| C. PLINIVS PONTIO SVO S. | |
| Ais legisse te hendecasyllabos meos; requiris etiam quemad- | 7.4.1.1 |
| modum coeperim scribere, homo ut tibi uideor seuerus, ut | |
| ipse fateor non ineptus. Numquam a poetice (altius enim | 2.1 |
| repetam) alienus fui; quin etiam quattuordecim natus annos | |
| Graecam tragoediam scripsi. 'Qualem?' inquis. Nescio; | |
| tragoedia uocabatur. Mox, cum e militia rediens in Icaria | 3.1 |
| insula uentis detinerer, Latinos elegos in illud ipsum mare | |
| ipsamque insulam feci. Expertus sum me aliquando et heroo, | |
| hendecasyllabis nunc primum, quorum hic natalis haec causa | |
| est. Legebantur in Laurentino mihi libri Asini Galli de | 5 |
| comparatione patris et Ciceronis. Incidit epigramma Ciceronis | |
| in Tironem suum. Dein cum meridie (erat enim aestas) | 4.1 |
| dormiturus me recepissem, nec obreperet somnus, coepi | |
| reputare maximos oratores hoc studii genus et in oblecta- | |
| tionibus habuisse et in laude posuisse. Intendi animum con- | 5.1 |
| traque opinionem meam post longam desuetudinem perquam | |
| exiguo temporis momento id ipsum, quod me ad scribendum | |
| sollicitauerat, his uersibus exaraui: | |
| Cum libros Galli legerem, quibus ille parenti | 6.1 |
| ausus de Cicerone dare est palmamque decusque, | |
| lasciuum inueni lusum Ciceronis et illo | |
| spectandum ingenio, quo seria condidit et quo | |
| humanis salibus multo uarioque lepore | 5 |
| magnorum ostendit mentes gaudere uirorum. | |
| Nam queritur quod fraude mala frustratus amantem | |
| paucula cenato sibi debita sauia Tiro | |
| tempore nocturno subtraxerit. His ego lectis | |
| 'cur post haec' inquam 'nostros celamus amores | 10 |
| nullumque in medium timidi damus atque fatemur | |
| Tironisque dolos, Tironis nosse fugaces | |
| blanditias et furta nouas addentia flammas?' | |
| Transii ad elegos; hos quoque non minus celeriter explicui, | 7.1 |
| addidi alios facilitate corruptus. Deinde in urbem reuersus | |
| sodalibus legi; probauerunt. Inde plura metra si quid otii, ac | 8.1 |
| maxime in itinere temptaui. Postremo placuit exemplo | |
| multorum unum separatim hendecasyllaborum uolumen | |
| absoluere, nec paenitet. Legitur describitur cantatur etiam, | 9.1 |
| et a Graecis quoque, quos Latine huius libelli amor docuit, | |
| nunc cithara nunc lyra personatur. Sed quid ego tam gloriose? | 10.1 |
| Quamquam poetis furere concessum est. Et tamen non de | |
| meo sed de aliorum iudicio loquor; qui siue iudicant siue | |
| errant, me delectat. Vnum precor, ut posteri quoque aut | |
| errent similiter aut iudicent. Vale. | 5 |