SATVRA V
|
|
Si te propositi nondum pudet atque eadem est mens,
|
5.1
|
ut bona summa putes aliena uiuere quadra,
|
|
si potes illa pati quae nec Sarmentus iniquas
|
|
Caesaris ad mensas nec uilis Gabba tulisset,
|
|
quamuis iurato metuam tibi credere testi.
|
5
|
uentre nihil noui frugalius; hoc tamen ipsum
|
|
defecisse puta, quod inani sufficit aluo:
|
|
nulla crepido uacat? nusquam pons et tegetis pars
|
|
dimidia breuior? tantine iniuria cenae,
|
|
tam ieiuna fames, cum possit honestius illic
|
10
|
et tremere et sordes farris mordere canini?
|
|
primo fige loco, quod tu discumbere iussus
|
|
mercedem solidam ueterum capis officiorum.
|
|
fructus amicitiae magnae cibus: inputat hunc rex,
|
|
et quamuis rarum tamen inputat. ergo duos post
|
15
|
si libuit menses neglectum adhibere clientem,
|
|
tertia ne uacuo cessaret culcita lecto,
|
|
'una simus' ait. uotorum summa. quid ultra
|
|
quaeris? habet Trebius propter quod rumpere somnum
|
|
debeat et ligulas dimittere, sollicitus ne
|
20
|
tota salutatrix iam turba peregerit orbem,
|
|
sideribus dubiis aut illo tempore quo se
|
|
frigida circumagunt pigri serraca Bootae.
|
|
qualis cena tamen! uinum quod sucida nolit
|
|
lana pati: de conuiua Corybanta uidebis.
|
25
|
iurgia proludunt, sed mox et pocula torques
|
|
saucius et rubra deterges uulnera mappa,
|
|
inter uos quotiens libertorumque cohortem
|
|
pugna Saguntina feruet commissa lagona.
|
|
ipse capillato diffusum consule potat
|
30
|
calcatamque tenet bellis socialibus uuam.
|
|
cardiaco numquam cyathum missurus amico
|
|
cras bibet Albanis aliquid de montibus aut de
|
|
Setinis, cuius patriam titulumque senectus
|
|
deleuit multa ueteris fuligine testae,
|
35
|
quale coronati Thrasea Heluidiusque bibebant
|
|
Brutorum et Cassi natalibus. ipse capaces
|
|
Heliadum crustas et inaequales berullo
|
|
Virro tenet phialas: tibi non committitur aurum,
|
|
uel, si quando datur, custos adfixus ibidem,
|
40
|
qui numeret gemmas, ungues obseruet acutos.
|
|
da ueniam: praeclara illi laudatur iaspis.
|
|
nam Virro, ut multi, gemmas ad pocula transfert
|
|
a digitis, quas in uaginae fronte solebat
|
|
ponere zelotypo iuuenis praelatus Iarbae.
|
45
|
tu Beneuentani sutoris nomen habentem
|
|
siccabis calicem nasorum quattuor ac iam
|
|
quassatum et rupto poscentem sulpura uitro.
|
|
si stomachus domini feruet uinoque ciboque,
|
|
frigidior Geticis petitur decocta pruinis.
|
50
|
non eadem uobis poni modo uina querebar?
|
|
uos aliam potatis aquam. tibi pocula cursor
|
|
Gaetulus dabit aut nigri manus ossea Mauri
|
|
et cui per mediam nolis occurrere noctem,
|
|
cliuosae ueheris dum per monumenta Latinae.
|
55
|
flos Asiae ante ipsum, pretio maiore paratus
|
|
quam fuit et Tulli census pugnacis et Anci
|
|
et, ne te teneam, Romanorum omnia regum
|
|
friuola. quod cum ita sit, tu Gaetulum Ganymedem
|
|
respice, cum sities. nescit tot milibus emptus
|
60
|
pauperibus miscere puer, sed forma, sed aetas
|
|
digna supercilio. quando ad te peruenit ille?
|
|
quando rogatus adest calidae gelidaeque minister?
|
|
quippe indignatur ueteri parere clienti
|
|
quodque aliquid poscas et quod se stante recumbas.
|
65
|
[maxima quaeque domus seruis est plena superbis.]
|
|
ecce alius quanto porrexit murmure panem
|
|
uix fractum, solidae iam mucida frusta farinae,
|
|
quae genuinum agitent, non admittentia morsum.
|
|
sed tener et niueus mollique siligine fictus
|
70
|
seruatur domino. dextram cohibere memento;
|
|
salua sit artoptae reuerentia. finge tamen te
|
|
inprobulum, superest illic qui ponere cogat:
|
|
'uis tu consuetis, audax conuiua, canistris
|
|
impleri panisque tui nouisse colorem?'
|
75
|
'scilicet hoc fuerat, propter quod saepe relicta
|
|
coniuge per montem aduersum gelidasque cucurri
|
|
Esquilias, fremeret saeua cum grandine uernus
|
|
Iuppiter et multo stillaret paenula nimbo.'
|
|
aspice quam longo distinguat pectore lancem
|
80
|
quae fertur domino squilla, et quibus undique saepta
|
|
asparagis qua despiciat conuiuia cauda,
|
|
dum uenit excelsi manibus sublata ministri.
|
|
sed tibi dimidio constrictus cammarus ouo
|
|
ponitur exigua feralis cena patella.
