| C. PLINIVS ACILIO SVO S. | |
| Rem atrocem nec tantum epistula dignam Larcius Macedo | 3.14.1.1 |
| uir praetorius a seruis suis passus est, superbus alioqui domi- | |
| nus et saeuus, et qui seruisse patrem suum parum, immo | |
| nimium meminisset. Lauabatur in uilla Formiana. Repente | 2.1 |
| eum serui circumsistunt. Alius fauces inuadit, alius os uer- | |
| berat, alius pectus et uentrem, atque etiam (foedum dictu) | |
| uerenda contundit; et cum exanimem putarent, abiciunt in | |
| feruens pauimentum, ut experirentur an uiueret. Ille siue | 5 |
| quia non sentiebat, siue quia se non sentire simulabat, im- | |
| mobilis et extentus fidem peractae mortis impleuit. Tum | 3.1 |
| demum quasi aestu solutus effertur; excipiunt serui fideliores, | |
| concubinae cum ululatu et clamore concurrunt. Ita et uoci- | |
| bus excitatus et recreatus loci frigore sublatis oculis agitatoque | |
| corpore uiuere se (et iam tutum erat) confitetur. Diffugiunt | 4.1 |
| serui; quorum magna pars comprehensa est, ceteri requi- | |
| runtur. Ipse paucis diebus aegre focilatus non sine ultionis | |
| solacio decessit ita uiuus uindicatus, ut occisi solent. Vides | 5.1 |
| quot periculis quot contumeliis quot ludibriis simus obnoxii; | |
| nec est quod quisquam possit esse securus, quia sit remissus | |
| et mitis; non enim iudicio domini sed scelere perimuntur. | |
| Verum haec hactenus. Quid praeterea noui? Quid? Nihil, | 6.1 |
| alioqui subiungerem; nam et charta adhuc superest, et dies | |
| feriatus patitur plura contexi. Addam quod opportune de | |
| eodem Macedone succurrit. Cum in publico Romae lauaretur, | |
| notabilis atque etiam, ut exitus docuit, ominosa res accidit. | 5 |
| Eques Romanus a seruo eius, ut transitum daret, manu | 7.1 |
| leuiter admonitus conuertit se nec seruum, a quo erat | |
| tactus, sed ipsum Macedonem tam grauiter palma per- | |
| cussit ut paene concideret. Ita balineum illi quasi per | 8.1 |
| gradus quosdam primum contumeliae locus, deinde exitii | |
| fuit. Vale. |