POLYIDVS.
|
|
Glaucus Minois et Pasiphaae filius dum ludit pila cecidit in
|
136.1.1
|
dolium melle plenum. quem cum parentes quaererent Apollinem
|
|
sciscitati sunt de puero; quibus Apollo respondit, Monstrum uobis
|
|
natum est, quod si quis soluerit puerum uobis restituet.
|
|
Minos
|
2.1
|
sorte audita coepit monstrum a suis quaerere; cui dixerunt natum
|
|
esse uitulum qui ter in die colorem mutaret per quaternas horas,
|
|
primum album secundo rubeum deinde nigrum.
|
|
Minos
|
3.1
|
a<u>tem ad monstrum soluendum augures conuocauit, qui cum non
|
|
inuenirentur, Polyidus Coerani filius †Bizanti monstrum demon-
|
|
strauit, eum arbori moro similem esse; nam primum album est,
|
|
deinde rubrum, cum permaturauit nigrum.
|
5
|
tunc Minos ait ei,
|
4.1
|
Ex Apollinis responso filium mihi oportet restituas. quod
|
|
Polyidus dum auguratur uidit noctuam super cellam uinariam
|
|
sedentem atque apes fugantem. augurio accepto puerum exanimem
|
|
de dolio eduxit.
|
5
|
cui Minos ait, Corpore inuento nunc spiritum
|
5.1
|
restitue. quod Polyidus cum negaret posse fieri, Minos iubet eum
|
|
cum puero in monumento includi et gladium poni.
|
|
qui cum
|
6.1
|
inclusi essent, draco repente ad corpus pueri processit, quod
|
|
Polyidus aestimans eum uelle consumere, gladio repente percussit
|
|
et occidit. altera serpens parem quaerens uidit eam interfectam
|
|
et progressa herbam attulit, atque eius tactu serpenti spiritum
|
5
|
restituit.
|
|
idemque Polyidus fecit; qui cum intus uociferarentur,
|
7.1
|
quidam praeteriens Minoi nuntiauit, qui monumentum iussit
|
|
aperiri et filium incolumem recuperauit, Polyidum cum multis
|
|
muneribus in patriam remisit.
|
|