C. PLINIVS TACITO SVO S.
|
|
Auguror nec me fallit augurium, historias tuas immortales
|
7.33.1.1
|
futuras; quo magis illis (ingenue fatebor) inseri cupio. Nam si
|
2.1
|
esse nobis curae solet ut facies nostra ab optimo quoque
|
|
artifice exprimatur, nonne debemus optare, ut operibus no-
|
|
stris similis tui scriptor praedicatorque contingat? Demonstro
|
3.1
|
ergo quamquam diligentiam tuam fugere non possit, cum sit
|
|
in publicis actis, demonstro tamen quo magis credas, iucun-
|
|
dum mihi futurum si factum meum, cuius gratia periculo
|
|
creuit, tuo ingenio tuo testimonio ornaueris.
|
5
|
Dederat me senatus cum Herennio Senecione aduocatum
|
4.1
|
prouinciae Baeticae contra Baebium Massam, damnatoque
|
|
Massa censuerat, ut bona eius publice custodirentur. Senecio,
|
|
cum explorasset consules postulationibus uacaturos, conuenit
|
|
me et 'Qua concordia' inquit 'iniunctam nobis accusationem
|
5
|
exsecuti sumus, hac adeamus consules petamusque, ne bona
|
|
dissipari sinant, quorum esse in custodia debent.' Respondi:
|
5.1
|
'Cum simus aduocati a senatu dati, dispice num peractas
|
|
putes partes nostras senatus cognitione finita.' Et ille: 'Tu
|
|
quem uoles tibi terminum statues, cui nulla cum prouincia
|
|
necessitudo nisi ex beneficio tuo et hoc recenti; ipse et natus
|
5
|
ibi et quaestor in ea fui.' Tum ego: 'Si fixum tibi istud ac
|
6.1
|
deliberatum, sequar te ut, si qua ex hoc inuidia, non tantum
|
|
tua.' Venimus ad consules; dicit Senecio quae res ferebat,
|
7.1
|
aliqua subiungo. Vixdum conticueramus, et Massa questus
|
|
Senecionem non aduocati fidem sed inimici amaritudinem
|
|
implesse, impietatis reum postulat. Horror omnium; ego
|
8.1
|
autem 'Vereor' inquam, 'clarissimi consules, ne mihi Massa
|
|
silentio suo praeuaricationem obiecerit, quod non et me reum
|
|
postulauit.' Quae uox et statim excepta, et postea multo ser-
|
|
mone celebrata est. Diuus quidem Nerua (nam priuatus quo-
|
9.1
|
que attendebat his quae recte in publico fierent) missis ad me
|
|
grauissimis litteris non mihi solum, uerum etiam saeculo est
|
|
gratulatus, cui exemplum (sic enim scripsit) simile antiquis
|
|
contigisset. Haec, utcumque se habent, notiora clariora
|
10.1
|
maiora tu facies; quamquam non exigo ut excedas actae rei
|
|
modum. Nam nec historia debet egredi ueritatem, et honeste
|
|
factis ueritas sufficit. Vale.
|
|