C. PLINIVS CALVISIO SVO S.
  Alii in praedia sua proficiscuntur ut locupletiores reuertan- 8.2.1.1
tur, ego ut pauperior. Vendideram uindemias certatim nego-
tiatoribus ementibus. Inuitabat pretium, et quod tunc et quod
fore uidebatur. Spes fefellit. Erat expeditum omnibus remit- 2.1
tere aequaliter, sed non satis aequum. Mihi autem egregium
in primis uidetur ut foris ita domi, ut in magnis ita in paruis,
ut in alienis ita in suis agitare iustitiam. Nam si paria peccata,
pares etiam laudes. Itaque omnibus quidem, ne quis 'mihi 3.1
non donatus abiret', partem octauam pretii quo quis emerat
concessi; deinde iis, qui amplissimas summas emptionibus
occupauerant, separatim consului. Nam et me magis iuuerant,
et maius ipsi fecerant damnum. Igitur iis qui pluris quam 4.1
decem milibus emerant, ad illam communem et quasi publi-
cam octauam addidi decimam eius summae, qua decem milia
excesserant. Vereor ne parum expresserim: apertius calculo 5.1
ostendam. Si qui forte quindecim milibus emerant, hi et
quindecim milium octauam et quinque milium decimam
tulerunt. Praeterea, cum reputarem quosdam ex debito ali- 6.1
quantum, quosdam aliquid, quosdam nihil reposuisse, nequa-
quam uerum arbitrabar, quos non aequasset fides solutionis,
hos benignitate remissionis aequari. Rursus ergo iis qui 7.1
soluerant eius quod soluerant decimam remisi. Per hoc enim
aptissime et in praeteritum singulis pro cuiusque merito
gratia referri, et in futurum omnes cum ad emendum tum
etiam ad soluendum allici uidebantur. Magno mihi seu ratio 8.1
haec seu facilitas stetit, sed fuit tanti. Nam regione tota et
nouitas remissionis et forma laudatur. Ex ipsis etiam quos non
una, ut dicitur, pertica sed distincte gradatimque tractaui,
quanto quis melior et probior, tanto mihi obligatior abiit 5
expertus non esse apud me <ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ
ἐσθλός>. Vale.