utrum ea res
cum ignominia an incolumi dignitate equitum facta sit.