CAPITVLA LIBRI SEXTI
|
|
I Admiranda quaedam ex annalibus sumpta de P. Afri-
|
pr.6.1.1
|
cano superiore.
|
|
II De Caeselli Vindicis pudendo errore, quem offendimus
|
2.1
|
in libris eius, quos inscripsit lectionum antiquarum.
|
|
III Quid Tiro Tullius, Ciceronis libertus, reprehenderit in
|
3.1
|
M. Catonis oratione, quam pro Rodiensibus in senatu dixit;
|
|
et quid ad ea, quae reprehenderat, responderimus.
|
|
IV Cuiusmodi seruos et quam ob causam Caelius Sabinus,
|
4.1
|
iuris ciuilis auctor, pilleatos uenundari solitos scripserit; et
|
|
quae mancipia sub corona more maiorum uenierint; atque
|
|
id ipsum 'sub corona' quid sit.
|
|
V Historia de Polo histrione memoratu digna.
|
5.1
|
VI Quid de quorundam sensuum naturali defectione
|
6.1
|
Aristoteles scripserit.
|
|
VII An 'affatim', quasi 'admodum', prima acuta pronun-
|
7.1
|
tiandum sit; et quaedam itidem non incuriose tractata super
|
|
aliarum uocum accentibus.
|
|
VIII Res ultra fidem tradita super amatore delphino et
|
8.1
|
puero amato.
|
|
IX 'Peposci' et 'memordi', 'pepugi' et 'spepondi' et
|
9.1
|
'cecurri' plerosque ueterum dixisse, non, uti postea recep-
|
|
tum est dicere, per 'o' aut per 'u' litteram in prima syllaba
|
|
positam, atque id eos Graecae rationis exemplo dixisse;
|
|
praeterea notatum, quod uiri non indocti neque ignobiles
|
5
|
a uerbo 'descendo' non 'descendi', sed 'descendidi'
|
|
dixerunt.
|
|
X <Vt> 'ususcapio' copulate recto uocabuli casu dicitur,
|
10.1
|
ita 'pignoriscapio' coniuncte eadem uocabuli forma dictum
|
|
esse.
|
|
XI Neque 'leuitatem' neque 'nequitiam' ea significa-
|
11.1
|
tione esse, qua in uulgi sermonibus dicuntur.
|
|
XII De tunicis chirodytis; quod earum <usum> P. Afri-
|
12.1
|
canus Sulpicio Galo obiecit.
|
|
XIII Quem 'classicum' dicat M. Cato, quem 'infra
|
13.1
|
classem'.
|
|
XIV De tribus dicendi generibus; ac de tribus philosophis,
|
14.1
|
qui ab Atheniensibus ad senatum Romam legati sunt.
|
|
XV Quam seuere moribus maiorum in fures uindicatum
|
15.1
|
sit; et quid scripserit Mucius Scaeuola super eo, quod
|
|
seruandum datum commodatumue esset.
|
|
XVI Locus exscriptus ex satura M. Varronis, quae περὶ
|
16.1
|
ἐδεσμάτων inscripta est, de peregrinis ciborum generibus; et
|
|
appositi uersus Euripidi, quibus delicatorum hominum
|
|
luxuriantem gulam confutauit.
|
|
XVII Sermo habitus cum grammatico insolentiarum et
|
17.1
|
inperitiarum pleno de significatione uocabuli, quod est 'ob-
|
|
noxius'; deque eius uocis origine.
|
|
XVIII De obseruata custoditaque apud Romanos iuris-
|
18.1
|
iurandi sanctimonia; atque inibi de decem captiuis, quos
|
|
Romam Hannibal deiurio ab his accepto legauit.
|
|
XIX Historia ex annalibus sumpta de Tiberio Graccho,
|
19.1
|
Gracchorum patre, tribuno plebis; atque inibi tribunicia
|
|
decreta cum ipsis uerbis relata.
|
|
XX Quod Vergilius a Nolanis ob aquam sibi non per-
|
20.1
|
missam sustulit e uersu suo 'Nolam' et posuit 'oram'; atque
|
|
ibi quaedam alia de iucunda consonantia litterarum.
|
|
XXI 'Quoad uiuet' 'quoad' que 'morietur' cur id ipsum
|
21.1
|
temporis significent, cum ex duobus sint facta contrariis.
|
|
XXII Quod censores equum adimere soliti sunt equitibus
|
22.1
|
corpulentis et praepinguibus; quaesitumque, utrum ea res
|
|
cum ignominia an incolumi dignitate equitum facta sit.
|
|