C. PLINIVS CORELLIAE HISPVLLAE SVAE S.
  Cum patrem tuum grauissimum et sanctissimum uirum 3.3.1.1
suspexerim magis an amauerim dubitem, teque et in memo-
riam eius et in honorem tuum unice diligam, cupiam necesse
est atque etiam quantum in me fuerit enitar, ut filius tuus
auo similis exsistat; equidem malo materno, quamquam illi 5
paternus etiam clarus spectatusque contigerit, pater quoque
et patruus inlustri laude conspicui. Quibus omnibus ita de- 2.1
mum similis adolescet, si imbutus honestis artibus fuerit,
quas plurimum refert a quo potissimum accipiat. Adhuc 3.1
illum pueritiae ratio intra contubernium tuum tenuit, prae-
ceptores domi habuit, ubi est erroribus modica uel etiam
nulla materia. Iam studia eius extra limen proferenda sunt,
iam circumspiciendus rhetor Latinus, cuius scholae seueritas 5
pudor in primis castitas constet. Adest enim adulescenti 4.1
nostro cum ceteris naturae fortunaeque dotibus eximia cor-
poris pulchritudo, cui in hoc lubrico aetatis non praeceptor
modo sed custos etiam rectorque quaerendus est. Videor ergo 5.1
demonstrare tibi posse Iulium Genitorem. Amatur a me;
iudicio tamen meo non obstat caritas hominis, quae ex
iudicio nata est. Vir est emendatus et grauis, paulo etiam
horridior et durior, ut in hac licentia temporum. Quantum 6.1
eloquentia ualeat, pluribus credere potes, nam dicendi facul-
tas aperta et exposita statim cernitur; uita hominum altos
recessus magnasque latebras habet, cuius pro Genitore me
sponsorem accipe. Nihil ex hoc uiro filius tuus audiet nisi 5
profuturum, nihil discet quod nescisse rectius fuerit, nec
minus saepe ab illo quam a te meque admonebitur, quibus
imaginibus oneretur, quae nomina et quanta sustineat.
Proinde fauentibus dis trade eum praeceptori, a quo mores 7.1
primum mox eloquentiam discat, quae male sine moribus
discitur. Vale.