|
85
|
ipse Venafrano piscem perfundit, at hic qui
|
|
pallidus adfertur misero tibi caulis olebit
|
|
lanternam; illud enim uestris datur alueolis quod
|
|
canna Micipsarum prora subuexit acuta,
|
|
propter quod Romae cum Boccare nemo lauatur,
|
90
|
quod tutos etiam facit a serpentibus atris.
|
|
mullus erit domini, quem misit Corsica uel quem
|
|
Tauromenitanae rupes, quando omne peractum est
|
|
et iam defecit nostrum mare, dum gula saeuit,
|
|
retibus adsiduis penitus scrutante macello
|
95
|
proxima, nec patimur Tyrrhenum crescere piscem.
|
|
instruit ergo focum prouincia, sumitur illinc
|
|
quod captator emat Laenas, Aurelia uendat.
|
|
Virroni muraena datur, quae maxima uenit
|
|
gurgite de Siculo; nam dum se continet Auster,
|
100
|
dum sedet et siccat madidas in carcere pinnas,
|
|
contemnunt mediam temeraria lina Charybdim:
|
|
uos anguilla manet longae cognata colubrae
|
|
aut †glacie aspersus† maculis Tiberinus et ipse
|
|
uernula riparum, pinguis torrente cloaca
|
105
|
et solitus mediae cryptam penetrare Suburae.
|
|
ipsi pauca uelim, facilem si praebeat aurem.
|
|
nemo petit, modicis quae mittebantur amicis
|
|
a Seneca, quae Piso bonus, quae Cotta solebat
|
|
largiri; namque et titulis et fascibus olim
|
110
|
maior habebatur donandi gloria. solum
|
|
poscimus ut cenes ciuiliter. hoc face et esto,
|
|
esto, ut nunc multi, diues tibi, pauper amicis.
|
|
anseris ante ipsum magni iecur, anseribus par
|
|
altilis, et flaui dignus ferro Meleagri
|
115
|
spumat aper. post hunc tradentur tubera, si uer
|
|
tunc erit et facient optata tonitrua cenas
|
|
maiores. 'tibi habe frumentum' Alledius inquit,
|
|
'o Libye, disiunge boues, dum tubera mittas.'
|
|
structorem interea, ne qua indignatio desit,
|
120
|
saltantem spectes et chironomunta uolanti
|
|
cultello, donec peragat dictata magistri
|
|
omnia; nec minimo sane discrimine refert
|
|
quo gestu lepores et quo gallina secetur.
|
|
duceris planta uelut ictus ab Hercule Cacus
|
125
|
et ponere foris, si quid temptaueris umquam
|
|
hiscere tamquam habeas tria nomina. quando propinat
|
|
Virro tibi sumitue tuis contacta labellis
|
|
pocula? quis uestrum temerarius usque adeo, quis
|
|
perditus, ut dicat regi 'bibe'? plurima sunt quae
|
130
|
non audent homines pertusa dicere laena.
|
|
quadringenta tibi si quis deus aut similis dis
|
|
et melior fatis donaret homuncio, quantus
|
|
ex nihilo, quantus fieres Virronis amicus!
|
|
'da Trebio, pone ad Trebium. uis, frater, ab ipsis
|
135
|
ilibus?' o nummi, uobis hunc praestat honorem,
|
|
uos estis frater. dominus tamen et domini rex
|
|
si uis tunc fieri, nullus tibi paruulus aula
|
|
luserit Aeneas nec filia dulcior illo.
|
|
[iucundum et carum sterilis facit uxor amicum.]
|
140
|
sed tua nunc Mycale pariat licet et pueros tres
|
|
in gremium patris fundat semel, ipse loquaci
|
|
gaudebit nido, uiridem thoraca iubebit
|
|
adferri minimasque nuces assemque rogatum,
|
|
ad mensam quotiens parasitus uenerit infans.
|
145
|
uilibus ancipites fungi ponentur amicis,
|
|
boletus domino, sed quales Claudius edit
|
|
ante illum uxoris, post quem nihil amplius edit.
|
|
Virro sibi et reliquis Virronibus illa iubebit
|
|
poma dari, quorum solo pascaris odore,
|
150
|
qualia perpetuus Phaeacum autumnus habebat,
|
|
credere quae possis subrepta sororibus Afris:
|
|
tu scabie frueris mali, quod in aggere rodit
|
|
qui tegitur parma et galea metuensque flagelli
|
|
discit ab hirsuta iaculum torquere capella.
|
155
|
forsitan inpensae Virronem parcere credas.
|
|
hoc agit, ut doleas; nam quae comoedia, mimus
|
|
quis melior plorante gula? ergo omnia fiunt,
|
|
si nescis, ut per lacrimas effundere bilem
|
|
cogaris pressoque diu stridere molari.
|
160
|
tu tibi liber homo et regis conuiua uideris:
|
|
captum te nidore suae putat ille culinae,
|
|
nec male coniectat; quis enim tam nudus, ut illum
|
|
bis ferat, Etruscum puero si contigit aurum
|
|
uel nodus tantum et signum de paupere loro?
|
165
|
spes bene cenandi uos decipit. 'ecce dabit iam
|
|
semesum leporem atque aliquid de clunibus apri,
|
|
ad nos iam ueniet minor altilis.' inde parato
|
|
intactoque omnes et stricto pane tacetis.
|
|
ille sapit, qui te sic utitur. omnia ferre
|
170
|
si potes, et debes. pulsandum uertice raso
|
|
praebebis quandoque caput nec dura timebis
|
|
flagra pati, his epulis et tali dignus amico.
|
|