C. PLINIVS CANINIO SVO S.
|
|
Optime facis, quod bellum Dacicum scribere paras. Nam
|
8.4.1.1
|
quae tam recens tam copiosa tam elata, quae denique tam
|
|
poetica et quamquam in uerissimis rebus tam fabulosa materia?
|
|
Dices immissa terris noua flumina, nouos pontes fluminibus
|
2.1
|
iniectos, insessa castris montium abrupta, pulsum regia pul-
|
|
sum etiam uita regem nihil desperantem; super haec actos
|
|
bis triumphos, quorum alter ex inuicta gente primus, alter
|
|
nouissimus fuit. Vna sed maxima difficultas, quod haec
|
3.1
|
aequare dicendo arduum immensum, etiam tuo ingenio,
|
|
quamquam altissime adsurgat et amplissimis operibus incre-
|
|
scat. Non nullus et in illo labor, ut barbara et fera nomina, in
|
|
primis regis ipsius, Graecis uersibus non resultent. Sed nihil
|
4.1
|
est quod non arte curaque, si non potest uinci, mitigetur.
|
|
Praeterea, si datur Homero et mollia uocabula et Graeca ad
|
|
leuitatem uersus contrahere extendere inflectere, cur tibi
|
|
similis audentia praesertim non delicata sed necessaria non
|
5
|
detur? Proinde iure uatum inuocatis dis, et inter deos ipso,
|
5.1
|
cuius res opera consilia dicturus es, immitte rudentes, pande
|
|
uela ac, si quando alias, toto ingenio uehere. Cur enim non
|
|
ego quoque poetice cum poeta? Illud iam nunc paciscor:
|
6.1
|
prima quaeque ut absolueris mittito, immo etiam ante quam
|
|
absoluas, sicut erunt recentia et rudia et adhuc similia na-
|
|
scentibus. Respondebis non posse perinde carptim ut contexta,
|
7.1
|
perinde incohata placere ut effecta. Scio. Itaque et a me
|
|
aestimabuntur ut coepta, spectabuntur ut membra, extre-
|
|
mamque limam tuam opperientur in scrinio nostro. Patere
|
|
hoc me super cetera habere amoris tui pignus, ut ea quoque
|
5
|
norim quae nosse neminem uelles. In summa potero fortasse
|
8.1
|
scripta tua magis probare laudare, quanto illa tardius cautius-
|
|
que, sed ipsum te magis amabo magisque laudabo, quanto
|
|
celerius et incautius miseris. Vale.
|
|