Quis et cuiusmodi fuerit qui in prouerbio fertur equus Seianus; et
|
3.9.pr.1
|
qualis color equorum sit qui 'spadices' uocantur; deque istius
|
|
uocabuli ratione.
|
|
Gauius Bassus in commentariis suis, item Iulius Modestus
|
1.1
|
in secundo quaestionum confusarum historiam de equo Seiano
|
|
tradunt dignam memoria atque admiratione: Gnaeum Seium
|
2.1
|
quempiam scribam fuisse eumque habuisse equum natum
|
|
Argis in terra Graecia, de quo fama constans esset, tamquam
|
|
de genere equorum progenitus foret, qui Diomedis Thracis
|
|
fuissent, quos Hercules Diomede occiso e Thracia Argos
|
5
|
perduxisset. Eum equum fuisse dicunt magnitudine inuisi-
|
3.1
|
tata, ceruice ardua, colore poeniceo, flora et comanti iuba,
|
|
omnibusque aliis equorum laudibus quoque longe praesti-
|
|
tisse; sed eundem equum tali fuisse fato siue fortuna ferunt,
|
|
ut, quisquis haberet eum possideretque, ut is cum omni
|
5
|
domo familia fortunisque omnibus suis ad internecionem
|
|
deperiret. Itaque primum illum Gnaeum Seium, dominum
|
4.1
|
eius, a M. Antonio, qui postea triumuirum reipublicae con-
|
|
stituendae fuit, capitis damnatum miserando supplicio af-
|
|
fectum esse; eodem tempore Cornelium Dolabellam consulem
|
|
in Syriam proficiscentem fama istius equi adductum Argos
|
5
|
deuertisse cupidineque habendi eius exarsisse emisseque
|
|
eum sestertiis centum milibus; sed ipsum quoque Dolabel-
|
|
lam in Syria bello ciuili obsessum atque interfectum esse;
|
|
mox eundem equum, qui Dolabellae fuerat, C. Cassium, qui
|
|
Dolabellam obsederat, abduxisse. Eum Cassium postea satis
|
5.1
|
notum est uictis partibus fusoque exercitu suo miseram
|
|
mortem oppetisse; deinde post Antonium post interitum
|
|
Cassii parta uictoria equum illum nobilem Cassii requisisse
|
|
et, cum eo potitus esset, ipsum quoque postea uictum atque
|
5
|
desertum detestabili exitio interisse. Hinc prouerbium de
|
6.1
|
hominibus calamitosis ortum dicique solitum: 'ille homo
|
|
habet equum Seianum'.
|
|
Eadem sententia est illius quoque ueteris prouerbii, quod
|
7.1
|
ita dictum accepimus: 'aurum Tolosanum'. Nam cum oppi-
|
|
dum Tolosanum in terra Gallia Quintus Caepio consul
|
|
diripuisset multumque auri in eius oppidi templis fuisset,
|
|
quisquis ex ea direptione aurum attigit, misero cruciabilique
|
5
|
exitu perit.
|
|
Hunc equum Gauius Bassus uidisse Argis refert haut
|
8.1
|
credibili pulcritudine uigoreque et colore exuberantissimo.
|
|
Quem colorem nos, sicuti dixi, 'poeniceum' dicimus,
|
9.1
|
Graeci partim φοίνικα, alii σπάδικα appellant, quoniam pal-
|
|
mae termes ex arbore cum fructu auulsus 'spadix' dicitur.
|
|